" ယြန္းဆယ္တကၠသုိလ္ " ဆိုသည့္ဆိုင္းဘုတ္ႀကီး
ကိုျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ပင္ ကြၽန္မရင္ထဲေပ်ာ္ရႊင္ေန
ပါေတာ့သည္ ။ဒါဟာ ျကိဳးစားမႈရဲ႕ရလဒ္ဆိုတာ
မည္သူမ်ွ မသိလိုက္ခင္ စိတ္ထဲတြင္မွတ္ခ်က္ေပး
လိုက္မိသည္ ။ပထမႏွစ္တက္ရမည့္သူမို႔ အရာအားလံုးဟာ အေတာ့္ကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ေနေပသည္ ။ ဒါေတြဟာလဲပထမဆံုးရက္မို႔လို႔သည္သာ ေနာက္က်
ရင္မ်ားေတာ့ မျမင္ခ်င္မွကိုအဆံုးမဟုတ္လား ။ နယ္
ဘက္ကျဖစ္သည္မို႔ အေဆာင္ေနရမည္ျဖစ္သည္ ။
ပစၥည္းေတြအား ကားေပၚမွခ်ေနတုန္းတစ္ေနရာရာမွစူးစိုက္စြာၾကည့္ေနသည့္အၾကည့္မ်ားကို
ခံစားလိုက္ရသည္ ။
ထိုအၾကည့္ေတြေနာက္ကို ေျခရာခံလိုက္ေတာ့
အသက္အလယ္အလတ္ပိုင္းမိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ
လီ့၏ဘယ္ဘက္တစ္ေနရာတြင္ရပ္ေနလ်က္။
သူမဟာေခ်ာေမာသည့္မိန္းမေတြထဲမွာပါ၏ ။
ဆံပင္႐ွည္ေတြကိုခ်ထားလ်က္ အၾကည့္ေတြဟာ
အသက္ဝင္လွသည္။ေလးေထာင့္မဆန္ ၊ အဝိုင္း
မဆန္တဲ့မ်က္မွန္၏ ေအာက္ဘက္မွမ်က္ဝန္းေတြဟာ အေတာ့္ကိုလွပသည္ ။ အို. .ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြဆီ အၾကည့္ေရာက္မိျပန္ေတာ့ သူမက သူ႔အၾကည့္ေတြအား တျခားတစ္ေနရာသို႔အေရာက္
ပို႔လိုက္သည္ ။ ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုေတာ့ကြၽန္မ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ဖို႔ရက္႐ွည္ျကာအံုးမည္ထင္
ပါရဲ႕ေလ ။
~~~~
"ဒီေန႔မွေရာက္တာလား "
ပစၥည္းေတြကိုစစ္ေနတုန္း ေဘးနားသို႔ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာသည္ ။
"ဟုတ္ပါတယ္ "
ပံုစံၾကည့္ရသည္ေတာ့ သူဟာလဲပထမႏွစ္ဘဲျဖစ္လိမ့္
မည္ထင္သည္ ။ အရပ္႐ွည္႐ွည္ ၊ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္
ႏိုင္ငံျခားသူပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည့္သူဟာ ႐ုပ္ရည္လဲေခ်ာ
ေမာေျပျပစ္ပါသည္ ။
"တို႔နာမည္က ပတ္ခ်ယ္ေယာင္း ပါ ၊ တို႔ကအခန္း (၂) မွာေနတာေလ ၊ အကူအညီလိုအပ္ရင္လာခဲ့ေနာ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ "
အေနေအးတတ္လို႔ဘဲလားေတာ့မသိ ၊ သူငယ္ခ်င္းလဲ
သိပ္ၿပီးထားတတ္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ ဘာဆက္ေျပာ
ရမွန္းမသိတဲ့ကြၽန္မကို သူဟာနားလည္မႈအျပည့္နဲ႔ပင္။
YOU ARE READING
ချယ်
Fiksi Penggemarမောင်ကလေ အဓိပ္ပါယ်တွေနက်နဲနေတဲ့ကဗျာလေး တစ်ပုဒ် ။ အပေါ်ယံဖတ်ကြည့်လိုက်ရင်တော့ ဘာမွ နားမလည်လိုက်သလိုဘဲ ဒါပေမဲ့လေ အချိန်ယူပြီးဖတ် ကြည့်ရင်တော့ တွေးလေလေ အဓိပ္ပါယ်တွေကပိုပြီး နက်လာတဲ့ကဗျာလေးလိုပါဘဲကွယ်. .။
