Dreams (Twilight Fanfic)

21. Convince

Maggie's POV.

"Ze is echt jullie dochter, hè?" fluistert Carmen. "Wat een levendige gave! Die kan ze alleen van een heel begaafde vader hebben gekregen." "Geloof je wat ze je heeft laten zien?" vraagt Edward. "Absoluut," zegt Carmen en ik krijg een glimlach op mijn gezicht. "Carmen!" zegt Eleazar vol ontzetting. Carmen pakt zijn handen en geeft er een kneepje in. "Het lijkt onmogelijk, maar Edward heeft geen woord gelogen. Het meisje zal het je laten zien." Carmen duwt Eleazar naar ons toe en knikt dan naar Renesmee. "Laat het hem maar zien, mi querida." Renesmee is duidelijk blij dat ze Carmen heeft overtuigd en legt grijzend haar handje heel zachtjes op Eleazar's voorhoofd. "Ay caray!" roept hij uit terwijl hij zich losrukt. "Wat deed ze?" vraagt Tanya. Kate en Tanya sluipen langzaam naar voren. "Ze probeert je gewoon haar kant van het verhaal te laten zien," zegt Carmen sussend. Renesmee fronst ongeduldig haar wenkbrauwen. "Kijk nou, alsjeblieft," zegt Carmen bevelend. Renesmee steekt haar handje weer uit wachtend op Eleazar. hij kijkt haar eerst argwanend aan maar strekt zijn voorhoofd naar haar uit. "Aha," zucht hij na een tijdje. "Ik begrijp het." Renesmee glimlacht naar hem. "Eleazar?" vraagt Tanya. "Het is allemaal waar, Tanya. Dit is geen onsterfelijk kind. Ze is half mens. Kom. Dan kun je het zelf zien." Ze twijfelt eerst maar gaat dan toch naar Renesmee toe. Na een paar minuten lijkt ze ook overtuigd. "Als jullie het zo geloven wil ik het ook zien," zegt Kate en ze stapt naar voren. Ze gaat door haar knieën en Renesmee legt haar hand op haar wang. Na een paar minuten is ook zij overtuigd. 

"Bedankt dat jullie naar me wilden luisteren," zegt Edward zacht. "Maar je zei dat jullie in groot gevaar waren," zegt Tanya. "Van dit kind zelf hebben jullie niets te vrezen, begrijp ik, maar van de Volturi kennelijk wel. Hoe zijn ze achter haar bestaan gekomen? Wanneer komen ze?" "Toen Bella en ik Irina laatst zag in de bergen. Hadden we Renesmee bij ons," zeg ik. Kate sist en haar ogen worden samengetrokken tot spleetjes. "Heeft Irina jullie dit aangedaan? Jou? Carlisle? Irina?" "Nee," fluistert Tanya. "Het moet iemand anders ggeweest zijn..." "Alice heeft gezien dat ze naar hen toe ging," zegt Edward. "Hoe kon ze?" vraagt Eleazar. "Stel je voor dat je Renesmee alleen van een afstandje had gezien. Dat je onze uitleg niet had afgewacht." "Het doet er niet toe wat ze dacht... Jullie zijn onze familie." "We kunnen niets meer aan Irina's keuze doen. Het is te laat. Volgens Alice hebben we nog een maand." "zolang?" "Ze komen met z'n allen. Dat vereist blijkbaar de nodige voorbereidingen." Eleazar hapt naar adem. "De hele wacht?!" "Niet alleen de wacht. Aro, Caius, Marcus. Zelfs de vrouwen," zeg ik. "Ondenkbaar," zegt Eleazar. "Twee dagen geleden zou ik hetzelfde gezegd hebben," zegt Edward. "Het slaat ook nergens op als je het zo bekijkt. Alice zei dat ze niet alleen komen om ons te straffen voor wat wij bij hun weten hebben gedaan. Ze dacht dat jij ons misschien meer zou kunnen vertellen?" vraag ik aan Eleazar. "Ze komen niet alleen om te straffen? Maar waarom dan nog meer?" Eleazar begint te ijsberen. "Waar zijn de anderen, Edward? Carlisle, Alice en de rest?" vraagt Tanya. "Op zoek naar vrienden die ons misschien kunnen helpen." "Edward, hoeveel vrienden jullie ook bij elkaar roepen, we kunnen jullie niethelpen winnen. We kunnen alleen samen met jullie sterven. Dat begrijpen jullie toch ook wel? En misschien verdienen wij vieren dat ook na wat Irina heeft gedaan, en nadat we jullie in het verleden al eens in de steek hebben gelaten. Ook al omwille van haar." "We vragen jullie niet om met ons te vechten en te sterven. Je weet dat Carlisle dat nooit zou vragen." "Wat vragen jullie dan, Edward?" "We zijn alleen op zoek naar getuigen. Als we ze heel even kunnen tegenhouden, heel even maar... Als we het mogen uitleggen..." "Het is haast onmogelijk om nog aan ons verhaal te twijfelen als je het zelf gezien hebt." Tanya knikt langzaam. "Denk je dat ze haar verleden zo belangrijk zullen vinden?" "Ja, omdat hij ook haar toekomst laat zien. Het verbod is opgelegd om ervoor te zorgen dat we niet ontaskerd zouden worden, om ons te beschermen tegen de gewelddadigheden van de kinderen die niet in bedwang gehouden konden worden." "Ik ben helemaal niet gevaarlijk," merkt Renesmee op. "Ik heb opa, Sue of Billy nog nooit pijn gedaan. Ik hou van mensen. En van wolfmensen zoals Jacob en Seth." Ze geeft Jake een klopje op zijn arm. Tanya en Kate wissel een vlugge blik. " Als Irina niet zo snel gekomen was," peinst Edward. "Hadden we dit allemaal kunnen voorkomen. Renesmee groeit buitengewoon hard. Over een maand zal ze qua ontwikkeling alweer een halfjaar verder zijn." "Edward, je mag Irina hier niet de schuld van geven," sis ik naar hem. "Nou, daar kunnen we in elk geval een verklaring over afleggen," zegt Carmen. " We kunnen zweren dat we haar met eigen ogen hebben zien groeien. Zulk bewijs kunnen de Volturi toch niet terzijde schuiven?" "Dat zou je denken," mompelt Eleazar. Hij is nog steeds bezig met ijsberen. "Ja, we kunnen voor jullie getuigen," zegt Tanya. "Tanya," protesteert Edward. Volgens mij heeft hij iets in haar gedachten gehoord waar hij niet mee eens is. "We verwachten niet dat jullie met ons meevechten." " Als de Volturi niet zullen wachten om onze getuigenis aan te horen, dan kunnen we niet zomaar aan de zijlijn blijven staan," houdt Tanya vol. "Maar ik kan uiteraard alleen voor mezelf spreken." Kate snuift. "Heb je echt zo weinig vertrouwen in me, zus?" Tanya lacht breedt naar haar. "Het is wel een zelfmoordmissie, natuurlijk." Kate grijnst terug en haalt dan achteloos haar schouders op. "Ik doe mee," zegt ze. " Ook ik zal alles doen wat ik kan om dit kind te beschermen," zegt Carmen. Ze steekt haar handen uit naar Renesmee. "Mag ik je even vasthouden, bebé linda?" Renesmee is dolgelukkig met haar nieuwe vriendin en strekt zich gretig naar Carmen uit. Carmen knuffelt haar stevig en preveldt Spaanse woordjes in haar oor. Renesmee is voor iedereen onweerstaanbaar.