Dreams (Twilight Fanfic)

28. Déja-vu

Maggie's POV.

Ik schiet overeind maar net iets te wild waardoor ik uit bed valt. Seth schiet naar me toe en tilt me weer op bed. Het is nog steeds een beetje een chaos in mijn hoofd. Ik wil meteen opstaan maar ik ben echt heel erg duizelig. Ik val voor over maar Seth vangt me op. "Dankje," zeg ik. Ik wil weer opstaan maar Seth houdt me tegen. "Rustig aan jij," zegt hij. "Ik draag je wel de hele tijd," zegt hij. Hij tilt me op en draagt me naar de badkamer. Hij zet me neer en geeft me m'n kleren aan. Hij loopt weg en ik kleed me om. Ik loop de badkamer uit maar voordat ik één stap buiten de badkamer kan zetten tilt Seth me alweer op en hij zet me beneden op de bank. "Kan je niet zelf lopen?" vraagt Emmett. "Ik kan het wel ik heb alleen de kans niet." Hij grinnikt. "Ben je klaar om te gaan?" vraagt Edward. Ik ren snel even naar boven om de cadeautjes te halen. Ik leg ze in de kofferbak van de auto en ik ren weer terug naar binnen. "Ja, ik ben klaar," zeg ik. "Dan gaan we," zegt Edward. Hij stapt in de auto samen met Nessie en Jake. Seth en ik stappen in de andere auto. 

We zijn al snel bij Charlie. "Seth, ik moet nog iets doen ik ben zo terug," zeg ik en ik ren het bos in. Ik ren naar de auto toe die ik gekocht heb en op de achterbank ligt de motor. Ik rij de auto naar Charlie toe en ik haal de motor eruit. Ik loop naar binnen en ik ga op Seth's schoot zitten. Dan krijg ik zo'n déja-vou gevoel. Ik kijk om me heen en Emily zit op Sam's schoot, Bella zit op Edward's schoot, ik zit op Seth's schoot en Sue zit op Charlie's schoot. Dat heb ik vannacht gedroomd. Denk ik tenminste. Ik weet het niet zeker. "Maggie?!" roept Edward. "Ja?" "Je mist twee cadeautjes. Die van mij en Jake," zegt Edward. "Nee hoor," zeg ik. Ze kijken me raar aan. "Ze staan buiten." Jake loopt rustig naar buiten en Edward loopt hem achterna. "Hoe wist je dat ik precies die wilde!" schreeuwt Jake. "Ik ben goed in gokken," zeg ik. Jake rent naar binnen en knuffelt me dood. "Jacob, ze krijgt geen adem," zegt Bella. Hij laat me los en ik hap naar adem. "Een rijke Cullen zijn heeft dus nog wat voordelen," zegt hij. "Voor jou, ja." Hij grinnikt. "Bedankt voor de auto, klein zusje," zegt Edward. Hij aait door mijn haar en ik strijk het weer glad. "Charlie, we hebben een vijfdaagse vistrip voor je," zegt Bella. "Je gaat morgen weg en je kan hem niet inwisselen," zegt Edward. "Ik kan niet met mijn werk," zegt Charlie. "Ik heb alles geregeld met je werk," zegt Sue. "Geniepig en slim," zegt Charlie. "Proberen jullie van me af te komen?" Iedereen kijkt een beetje naar beneden. "Want het werkt!" Iedereen zucht opgelucht.

Na een tijdje gaan we weer naar huis. Iedereen zit er een beetje treurig bij. "Dan gaan we dus vechten," zegt Stefan. " We vechten," beaamt Vladimir. "Wij zullen ook vechten," zegt Tia. "Wij denken dat de Volturi hun boekje te buiten zullen gaan. We willen niet bij hen horen." "Ik ben blijkbaar erg gewild," zegt Benjamin. "Ik geloof dat ik voor mijn vrijheid zal moeten strijden." "Dit zal niet de eerste keer zijn dat ik moet vechten om onder de heerschappij van een koning uit te komen," zegt Garrett. Hij loopt naar Benjamin en klopt hem op zijn rug. "Tegen onderdrukking en voor de vrijheid." "Wij staan achter je Carlisle," zegt Tanya. "En we vechten met hem mee." "We zijn er nog niet uit," zegt Peter en hij kijkt naar Charlotte. "Ik ook niet," zegt Randall. "Ik ook niet," meldt Mary. "De roedel zal met de Cullens meevechten," zegt Jake plotseling. "Wij zijn niet bang voor vampiers." "Kinderen," bromt Peter. "Kleuters," verbetert Randall. Jake grijnst uitdagend. "Nou, ik ben ook van de partij," zegt Maggie. "Ik weet dat Carlisle de waarheid spreekt. Daar kan ik mijn ogen niet voor sluiten." "Carlisle," zegt Siobhan. "Ik wil niet dat dit op een gevecht uitdraait." "Ik ook niet, Siobhan. Jij weet ook wel dat ik er alles aan zal doen om het niet zover te laten komen. Misschien kun jij je best doen om de lieve vrede te bewaren." Rose zei dat Siobhan een gave heeft maar dat ze daar zelf niet in gelooft. "Je weet dat dat niet zal helpen," zegt ze. "Baat het niet dan schaadt het ook niet," zegt Carlisle. "Zal ik me dan concentreren op de afloop die ik zou willen zien?" vraagt ze sarcastisch. Carlisle grijnst. "Graag." "Dan hoeft mijn familie zich natuurlijk ook niet uit te spreken," kaatst ze terug. "Aangezien er dan toch niet gevochten zal worden." Opeens moet Bella weg. Tenminste dat denkt iedereen. Ze gaat de paspoorten voor ons regelen. Zodat als het misgaat we kunnen vluchten. Ik pak alvast mijn spullen in een rugtas. Het is eigenlijk een behekste rugtas. Hij heeft oneindig veel ruimte. Ik stop er eerst megaveel geld in en mijn creditcard. Dan spullen om te overleven. Bella heeft zo te zien al Nes' tas ingepakt. Bella komt naar boven gerend en ze geeft me een briefje en een envelop.

Hier zijn de paspoorten. Jullie moeten naar Zuid-Amerika vluchten als het mis gaat. Onderweg tijdens het vluchten moet jij aan de rest uitleggen wat er aan de hand is. Jouw hoofd is veilig voor de rest. Het is misschien veel maar het is jouw verantwoordelijkheid om voor de rest te zorgen.

Ik pak de envelop en ik stop het in mijn tas. Ik doe mijn tas dicht met een spreuk. Ik had ook al mijn spreukenboek in de tas gedaan. "We gaan!" roept Edward. We gaan kamperen op de plek waar Alice de Volturi aan zag komen. Het is het zelfde slagveld van Victoria's new-borns. Ik slaap in een tent en Nessie slaapt in een andere. Seth is wel de hele tijd bij me voor het geval ik het koud krijg.