"ဒီေန့ ႏွင္းေတြ ပိုက်တယ္ ၊ သြားလို႔ သင့္ပါ့မလား "
"သင့္တယ္ ထင္တာပဲ ၊ အန္တီႏူး ။
ကၽြန္မေတာ့ သြားခ်င္တယ္ "
ကၽြန္မ၏ သြားမၫ့္ ခရီးတစ္ခုအတြက္ ေဒၚရန္ႏူးႏွင့္ ကၽြန္မ ေဆြးေနြးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မိခင္တစ္ဦး ပမာ စိုးရိမ္ေပးတတ္သၫ့္ ေဒၚရန္ႏူးမွာ ကၽြန္မအား သမီးေလး တစ္ဦးလိုပင္ ခ်စ္ကာ သံေယာဇဉ္ပင္ ျဖစ္ေန၏။
"ေရလိႈင္း သြားခ်င္သပါ့ဆို အန္တီ တားမေနေတာ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သြားလမ္း ၊လာလမ္းေတာ့ ဂရုစိုက္ရမယ္ေနာ္"
"ရန္ႏူးရယ္ ၊ က်ဳပ္တစ္ေယာက္လံုး ပါေနတာေတာင္ အစိုးရိမ္ လြန္ေနေသးတာလား ။
ဒီေလာက္မွ စိတ္မခ် ျဖစ္ေနရင္ မင္းလိုက္ခဲ့ေလ "
သိုးေမႊးကုတ္ ဖားဖားႀကီး ဝတ္ေနသၫ့္
ဦးေနဂ်ာေအာင္စီမွ ထိုစကားသံမ်ား ပ်ံ႔လြင့္လာသည္။ ထိုအခါ ေဒၚရန္ႏူးထံမွ အံကေလးႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ ေျပာလာသၫ့္ စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ ကၽြန္မတို႔ အားလံုး ၾကားလိုက္ရေလ၏။
"လိုက္ခ်င္တာေပါ့ ၊ကၽြန္မ လိုက္ရင္ အိမ္က ေစာင့္မယ့္လူ မရိွေတာ့လို႔ "
"ဒါဆိုလည္း ပိတ္ခဲ့ေပါ့ကြာ ။
တို႔အိမ္မွာ ယူသြားစရာ အဖိုးတန္ ပစၥည္းဆိုလို႔ ဘာတစ္ခုမွလည္း ေကာင္းတာ မျမင္မိဘူး "
"ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ရွင္ "
ေဒၚရန္ႏူး၏ ခပ္ေလးေလးစကားသံမ်ား ၾကား
လာရျပန္သည္။ ထိုအခါတြင္ ကၽြန္မွာ သြားဖို႔ အသင့္ ျဖစ္ေနၿပီ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္မႏွင့္ ဦးေနာ္ဂ်ာေအာင္ ေဒၚရန္ႏူးအား ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္မ၏ အတြင္းစိတ္၌ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနေသာ ၿမိဳ႔ေလးစီသို႔ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦး ဦးတည္ခဲ့ၾကသည္။
"ဒီအႀကိမ္ေတာ့ ဦးက သမီးရဲ့ လမ္းျပေပါ့"
ဦးေနာ္ဂ်ာေအာင္၏ ခပ္ႃပံုးႃပံုးစကားမွာ ကၽြန္မ ႃပံုးရံုေလးသာ ႃပံုးၿပီး ကၽြန္မ ဦးတည္ေနေသာ ၿမိဳ႔ေလးအေၾကာင္းကိုသာ ကၽြန္မ စိတ္ကူးယဉ္ေနလိုက္သည္ ။ cameraတစ္လံုးႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္ေနသၫ့္ ကၽြန္မအား ဦးေနာ္ဂ်ာေအာင္ စကားတစ္ခြန္းမွ ဝင္စြက္ဖက္ျခင္း မရိွ ၊ တစ္လမ္းလံုး ႏႈတ္ဆိတ္ရင္း ကၽြန္မလုပ္ေနတာေလးေတြကိုသာ ႃပံုးလ်ွက္ႏွင့္ ၾကၫ့္ေနေလသည္ ။
YOU ARE READING
"မီးအိမ်ရှင်မလေး ---!" (complete)
Ngẫu nhiênကချင်ပြည်နယ် မြောက်ဖျားပိုင်းက ရှိန်းခေါင်ဟု အမည်တွင်သော ရွာလေးကို ဇာတ်အိမ်တည်ထားပါတယ် ။ ( ပုံလေးသည် pinterestမှ ယူသုံးထားခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် crdအပြည့်အဝ ပေးပါသည် ။) ကခ်င္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဖ်ားပိုင္းက ရိွန္းေခါင္ဟု အမည္တြင္ေသာ ရြာေလးကို ဇာတ္အိမ္တည္ထာ...
