Dreams (Twilight Fanfic)

6. Screaming

Maggie's POV.

Ik zie de jongens weer voor me. Maar dit keer ben ik niet in het steegje. Ik ben in een andere donkere ruimte. Ik zit vastgebonden aan iets. Ik heb geen idee wat. Ik schreeuw om hulp maar er komt echt niks uit. Geen enkel geluid. Die ene jongen begint me weer aan te raken. Ik doe mijn ogen dicht en ik schreeuw mijn longen uit mijn lijf.

Ik schiet overeind en ik val uit bed. Gelukkig heeft volgens mij niemand het gehoord. Mijn kamer is geluid dicht. Seth is al naar beneden. Volgens mij naar Carlisle. Ik kijk naar buiten en het is al ochtend. Ik probeer ook zachtjes op te staan alleen ik voel meteen weer een pijnscheut in mijn been. Ik kleed me om en ik doe mijn haar goed. Iedere stap die ik zet voel ik de pijn weer. Ik laat niks merken en ik loop naar beneden. "Maggie, dat de rest het niet merkt betekent niet dat wij het niet merken," zeggen Jasper en Edward. "Niet zo zeuren jullie." Ik ga aan de keukentafel zitten. Seth komt naar me toe. "Alles genezen," zegt hij vrolijk. "Zullen we even naar La Push gaan?" vraagt Seth. "Tuurlijk." 

Hij rent alvast weg en ik loop naar buiten. Hij komt terug in wolf-vorm en hij gaat door zijn knieën. Ik klim op zijn rug en hij begint keihard te rennen. We zijn snel in La Push. Ik laat me van zijn rug afvallen en Seth komt in mensen-vorm naar me toe. We lopen naar Sam en Emily. "Was de verrassing leuk?" vraagt Emily. "Ja hoor." "Hoe gaat het met Bella?" vraagt Quil. "Het gaat prima. Tot dat ze erachter kwam dat Jake ingeprent was. Dat was geniaal. Tot Seth besloot er tussen in te komen en Bella per ongeluk zijn botten brak. Maar met de jacht ging het heel goed. Ze rende weg van mensenbloed midden in de jacht. Dat lukt volwassen vampiers niet eens." "Sloeg ze Jake in elkaar?" vraagt Paul. Ik grinnik. Paul barst in het lachen uit. Rachel de zus van Jake kijkt Paul even boos aan. "Jongens wij moeten gaan patrouilleren," zegt Sam. Seth geeft me een kus en rent weg. 

"Is alles verder goed?" vraagt Emily. Ik ga op de bank zitten en ze geeft me wat te drinken. Claire komt bij me opschoot zitten. "Nou eigenlijk niet. Dit moet je niet verder vertellen maar nadat Seth en ik uit eten waren geweest ging ik even een eindje lopen. Ik liep een steegje in. Na een tijdje wilde ik terug en ik draaide me om. Ik zag iemand lopen en ik dacht dat het Seth was maar dat was hij niet. Hij lachte en er kwamen meerdere jongens. Ik vroeg wie ze waren maar ik kreeg geen antwoord. De voorste liep naar me toe en h-hij legt zijn hand op mijn wang. Ik zei dat ze me met rust moesten laten maar dat wilden ze blijkbaar niet. Ik sloeg zijn hand weg alleen toen sloeg hij me." Ik wijs naar mijn oog. Emily schrikt. "Daw doewt auw," zegt Claire. "Ik krabbelde overeind en ik rende weg. Ik gooide mezelf over de muur en ik viel nogal hard." Ik wijs naar mijn ribben, enkel en arm. "Ik wilde opstaan maar dat ging niet meer en de jongens waren ook al over de muur. Ze liepen naar me toe en ik raakte in paniek. Één van de jongens greep me bij mijn keel vast." Ik wijs naar de blauwe plekken daar. Niemand anders heeft die nog gezien. "Hij raakte me weer aan en hij wilde me slaan maar toen kwam Seth aan met mijn auto. Ze lieten me op de grond vallen en Seth jaagde ze weg. Maar hij weet niet wat de jongens allemaal gedaan hebben en ik wil het hem ook niet vertellen. Hij zou zo woedend en overbezorgd zijn. Maar nu heb ik sindsdien nachtmerries en dat de hele tijd. In de hotelkamer schreeuwde ik in mijn slaap en Seth hoorde het. En vannacht deed ik het weer." "Ik vind het vreselijk wat er gebeurt is en ik snap dat je het hem niet wilt vertellen maar ik denk dat het toch moet." Ik schud mijn hoofd. "Hij zou furieus zijn." "Ik weet waar je het over hebt maar dan moet je ervoor zorgen dat je het allemaal snel vergeet. Dat alles weer goed gaat anders moet je het hem vertellen." Ik knik.

"Wie moet je wat vertellen?" vraagt Seth. Ik voel het bloed naar mijn wangen stromen. "Quil vertellen dat Claire al bijna uit de peuterpuberteit is." "O, is dat zo?" zegt Quil en hij pakt Claire van me over. Seth gaat naast me zitten en hij aait mijn wang met de rug van zijn hand. Hij gaat achterover zitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij geeft een kusje op mijn kruin. Ik ga lekker met mijn voeten op de bank zitten. "De Cullens gaan binnenkort weer verhuizen, hè?" vraagt Sam. "Waarschijnlijk wel." "Ga je met ze mee?" vraagt Jared. "Herinner je die keer nog dat ik een week weg was van Seth?" "Jullie waren een ramp," zegt Paul. "Precies, en dat willen we niet nog eens." "Ik vind het veel leuker dat je hier bent dan vijfhonderd kilometer verderop." Ik grinnik. Ik sta op om wat drinken te pakken. Leah rent naar me toe en ze geeft me een knuffel. "Laat me nooit meer zo lang met die jongens alleen," zegt ze. "Ga je mee naar de stad?" "Of je gaat gezellig met ons mee?" stelt Paul voor. "Dan kies ik toch voor Leah. Ik hou van de stad." "We zijn vanavond terug," zegt Leah. "Hoezo vanavond pas?" vraagt Sam. "We gaan uit," zegt Leah. "Wel op tijd terug," zegt Sam streng. "Ik ben volwassen. Ik heb geen oppas nodig," zegt Leah. "Maggie wel." "Ik ben bijna volwassen en zij is volwassen. Trouwens de eerste de beste die me aanvalt krijgt zo een klap terug dus." "Dat klopt. Ik weet hoe het voelt," zegt Paul. We hadden een keer een ruzie die uitliep op een soort gevecht. Ik brak zijn neus. Hij probeerde mij te slaan maar ik was hem te slim af.