Making Him Straight

CHAPTER ELEVEN

KINABUKASAN, maaga akong umalis ng bahay. Binilinan ko na si Bryle kagabi na ma-uuna akong pumasok ngayon.
I went to Drae's apartment to talk to him. He might be restless and too worried about the leaked photos of us yesterday.
I pressed the doorbell twice until I heard the sound of the doorknob clicking. Bumungad sa akin ang bagong ligong Drae na mukhang binagsakan ng langit at lupa. It made me chuckle to see how cute yet hot he looked this morning. Naka white inner shirt pa lamang siya at naka black slack pants.
“Good morning,” pagbati ko.
Ngumiti lang siya, saka sinenyasan akong pumasok sa loob.
“You're here for a purpose, right?” aniya, sabay higop ng gatas.
Napakamot ako ng batok, at napabuntonghinga bago siya tiningnan. I can see dark circles under his eyes.
“Drae, should we really need to keep this private, or something?” Pagtutukoy ko sa namamagitan sa amin.
Honestly, I don't really mind if everybody knows about us. Ano ba’ng paki nila sa buhay namin?
“Shin, hindi mo kasi naiintindihan. I have my reputation to maintain—”
“So, you're saying . . . ikinakahiya mo ako? Bakit? Ano ba ang hindi ko naiintindihan? You dragged me into your world, now you're pushing me away. Drae, we're living in a free country. If people won't accept us, then I'll fight for us. Wala ka bang tiwala sa akin?” Putol ko sa sinabi niya.
“Shin, you're talking like a child. Hindi kita ikinakahiya. And first of all, I didn't drag you. You came, and this is just how it is. Second, I trusted you, but not myself. We've just started, and there were lots of things that you still didn't know about me. I don't have any problems with LGBTQ+ society, but as long as I can handle it, I wanted to keep this thing private. I am not yet ready to face any peer pressure for now,” paliwanag niya sa akin.
I could imagine myself rolling my eyes in my mind. Wala naman kasi talagang problema. Ang problema rito ay iyong pagiging over thinker niya.
“You just overthink too much, Drae. If only you could set aside those thoughts and live freely, then you'll be able to live a happy life!” wika ko sa kaniya.
Tahimik lamang siyang umiinom ng gatas, tila nag-iisip.
“How about going to school together today? If things go off, then I'll back you up. If hindi parin talaga uubra, then I'll let you handle our relationship as much as you want. Deal?”
Narinig ko siyang napabuntonghinga, saka niya ako tinangoan. Napangit ako roon.
I waited patiently on the couch until he finished preparing for school.
 
PAGPASOK pa lamang naming dalawa ni Drae, panay tinginan na ng mga estudyante ang natatanggap namin. May bumabati, mayroon ding nagbubulong-bulongan.
Napalingon ako kay Drae na mukhang hindi mapakali.
Masyado pang umaga pero mukhang pang-uwian na ang datingan niya. What exactly made him act like this?
Kalat na kalat na kasi sa social media ang litratong iyon. Pati sa page ng aming school, groups and confession pages—na linked sa aming paaralan—naroon ang mga litratong iyon.
 
TANGHALI, nang napagpasyahan kong saluhan si Drae na kumain sa cafeteria. Mag-isa lang talaga siya tuwing kumakain, at hindi na bago iyon.
Nang umupo ako sa tapat niya, automatic na nag-iba ang aura ng mukha niya. Na para bang sa tingin niya pa lang ay inilibing niya na ako nang buhay.
“Anong pakulo na naman ito, Shin? You're just making things worse!” hasik niya sa akin.
Tinapik ko lang ang balikat niya, saka ako nagpatuloy sa pagbukas ng aking lunch box.
Drae looks so miserable and frustrated, while me . . . Honestly, I have been enjoying the attention—negative or positive—ever since the two of us were linked together.
Ako na rin mismo ang nagsabing I missed challenges and judgements, hindi ba? So here it is! And all I have to do is face the consequences, accept criticism, and enjoy how things just work.
Pero hindi iyon ang nakikita ko kay Drae. Para bang buhay ang kapalit ng paglayag naming dalawa. I thought he liked this too. But he seemed to be so anxious and afraid of what others might think of us.
 
I COULDN'T take this anymore. Pati sa pagkain niya ay tila hindi niya na nalulunok nang maayos.
I looked around, and there I found out that all attention was focused on us. It made my guts tickle a bit.
Tumayo ako sa aking kinauupuan at pumatong sa mesa. I know, this is going to be bad.
“Shin! Bumaba ka!” sigaw ni Drae sa akin habang hawak-hawak pa ang paa ko.
I just gave him an assuring look and a thumbs-up.
Ngumiti ako nang malapad saka hinarap ang lahat. “Say what? Why are you all looking at us with so much judgement in your eyes? Hindi ba kayo nanonood ng Thai BL movies? Wala bang nagbabasa sa inyo ng Boy Love genred stories? Wala ba kayong relatives na bisexuals, gays, or whatever you call them?”
Dinampot ko ang cellphone ko at hinarap sa lahat ang leaked photos na pinost ng kung sino mang "paparazzi" na iyon. “Here. Eto ba ang kinababahala ninyo?”
Ibinalik ko kaagad sa bulsa ang cellphone ko bago nagpatuloy sa pagsasalita. “Well, so, what if the rumors were true? Is there any problem with that? Are you all disappointed kasi sa daming babaeng naghahabol sa amin, eh, kami pa talaga ang nagkakatuluyan?”
“Shin! Enough already! Bumaba kana rito!” pasigaw na pabulong na wika ni Drae, pero hindi ko lang muna siyang pinansin.
“Come on, where's Catalina? She's our classroom president. In the first week of school, she witnessed how our classmates shipped me and Drae for fun. So? Ano naman ngayon kung nagkakatotoo?”
“Shin, please . . .” Pagmamakaawa na ni Drae.
Napabuntonghinga ako saka nagbaba ng tingin. “Can't you just support us instead of giving us those suspicious glares? Wala naman sigurong masama sa ginagawa namin? We need your respect and love, guys. Iyon lang sana. Well, if you still continue making gossip that will lead to a serious yet false conclusion, I could still bear that. But seeing my boyfriend depressed about this matter, well, I really need to speak up. So, what do you say?”
Inaamin ko, nakakaramdam na ako ng panlalamig sa ginagawa ko. Ngayon ko lang na-re-realize na ganito pala ka-tense ang nararamdaman ng mga nag-spe-speech sa harap ng maraming tao.
Ilang segundo lamang, napuno ng hiyawan, palakpakan, at cheering ang buong cafeteria.
Agad kong nilingon si Drae na mukhang hindi makapaniwala sa reactions ng mga tao.
Well, he owes me a sweet thank you!
Bumaba na ako sa pinapatungan kong mesa, at nag-bow. Hinawakan ko ang kamay ni Drae na nagmistulang yelo sa ginaw nito.
“Are you okay?” nag-aalalang tanong ko sa kaniya.
Tumango lang siya at bahagyang ngumiti. Then, he mouthed, “Thank you”, which made my day.
“Espadahan, Drae-Shin couple!”
Lahat kami ay nadako ang tingin sa baklang sumisigaw niyon.
Maya-maya pa, napuno ng tawanan ang buong cafeteria. At sa tingin ko, buong campus na ang nakikikulitan sa amin.
Mukhang ilibing nga talaga ako nang buhay ni Drae, mamaya!
 
“Drae-Shin! HarVen!”
“Drae-Shin! HarVen!”
“Espadahan!”
“BL!”
“Swordfighting, malala!”
“Ano ba iyan? Akala ko pa naman, may chance na ako mula noong lumubog ang Cat-Shin couple!”
 
Napasampal na lamang ako sa aking noo. At si Drae? Mukhang kaunti na lamang ay sasabog na sa galit. Pulang-pula na ang mukha niya, at umabot na ito sa tainga at leeg.
“Will you shut the . . . Shut up! For heaven's sake, shut up!”
Ayon, hindi na nga siya nakapagtitimpi.
“Galit na ang prinsipe! Tumahimik na kayo! Shut up daw, oh,” komento ng isa.
“High definition dapat ang quality ng video, Pareng Shin, ah?” ani Klent na ka-team ko sa basketball.
I just raised my ring finger to him as a "f*ck you" sign, instead of using my middle finger.
Hindi kasi talaga ako ganoong klaseng tao. Unlike Drae na mukhang normal lang talaga sa kaniya ang pagmumura at pag-raise ng middle finger.
“Prince Drae Haven niyo, athletic na rin. Swordfighting nga lang.”
Nagsisitawanan na naman ang lahat.
“F*ck that idea, Miss Whoever You Are. We never engaged to that kind of doings! We only kissed twice!” hasik ni Drae, na agad ding natigilan nang ma-realized ang sinabi.
“D*mn, f*ck it!”
Natawa na lamang ako sa kaniya. “Kasalanan mo na iyan, ah? Only twice pala, ah?”
“Shut up, Shin,” kalmado ngunit malamig na wika niya.
Napatayo ako nang maayos, at pekeng umubo. “Oh, siya! Galit na ang prinsipe. Manahimik na raw tayo. But, by the way, I hope you won't take this matter seriously. And I hope that this won't lead to some other misunderstandings. To make things clearer, we are still in high school. So, no matter if we're minors or not, we should act like high schoolers.”
“Noted, Shin, baby ko! And welcome to the family!” sigaw ng baklang kanina pa sigaw nang sigaw.
Natawa na lamang ako, at napagpasyahang bumalik na sa aming room.
There, peace and order weren't even better. Napuno lamang kami ng mga katanungan, at nahihinto lamang iyon kapag may gurong pumapasok. And even teachers commented and congratulated us.
However, I wonder why Drae is still a little bit upset right now.