Dreams (Twilight Fanfic)

16. Snowflakes

Maggie's POV.

Ik voel iets kouds op mijn gezicht. "Jongens plaag haar niet zo. Ze ligt lekker te slapen," hoor ik Emily zeggen. Dan voel ik een warme hand op mijn wang. "Ze ziet er zo onschuldig uit als ze slaapt," zegt Seth. "Schijn bedriegt," zegt Paul. Ik gooi een kussen naar zijn hoofd. Ik hoor allemaal gebonk en ik kijk op. Paul ligt met een gebroken neus - alweer- op de grond. Ik schiet in de lach. "Ik zei het toch. Schijn bedriegt," zegt Paul. Hij zet zijn neus weer recht. "Het sneeuwt!" roep ik. Ik ren naar buiten en de grond is helemaal wit. Ik maak een sneeuwbal en ik gooi hem in Jared's gezicht. "Die krijg je terug," zegt hij. Hij gooit een sneeuwbal naar me toe maar ik buk en hij komt tegen Leah aan. Zij gooit er weer één terug en we houden een sneeuwballengevecht. Ik gooi naar iedereen een sneeuwbal en ik ontwijk iedere sneeuwbal die op me afkomt. De meeste sneeuwballen zijn al half-gesmolten door de lichaamstemperatuur van de Quileutes. Het is eigenlijk Leah en ik tegen de jongens. Je zou denken dat is niet eerlijk maar ik kan honderden sneeuwballen tegelijkertijd gooien dus eigenlijk zijn wij in het voordeel. Ik hou het wel eerlijk en ik gooi er maar een paar tegelijk.

"Eten!" roept Emily. De jongens staken meteen hun gevecht en gaan naar binnen. Wij volgen hun voorbeeld en lopen achter hun aan. Van achteren sla ik mijn armen om Seth's nek heen. "Zullen we vanmiddag gaan wandelen in het bos?" fluister ik in zijn oor. "Tuurlijk," zegt hij en hij geeft me een kus op mijn wang. Hij gaat op de bank zitten en ik ga op de leuning naast hem zitten. Ik leg mijn hand op de leuning en hij legt zijn hand op de mijne. "Kom we gaan," zegt hij. Ik trek een jas aan en ik loop naar buiten. Hand in hand met Seth. Hij slaat zijn arm om m'n middel en trekt me tegen hem aan. We lopen het bos in. Alles is zo mooi hier. "Het is echt prachtig hier," zeg ik. "Niet zo prachtig als jij," zegt hij en ik begin te blozen. Hij streelt mijn wang. "Je bent prachtig. Vergeet dat nooit."

Een eindje verderop zie ik Nessie, Jake en Bella staan. Bella loopt naar me toe. "Is alles weer goed?" vraagt ze. Ik knik en ze geeft een knuffel. "Kijk een sneeuwvlok," zegt Nessie. "Hij is prachtig. Zal ik je eens wat leuks laten zien?" Ze knikt vrolijk. Ik pak de sneeuwvlok en ik maak hem groot. Ik laat er kristallen in glinsteren. Ik pak meerdere sneeuwvlokken en ik doe er precies hetzelfde mee. Als ik genoeg sneeuwvlokken heb maak ik er een wolf van. "Wat prachtig!" zegt ze vrolijk. Ik maak de sneeuwvlokken weer klein en ik laat ze vallen op de grond. "Waarom pak je niet nog een sneeuwvlok," zegt Bella en Nessie springt in de lucht. Ze steekt haar hand uit en pakt een sneeuwvlok. "Edward denkt dat we antwoorden in Brazilië kunnen vinden," zegt Bella. "Er zijn daar stammen die wellicht iets weten." Ik kijk in de verte en met in de verte bedoel ik ook echt in de verte. Heel veel kilometers verderop. Ik zie Irina staan en ik ben niet de enige die het ziet. Ze draait om en rent weg. Bella rent achter haar aan en Nessie komt naar mij toe. "Wie was dat?" vraagt Nessie. "Ik denk onze nicht van Denali. Ver in Alaska wonen ze op een hoge berg," zeg ik. Ze haat de wolven. De wolven hebben om Bella en mij te beschermen Laurent vermoordt. Laurent was alleen Irina's mate. "Mama komt zo wel terug," zeg ik. Seth komt bij me staan. "Wat is er?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Irina is volgens mij wel over de wolven heen. Ze kon eerst niet bij ze in de buurt zijn. En nu gaat ze opeens weg. Misschien wel om Nessie. In andermans ogen lijkt ze op een vampierkind en vampierkinderen zijn verboden. Een vampierkind is nog dorstiger dan een new-born. Ze zijn oncontroleerbaar. Bella komt terug en ik kijk haar vragend aan. "Ze is weg," zegt ze. Ze kijkt me aan en ik weet meteen wat ze van plan is. Seth loopt weg en komt terug als wolf. Ik klim op zijn rug en Bella zet Nessie op die van Jake. We rennen terug naar huis en Nessie rent naar Edward.

Seth loopt als mens naar me toe en we gaan naar binnen. Bella legt alles snel uit. Ik ga op de bank zitten en Seth gaat naast me zitten. Carlisle is aan de telefoon maar hij praat echt snel. Na een tijdje legt hij de telefoon weg. "Tanya heeft Irina ervan overtuigd om weer contact met ons te zoeken," zegt hij. "Het lijkt erop dat ze van gedachten is veranderd," zegt Edward. "Jacob en Seth zien was denk ik te veel voor haar," zegt Esme. "Ik wou dat ik even met haar had kunnen praten," zegt Bella. "Ze is familie. Ze draait wel bij," zegt Carlisle. "Laten we het hopen," zeg ik. "Denk je van niet dan?" vraagt Esme. Ik schud mijn hoofd. Edward gaat verder Nessie leren piano spelen. Ik zit te spelen met Seth's vingers. Hij pakt mijn hand en geeft er een kus op. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en hij slaat zijn arm om mijn middel. Ik geniet van de muziek. Carlisle en Esme zijn aan het schaken. Ik heb dat spel nooit gesnapt en dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Alice komt aangelopen met een vaas vol prachtige bloemen. Ze stopt opeens met lopen en ze schrikt ergens van.

Ze laat de vaas vol bloemen vallen en hij barst in duizenden stukjes. Jasper schiet naar haar toe. "Wat is er, Alice?" vraagt hij. "De Volturi. Ze komen voor ons. Ons allemaal," zegt ze. Met dat laatste kijkt ze mee aan. "Aro, Caius, Marcus, de wacht en Irina." "Ik wist het wel," zeg ik. "Wat?" Ik ga overeind zitten. "Irina keek niet naar hun. Ze stonden bijna een kilometer verderop. Ze keek naar Nessie. Ze lijkt van een afstandje op een vampierkind. Irina is boos op ons omdat we met de Quileutes omgaan dus ze vertelde het volgens mij aan de Volturi. Aro wil er alles aandoen om ervoor te zorgen dat deze familie uit elkaar valt en Edward, Alice en ik naar hem toegaan." "Je gaat toch niet naar hun toe?" vraagt Seth. "Tuurlijk niet! Ik vind het hier veel leuker," zeg ik en ik leg mijn hoofd terug op zijn borst.