§9§

207 19 0
                                    

''İşte, şimdi boku yedik Arya''

Korkuyla yerimden kıpırdandım.

'' Ne yapacağız Barlas?''

Barlas elini saçlarından geçirip, arabayı daha hızlı kullanmaya başladı.

''Ne yapacağımı, hatta ne yapacağımızı bilmiyorum, bu akşam geliyorlar, yani akşama kadar bir şeyler yapmamız gerekiyor!''

Koltuğa iyice sinip gözlerimi kapadım.

Barlasın dediği gibi;

Şimdi boku fazlasıyla yemiştik!

--------------------------------------

Barlas, salonda hızlı hızlı ileri gelip, giderken, sinirle ayağa kalktım.

'' Barlas! Yeter artık! Başım ağrıdı!''

Yumruğunu ısırdı.

'' O zaman Arya Hanım! İyi bir fikriniz var mı?''

Sırıttım.

'' Aslına bakarsan, erkek kılığına girebilirim?''

Sırıttı.

'' Aslına bakarsan, benim güzel bir fikrim var''

Güldüm ve koltuğa oturdum.

'' Neymiş, bu güzel fikrin?''

O da güldü ve ceketini giydi.

'' Sakın yemek yapma, sadece otur, birazdan eve Yıldız Teyze gelecek o yemekleri yapar. Sen güzel bir şekilde giyin''

Gözümün içine derin derin bakıp, başını salladı.

'' Aslına bakarsan, sen giyinmede! Ben Sevim'i yollarım''

Hızla evden çıktığında neye uğradığımı şaşırdım. Şimdi ne yapacaktım?

1 SAAT SONRA.

Eve gelen genç ve taş bir kız, ve orta yaşlı bir kadınla kanepede oturuyorduk.

Kadın ayağa kalkıp, ellerini çırptı.

'' Sevim, canım benim sıra sende, ben son rütuşları yapacağım''

Sevim denilen kız ayağa kalkıp kolumdan tuttu.

'' Şimdi Aryacım seni daha da güzelleştirelim''

Beni hızla yukarıya götürüp, daha önceden girmediğim bir odaya koydu ve yanında getirdiği çantasından, siyah mini bir elbise, ve makyaj malzemeleri çıkardı.

'' Şimdi gözlerini kapa''

---

'' Yuh a****!''

Aynaya baktığımda iç geçirdim.

'' Çok güzel oldun Arya''

Kafamı şirince sallayıp Sevim şıllığını dışarı yolladım. Ben böyle gezen biri değildim. Bu elbise... Aşırı dekolteliydi.

Barlas'ı arayıp Sevim'in bana bu elbiseyi giydirdiğini söyleyecektim. Ve kesin Sevim'i yolayıp adam gibi bir kıyafet giydirtecekti.

'' Arya, boşuna çabalama canım, Barlas kıyafeti yolladı''

Gözlerimi devirip kanepeye oturdum. Ve kapının çalmasını bekledım. Neden böyle hazırlandığımı bile bilmiyordum daha doğrusu. Neden böyleydim ve Barlas bu kadar rahattı?

Zil çaldığı an ayağa fırladım. Derin bir nefes alıp koşarak aşağıya indim.

'' Arya, kapıyı sen aç tatlım''

MUHTAÇHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin