Dreams (Twilight Fanfic)

5. Quarrel

Maggie's POV.

Ze heeft het eindelijk door. Jake trekt snel Renesmee uit Bella's armen en Bella laat haar los. "Rose, pak Renesmee over," zegt Bella. Rose pakt Renesmee en deinst meteen achteruit. Jake deinst ook achteruit. Edward legt zijn hand op Bella's schouder. "Edward, ik wil je geen pijn doen dus raak me niet aan." "Ga voor Renesmee staan," stelt ze voor. Bella zet een paar stappen naar Jake en hij deinst achteruit. Seth helpt me met lopen naar de veranda. Ik pak steun aan de leuning van de veranda. Seth loopt weg en komt even later terug met Leah in wolf-vorm.

"Het is niet waar," grauwt Bella. Hij loopt met opgeheven handen achteruit. "Je weet dat we er geen controle over hebben." "Stomme hond! Hoe durf je? Met mijn baby!" "Ik heb het niet verzonnen, Bella." "Ik heb haar nog maar één keer vastgehouden en jij denkt dat je nu al een of andere debiele wolvenaanspraak op haar kunt maken? Ze is van mij." "We kunnen haar toch delen?" "Betalen maar," zegt Emmett. "Hoe durf je met mijn baby in te prenten? Ben je gek geworden?" "Het was niet expres!" Leah gromt naar Bella. "Bella, wil je alsjeblieft heel even naar me proberen te luisteren? Alsjeblieft?" smeekt Jacob. "Leah kappen," zegt hij erachteraan. Leah trekt haar bovenlip op en blijft staan waar ze staat. "Waarom zou ik naar jou luisteren?" sist Bella. "Omdat jij degene bent die dit tegen me heeft gezegd. Weet je nog? Jij zei dat we in elkaars leven hoorden, toch? Dat we familie waren. Jij zei dat het voorbestemd was. En nu... nu zijn we dus familie. Je wilde het zelf." "Jij denkt dat je als mijn schoonzoon bij mijn familie zult horen!" krijst Bella. Emmett lacht. "Hou haar tegen, Edward," mompelt Esme. "Ze krijgt er spijt van als ze hem iets aandoet." "Nee!" zegt Jake. "Zo moet je het helemaal niet bekijken! Ze is nog maar een baby, verdorie!" "Dat bedoel ik!" gilt Bella. "Je weet best dat ik niet op die manier aan haar denk! Dacht je dat Edward me had laten leven als ik dat soort gedachten had gehad? Ik wil alleen maar dat ze veilig en gelukkig is. Is dat zo erg? Dat wil jij toch ook?" "Goed is ze, hè?" zegt Edward. "Ze heeft hem nog niet een keer aangevallen," beaamt Carlisle. "Best, deze keer win jij," zegt Emmett mokkend. "Je blijft bij haar uit de buurt," sist ze. "Dat kan ik niet!: : Je doet je best maar! De tijd gaat nu in." "Het is onmogelijk! Kijk naar Maggie en Seth. Ze waren allebei vreselijk zonder elkaar. Weet je nog hoe graag je me drie dagen geleden nog in de buurt wilde hebben? Hoe moeilijk het voor ons allebei was om niet bij elkaar te zijn? Jij hebt dat gevoel nu niet meer, hè?" "Helemaal weg." "Het kwam door haar. Vanaf het eerste moment. We moesten samen zijn, toen al." "Ik zou maar graag wegrennen als ik jou was. Nu kan het nog," zegt Bella dreigend. "Toe nou Bells! Nessie vindt mij ook aardig," houdt Jake vol. "Hoe... noemde je haar?" "Nou ja. Die naam die jij verzonnen hebt is wel een beetje lang en..." "Heb je mijn dochter de bijnaam gegeven van het monster van Loch Ness," krijst Bella.

En opeens springt ze op Jake af maar Seth springt voor Jake. Bella gooit Seth tegen een boom aan en de boom knakt. Hij jankt en piept. Ik hoorde daarnet een knak. Mijn instinct neemt het van me over en ik wil Bella aanvallen. Jazz pakt mijn ene pols vast en Em de andere. Er schiet een enorme pijnscheut door mijn lichaam en ik val op mijn knieën. Jasper en Emmett laten me los en ik ren naar Seth toe. Bella staat verstard voor zich uit te staren. Hij is terug veranderd en heeft z'n broek al aan. Ik aai zachtjes door zijn haar. Ik help Seth met opstaan en ik ondersteun hem tijdens het lopen. Ook al doet dat enorm veel pijn in mijn ribben.

Hij moet ergens gaan liggen van Carlisle. Hij mag van mij op mijn bed liggen. Ik ga op mijn knieën naast het bed zitten. Ik aai zachtjes door zijn haar en ik speel met zijn vingers. Carlisle onderzoekt zijn arm. "Het spijt me Seth. Ik had dichterbij moeten zijn," zegt Edward. Hij blijft zijn excuses maar aanbieden. " "Seth, ik...," begint Bella. "Maak je maar geen zorgen, Bella, het gaat prima met me," zegt Seth. "Bella, lieveling, niemand neemt jou iets kwalijk. Je doet het vreselijk goed," zegt Edward. Carlisle bevestigt de spalk om Seth's arm. Hij jankt zachtjes. Ik streel met de rug van mijn hand zachtjes tegen zijn wang. "Sorry, sorry," mompelt Bella. "Maggie, alles gaat goed met me," zegt Seth. Hij pakt mijn hand met zijn hand en legt ze samen op mijn wang. "Maggie, misschien moet je je botten niet zo overbelasten," zegt Jasper. "Ik voel namelijk ook die pijn." Ik grinnik. "Hij heeft gelijk. Jij moet wat meer op je eigen gezondheid letten," zegt Seth. "Bella, jij moet je ook niet zo druk maken. Alles is goed." "Binnen een halfuur ben ik weer de oude," zegt Carlisle. "Nog een geluk dat Ness... Renesmee geen gif heeft," zegt Seth. "Ze bijt Jake de hele tijd." "Echt?" vraagt Bella. "Ja echt. Elke keer dat hij en Rose haar niet snel genoeg te ten geven. Rose ligt telkens helemaal in een deuk." "Nou, Seth," begint Carlisle. "Meer kan ik volgens mij niet doen. Probeer maar een paar, eh, uur nie tte bewegen." Carlisle grinnikt. "Ik wilde dat ik bij mensen ook altijd zo'n bevredigend resultaat had." Hij legt zijn hand op Seth's schouder. "Stilzitten dus." "Ik kan denk ik nog wel een tijdje stil blijven zitten," zegt Seth. Hij gaapt zachtjes. "Ik blijf bij je," zeg ik. "Je bent een schat," zegt Seth. Hij streelt mijn kaaklijn. Edward gromt een beetje. Seth draait zich op zijn zij en gaat op zijn goede arm liggen. Hij pakt mijn hand tussen zijn handen en hij gaat slapen.

"Alice heeft gelijk. Jullie zijn echt schattig," zegt Bella. Ik moet weer blozen. "Nu kan niemand mij meer plagen omdat ik bloos." "Carlisle? Wanneer zijn mijn botten genezen?" "Een uur. Als je nu doorgaat met ze te belasten krijg je nog twee botbreuken." "Wat moet ik dan doen. Ik doe al amper wat." "Stilzitten." "Ik zit stil!" "In een pose die goed is." "Best." Ik ga op het bed zitten en Seth trekt me zachtjes tegen hem aan. "Dat is al iets beter," zegt Carlisle. Ik grinnik. "Waardoor had jij eigenlijk die botten gebroken?" vraagt Emmett achterdochtig. Ik wil iets zeggen maar Jasper onderbreekt me. "Ik weet het wanneer je liegt." "Mijn hak ging stuk." Dat was niet gelogen maar ik heb niet alles gezegd. Ik heb eigenlijk haast niks gezegd. "Meer niet?" vraagt Jasper. "Seth denkt iets anders," zegt Edward. "Wat denkt hij dan?" "Nou je was opeens weg en hij ging je zoeken en toen vond hij je met een groepje jongens." "Met een gebroken hak," vul ik hem aan. "Ja, oké." "Vraag maar aan Alice. Een gebroken hak is pijnlijk." "Dat klopt," zegt Alice. "Waarom die nachtmerries dan?" vraagt Edward. "Iedereen heeft weleens een nachtmerrie." "Jij hebt overal wel een antwoordt op." "Het is niet zo lastig om de waarheid te vertellen," zeg ik. "Er klopt iets niet aan je verhaal en ik kom erachter wat." "Doe je best." "En laat me nu slapen."