"မထည့္နဲ႕ဦး... ခဏေလး..။"
ရွင္းသန့္ျဖဴဆီက႐ုတ္တရက္ထြက္လာသည့္စကားေၾကာင့္ ထိုက္ေတာ္ဝင္မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးႏွင့္ၾကည့္ေနရျပန္သည္။ ရွင္းသန့္ျဖဴမွာထိုင္ေနသည့္ေနရာကိုထိုက္ေတာ္ဝင္ႏွင့္နီးကပ္ေအာင္ေ႐ႊ႕လိုက္သည္။ ၿပီးမွသူ႕ကိုေၾကာင္ေငးေနသည့္ ထိုက္ေတာ္ဝင္ကိုျမန္ျမန္ေလးနမ္းလိုက္ကာ ထိုက္ေတာ္ဝင္လက္ထဲကဆပ္ျပာျခင္းကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။
မနက္ျဖန္ရထားတက္ေတာ့မည္မို႔ ရွင္းသန့္အဝတ္ထုပ္ေနတာကိုထိုက္ေတာ္ဝင္ကကူေပးေနတာျဖစ္သည္။ တကယ္ကအမ်ားႀကီးေတာ့မဟုတ္။ ဟိုတစ္ေန႕ကရွင္းသန့္ထုပ္သင့္သေလာက္ ထုပ္ၿပီးထားၿပီမို႔အခုက တစ္ကိုယ္ေရပစၥည္းေလးေတြႏွင့္အဝတ္အနည္းငယ္ပဲစီထည့္လိုက္ယုံသာ။ ရွင္းသန့္တစ္ေယာက္တည္းထည့္လည္းရေပမယ့္ ထိုက္ေတာ္ဝင္ကဝင္ကူေပးသည္။ ထိုက္ေတာ္ဝင္ဆီကယူလိုက္သည့္ဆပ္ျပာျခင္းထဲမွ သြားတိုက္ေဆး၊သြားတိုက္တံႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ေဆးကိုဖယ္ထုတ္ထားလိုက္ၿပီး အဝတ္အိတ္ႀကီးထဲထည့္လိုက္ကာဇစ္ပိတ္လိုက္သည္။ ခရီးကမနက္ျဖန္ဆိုေတာ့ဒီညအိပ္ဖို႔ အိပ္ယာကလိုေသးသည္။ ဒါေပမယ့္မလိုေပ။ ဒီညေတာ့ထိုက္ေတာ္ဝင္နားမွာ ကပ္အိပ္လိုက္ဖို႔ႀကံထားသည္မို႔ ရွင္းသန့္ျဖဴခုတင္တြင္ဘာဆိုဘာမွရွိမေနေပ။
မနက္ျဖန္အတြက္အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးၿပီမို႔ ရွင္းသန့္လည္းစိတ္သက္သာရာရသြားၿပီ။ ရွင္းသန့္အက်င့္ကသြားခါနီးလာခါးနီးမွထျပင္ရရင္ ပ်ာယာခတ္ၿပီးဘယ္ကစကိုင္လို႔ကိုင္ရမွန္းမသိပဲ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတြလုပ္မိေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ပစၥည္းေတြမက်န္ေအာင္ေသေသခ်ာခ်ာေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလးစီစစ္ၿပီးမွ အခ်ိန္ယူၿပီးထုပ္ပိုးရသည္။ နဂိုပစၥည္းကနည္းတာကိုလူႏွစ္ေယာက္အားနဲ႕ဆိုေတာ့အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာၿပီးသြားသည္။
"ကဲ....အားလုံးၿပီးသြားၿပီ။ ဟီး ဟီး။"
ရွင္းသန့္မွာအက်င့္ပါေနသည့္အတိုင္းအေညာင္းဆန့္ကာ ကိုယ္လုပ္လိုက္သည့္အလုပ္အေပၚေက်နပ္မႈအျပည့္ႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကိုေကာ့ၿပီးဆန့္လိုက္တာေၾကာင့္ေကာက္ေၾကာင္းက ထင္းေနကာ ထိုက္ေတာ္ဝင္ကေတာ့သူ႕ရွင္းသန့္ကိုၾကည့္ၿပီးမသိလိုက္မသိဘာသာ တံေတြးမ်ိဳခ်မိကုန္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္စိတ္ထိန္းရန္အလို႔ငွာ မ်က္ေတာင္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ခပ္ျမန္ျမန္ေလးခပ္လိုက္ၿပီးအၾကည့္ကို ခဏကႏွစ္ေယာက္ေပါင္းထုပ္ထားသည့္အထုပ္ေတြဆီျပန္ပို႔လိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္....
