Baji / reader (Tokyo revengers / reader)

(33)

Açıklamamı şimdiden yapayım bölüm sonu gelince benden daha bir şey istemeyin.

Bakın hepinizle iyi anlaşırım, hepinizide seviyorum ama uyarmama rağmen lütfen benden daha bölüm istemeyin.

Şimdi diyeceksiniz ki sende yazıyorsun da istiyoruz.
Yazmamın sebebi o kadar kişi yaz yaz yaz diye tutturunca kursaklarında bırakmak istememem.

8. Bölüm oldu, bundan sonra yarın zaten bölüm atacağım ve cidden bölüm sonunda artık benden bir daha bölüm isteyen olursa -TEK BİR KİŞİ BİLE- bir ay boyunca bölüm yazmayacağım.

Hadi hodri meydan lan BDQPHDQOHXQPHXWPZJQLDJ

böyle de bir yazarınız var.

Arkamdan laf etmeyin kulağım bugün yeterince çınladı zaten.
Sizde art arda 8 bölüm yazsaydınız sizde aynı şeyleri söylerdiniz.

Son bölüm.
Bugün ki son bölüm.
Tek bir kişi bile unutmayın..
Yani o tek kişi de kendi yüzünden bilmem kaç bin tane okurun bir ay bölüm okuyamamasına neden olmaz herhalde değil mi?

Neyse canım zorlama yok siz bilirsiniz :)

Bölüme geçebilirsiniz

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Kaze ueyama
(YENİ EKLENEN YER GER YER YEERRRSS ACİLEN LÜTFEN GİDİN MESAJ PANOMDA SON ATTIĞIM ŞEYE BAKİN..)

Eve geleli bir saat oldu.
Koko ve weinin benimle gelmesini istemedim.
Bir saattir kalbim hayvan gibi atıyor.
Altı ay sonra ilk defa onu gördüm, ilk defa sesini duydum ve ilk defa konuştum.

Yine altı ay sonra yanında başka bir kız gördüm, bana karşı olan aynı bakışlarını gördüm.

"Kahretsin kahretsin! Gömmüştüm o duyguları! Siktir hayır ya!"
Kalbim hâlâ aynı hızla atmaya devam ederken telefonum çaldı.
Yatağın üzerine ne zaman koyduğumu bilmediğim telefonu aldım ve arayan kişiye baktım.

Bilinmeyen numara.

Siktir! Tanıdık biri! Baji hatta! Kesinlikle o!
Derin bir nefes alıp aramayı cevapladım ve hoparlöre alıp yatağın üzerine oturdum. "Ne?"

"Bilinmeyen her numarayı açıyor musun sen öyle?"

Sesi..soğuktu. mesafeliydi. Sevgilisi varken bana yakın olmasını beklemiyordum zaten. "Arayanın sen olduğunu bilmeseydim açmazdım."

"Nereden tahmin ettin?"

"Cidden bunu konuşmak için mi aradın?" Ben..ben weiye abartma diyordum ama içimde öküz oynuyordu.
Kalbim kulaklarımdan akıyordu sanki.
Biraz iğrenç ama olsun.

"Batı tarafında ki sahile gel."

Telefonu kapattı.
Batı tarafında ki sahil..beni yağmurun altında bulduğunda oturduğum bankın orası.
Sırıttım.
Altı ay önce ki olay aklıma geldiğinde sırıtışım silindi. Benim değil de yokonun tarafını tutmuştu. Açıklama fırsatı bile sunmamıştı.

Yinede ne diyeceğini merak ediyorum.
Derin bir nefes alıp ayağa kalktım ve siyah hırkamı üzerime giyip kalçama gelen saçlarımı at kuyruğu yaptım.
Telefonu eşofmanımın cebine koyup odadan çıktım ve koşarak merdivenlerden indim.

Gideceğim yer çok uzak değildi. Yürüyerek yarım saate giderdim ama yürüyeceğimi kim söyledi? Bence koşarak bir on dakikada giderim.
Dışarı çıktığımda Japonya'nın sıcak esintisine karşı tebessüm ettim.
Cidden, bazı havaların bile anısı vardı.