"ဒုန္း!!!"
ၾကမ္းတမ္းလွသည့္တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ အိပ္ေနရင္းလန႔္နိုးလာရသည္။လုပ္ျပန္ၿပီ ဒီလဒမကေတာ့။အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြကိုမွေ႐ြးၿပီး ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္တတ္သည့္ ဂ်ဴနီယာညီမေလးပင္။အျခားအခန္းေတြမွာေတာ့ျပႆနာမရွိၾကေပမဲ့ ဒီအခန္းကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ဆုံတာႏွင့္ေကာင္းသည့္အရာတစ္ခုမွျဖစ္မလာခဲ့ေပ။
ရွင္းသန႔္ျဖဴ တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ ဒီေလာက္ မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးအလိုက္မသိတတ္သည့္လူမ်ိဳးကို ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးခဲ့။ေယာက်္ားေလးျဖစ္ေနရင္လည္းတစ္မ်ိဳး။ခုက သူနဲ႕ကိုယ္နဲ႕လည္း ေတြ႕ဖူးတာျဖင့္ ႏွစ္ပတ္ေတာင္ေကာင္းေကာင္းမျပည့္ခ်င္။ဆယ့္ႏွစ္ရက္ေလာက္မွာ အစ ငါးရက္ေလာက္ေတာ့ အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ရန္လာရွာသည့္ ဂ်ဴနီယာညီမေလးအျဖစ္သို႔ ညတြင္းခ်င္းေရာက္ရွိသြားခဲ့ရသည္။ထိုေန႕ညကစၿပီး နိုးထလာသည့္မနက္ခင္းတိုင္းက ရွင္းသန႔္ျဖဴအတြက္ေတာ့ နတ္ျပည္ကေန ငရဲျပည္ကိုခုန္ဆင္းလိုက္ရသည့္ ခံစားခ်က္မ်ိဳး။
မေန႕က ညနက္သည္အထိ ဇာပန္းထိုးေနေသာေၾကာင့္ခါတိုင္းအိပ္ခ်ိန္ထက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။အိပ္ခ်ိန္ေနာက္က်တဲ့အတြက္ အိပ္ေရးမဝလို႔ စိတ္မၾကည္ရတဲ့ၾကားထဲ နိုးလာေတာ့လည္း စိတ္အႏွောင့္အယွက္ႏွင့္ ႀကဳံရျပန္ေတာ့ စိတ္မတိုလြယ္သည့္ကိုယ္ေတာင္ ေဒါသထြက္ခ်င္ခ်င္။
ေတြးေနရင္းမွပင္ တစ္ဖက္ကုတင္ထံမွ စာအုပ္ေဆာင့္ခ်သံက က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာျပန္ေသာေၾကာင့္ သည္းမခံနိုင္ေတာ့။ေတာ္ေရာေပါ့....တစ္ပတ္ေက်ာ္သည္းခံခဲ့တာ။ကိုယ္ကသူ႕ထက္ႀကီးတာေၾကာင့္ သည္းခံေပးေနခဲ့တာကို။စိတ္တိုတိုႏွင့္ ေခါင္းၿမီးၿခဳံအိပ္ေနရာမွ ဆတ္ကနဲထထိုင္လိုက္ၿပီး တစ္ဖက္ကုတင္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ရိုင္းစိုင္းသည့္အၾကည့္ေတြႏွင့္ တည့္တည့္ဆုံမိ၏။
ျခင္ေထာင္ကဇာႏွင့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူ၏မ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရသည္။ထိုအၾကည့္ေၾကာင့္ဆက္ၿပီးသည္းမခံနိုင္ေတာ့။ျခင္ေထာင္ကိုဆြဲလွန္လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာမုန္ကုတ္ကုတ္ႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။
