Dreams (Twilight Fanfic)

18. Goodbye

Maggie's POV.

Ik heb het gevoel alsof mijn hart stilstaat. "En?" vraagt Rose. "Alice heeft besloten ons te verlaten," fluister ik. "Hè?" vraagt Rose. "Kom ons niet achterna. Er is geen tijd te verliezen. Denk eraan: Tanya, Siobhan, Amun, Alistair en alle nomanden die jullie kunnen vinden. Wij zullen onderweg Peter en Charlotte opzoeken. Het spijt ons heel erg dat we jullie op deze manier moeten verlaten, zonder afscheid of uitleg. Het is voor ons de enige manier. We houden van jullie," lees ik voor. "Ja, zo gevaarlijk is de situatie inderdaad," zegt Edward. "Zo gevaarlijk dat je je familie ervoor in de steek zou laten?" vraagt Sam. "We weten niet wat ze gezien heeft," zegt Edward. "Alice is niet gevoelloos en ook geen lafaard. Ze weet alleen meer dan wij." "We zouden nooit...," begon Sam. "Jullie zijn op een andere manier met elkaar verbonden," snauwt Edward. "Wij hebben allemaal onze vrije wil nog." Sam's kin schiet omhoog en zijn ogen worden plotseling heel donker. "Maar jullie kunnen de waarschuwing maar beter ten harte nemen," gaat Edward verder. "Hier willen jullie niets mee te maken hebben. Jullie kunnen nog ontsnappen aan wat Alice heeft gezien." Sam glimlacht grimmig. "Wij vluchten niet," zegt hij. Achter hem laat Paul een minachtend geluid horen. "Laat je familie alsjeblieft niet uit trots afslachten," werpt Carlisle zachtjes tegen. Sam's blik wordt milder wanneer hij Carlisle aankijkt. "Wij hebben inderdaad niet dezelfde mate van vrijheid als jullie, zoals Edward al opmerkte. Renesmee en Maggie horen net zozeer bij onze familie als bij die van jullie. Jacob en Seth kunnen hun niet in de steek laten, en wij kunnen hen niet in de steek laten," zegt Sam. Sam's ogen schieten naar het briefje van Alice. "Jij kent haar niet," zegt Edward. "Jij wel," zegt Sam bot. Carlisle legt zijn hand op Edward's schouder. "We hebben nog heel veel te doen, zoon. Het zou dom zijn om Alice's advies nu in de wind te slaan, wat haar besluit ook is. Kom, we gaan naar huis: we moeten aan de slag," zegt Carlisle. Edward knikt. Esme snikt zonder tranen. Het blijft raar om te zien maar wat moet je ook als vampier. "Bedankt Sam," zegt Carlisle. "Het spijt me ," zegt Sam. "We hadden haar moeten tegenhouden." "Je hoeft je niet te verontschuldigen. Alice is vrij om te doen en laten zien wat ze wil. Ik zou haar vrijheid nooit ontzeggen," zegt Carlisle."Kom we gaan," zegt Edward. 

De rest draait zich om en rent weg. "Is het echt zo erg?" vraagt Paul ongelovig. Ik spring over de grens heen en ik aai Jared over zijn kop. "We zijn ten dode opgeschreven," zeg ik. "Vecht dan!" zegt Jared. "Dat gaat niet. Alleen Bella en ik zijn imuun voor de krachten van Alec, Jane en Aro. We maken geen kans." Jared duwt zijn snuit tegen me aan. "Jullie mogen niet meedoen!" "Jij kan ons niks verbieden," zegt Sam. "Ik kan wel voorkomen dat jullie niet meedoen aan het gevecht," zeg ik. "Ik moet teruggaan." Ik geef Paul en Jared nog een aai over hun kop en ik Sam nog een knuffel. Daarna ren ik de rest achterna.

Als ik binnenkom staan er al koffers klaar en iedereen is omgekleed. Er staat een wereldbol op de tafel. Ik loop meteen naar Seth toe en hij trekt me in zijn armen. Hij legt zijn hoofd op de mijne. "Moeten wij hier blijven?" vraagt Edward aan Carlisle. "Alice zei dat we Renesmee aan mensen moeten laten zien, en ook dat we daar heel voorzichtig in moeten zijn. Maggie jij blijft hier ook. De meeste vampieren vertrouwen jou snel en jij bent de enige die de Quileutes intoom kan houden," zegt Carlisle. Ik knik. "We sturen iedereen die we kunnen vinden terug naar jullie, en aan jou de lastige opgave om hun uit te leggen wat er aan de hand is, Edward." "Dat wordt een enorme zoektocht," zeg ik. "We splitsen ons op," antwoordt Emmett. "Rose en ik gaan op jacht naar de nomaden." "Jullie zullen je handen vol hebben hier," zegt Carlisle. "Tanya's familie staat hier morgenochtend op de stoep, en ze hebben nog geen idee waarom. Eerst moet je hen ervan overtuigen dat ze niet op dezelfde manier reageren als Irina. En daarna moet je vragen of ze voor ons willen getuigen. Zodra de anderen komen begint het liedje weer van voren af aan. Als het ons überhaupt lukt om mensen zover te krijgen." Carlisle zucht. "Jij hebt misschien wel de zwaarste taak. We komen zo snel mogelijk terug om jullie te helpen." Carlisle, Esme en Rose omhelzen ons behalve Seth en Jake dan. En Emmett geeft ons een speelse stomp. "Succes," zeg ik. "Jullie ook," zegt Esme. 

Ze vertrekken allemaal. Renesmee begrijpt echt alles al. Ze is gewoon heel slim. Ik ga op de bank zitten en ik trek Seth naast me. Nessie zit bij Jake opschoot. Ze legt haar handje op zijn wang. "Ja, ze zijn best schattig," zegt Jake. Seth grinnikt. "Nee, ik hoef nergens heen." "Of wel soms?" vraagt hij aan Edward. "Gooi het er maar uit," zegt Jake. "De vampiers die ons komen helpen zijn anders dan wij. Tanya's familie is de enige naast de onze met respect voor het menselijk leven, en zelfs zij hebben het niet zo op weerwolven. Ik denk dat het veiliger is...," zegt Edward. "Ik kan prima voor mezelf zorgen en Seth overkomt echt niks," onderbreekt Jake hem. "Dat het veiliger is voor Renesmee als de keuze om ons verhaal over haar te geloven niet negatief beïnvloed wordt doordat er een weerwolf in de buurt is," gaat Edward verder. "Lekkere vrienden hebben jullie. Zouden ze jullie echt in de steek laten om de mensen met wie je omgaat?" vraagt Jake. "Ik denk dat ze normaal gesproken heel ruimdenkend zouden reageren. Maar je moet goed begrijpen dat eht voor hen allemaal niet makkelijk zal zijn om Nessie te accepteren. Waarom zouden we het ze ook maar een fractie moelijker maken?" "En ik wil niet dat ze Seth iets aandoen," zeg ik. "Dus als ze mij iets aandoen is het niet zo erg?" vraagt Jake. "Nope. Niet zo erg als wanneer ze Seth iets aandoen." Edward grinnikt om mijn antwoord. Hij en Seth zijn echt goede vrienden geworden maar hij en Jake zijn niet echt vrienden. "Waren die kinderen echt zo erg?" vraagt Jake. "Je kunt niet voorstellen wat een diepe littekens ze in het collectieve vampiergeheugen hebben achtergelaten," zegt Edward. "Edward...," zegt Jake. "Ik weet het, Jake. Ik weet hoe moeilijk het is om bij haar vandaan te zijn. We zullen op ons gevoel afgaan en eerst kijken hoe ze op haar reageren. Nessie zal de komende weken hoe dan ook regelmatig een tijdje uit het zicht moeten blijven. Ze moet in het huisje wachten tot we een goed moment hebben gevonden om haar te laten zien. Zolang je op veilige afstand van dit huis kunt blijven...," zegt Edward. "Dat lukt wel. Dus morgenochtend krijgen jullie bezoek?" vraagt Jake. "Ja. Onze beste vrienden. In dit geval is het waarschijnlijk beter als we zo snel mogelijk alle feiten op tafel leggen. Blijf dan maar hier. Tanya kent jullie wolven al. Ze heeft zelfs Seth al ontmoet." "Oké." "Misschien moet je Sam vertellen wat er aan de hand is. De kans is groot dat er binnenkort onbekenden door het bos zullen lopen," zeg ik. "Goed punt. Hoewel hij eigenlijk wel even een radiostilte verdient na gisteravond." "Meestal is het heel verstandig om te doen wat Alice zegt." Seth pakt mijn kin vast en zoent me. "Maggie, wil wat te eten voor Nessie pakken?" vraagt Edward. Ik grinnik en Seth laat me los. Renesmee loopt naar me toe en ik til haar op. Ik breng haar naar de keuken en ik zet wat te eten klaar. "Waarom moest jij eten pakken van papa?" vraagt ze. "Edward vindt het niet zo leuk als ik soms samen ben met Seth," zeg ik en ze grinnikt. "Is Tanya's familie aardig?" vraagt ze. "Ik denk wanneer ze je eenmaal begrijpen ze van je houden," zeg ik.