Baji / reader (Tokyo revengers / reader)

(39)

Bir ara all the things she said şarkısına takmıştım ya hani şimdi de XXXtentacion-revenge şarkısına taktım hayırlı olsun.

Neyse

Bölüme geçebilirsiniz

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Kaze ueyama

Hâlâ bajiyle oturuyordum. İnsanlar daha da kalabalıklaşmıştı, koko ve weiyi göremiyorum. Bir saat önce ki olaydan sonra baji yanımdan ayrılmadı.
Fazla konuşmadık, şimdi ikimizde denizi izliyoruz.
Sarhoş mu bilmiyorum ama sayamadığım kadar fazla içti.
İçmedim, onu sarhoşken görmek istemiyorum ama önce ki içtiklerimden dolayı zihnim uyuşuk.

"İlk karşılaştığımızda adımı duyduktan sonra kaçmıştın."

Dedi birden. Denizi izlemeyi bırakıp ona döndüm. Kıyafetleri kurumuş gibi durmuyordu ve saçları da nemliydi.
Üzerimde ki battaniyeyi kaldırdım ve biraz daha yaklaşıp bajiye sarılarak battaniyeyi etrafına sardım.

"N-"

"Üşütme." Bahanem. Sarılma bahanem. "O sıra tomandan korkuyordum, diğer hiç bir çeteden korkmadığım kadar." Başımı omzuna yasladığımda oda bana yaslandı.
Özledim. Cidden onunla böyle olmayı özledim.

"En çok neyi özledim biliyor musun?"

İçimi mi okuyor..battaniyeyi üzerinden itmeyecek şekilde ondan ayrıldım ve yüzüne baktım. Sırıtıp bana döndüğünde önce dudaklarıma, sonra gözlerime baktı. "Neyi?"

"Arsızlıklarını, merak ediyorum da.. hâlâ öyle misin?"

Korede kimseye karşı arsız bir düşüncem olmamıştı. Ben sadece bajiye öyleydim ve o istese öyle olmaya devam ederdim. "Gösterebilirim istersen." Dedim sırıtarak.
Gözleri yine dudaklarıma kaydı ama hızla başka tarafa baktı.

"Yanlış sulardasın."

Sırıtışım genişledi. "Gemimi batır o zaman." Yine bana döndü, öyle bir bakıyordu ki..aramız böyle olmasa şuan çok başka yerlerde ve şekillerde olabilirdik.

Baji dudaklarını yalayıp başını çevirdiğinde kaşlarımı çattım ve bende önüme döndüm.
Onu öpmeyi çok istiyorum! Tekrar sarılmayı! Tekrar eskisi gibi olmayı çok istiyorum.

"Hadi seni eve götüreyim."

"Koko ve we-"

"Onlar çoktan gitti."

Ayağa kalkıp elini bana uzattığında ikiletmedim ve elini tutarak ayağa kalktım.

~~~~

Evime gitmiyorduk. Kesinlikle evime gitmiyoruz. Bu yolları hatırlıyorum..bu! Bu bajinin evine gidiyor.
İçimde ki umut yerini tekrar dolduruyor ama sonra o umutları da öldürmek istemiyorum.
Tanrım.. umarım kötü bir şey yaşanmaz.

"Dayanamıyorum."

Dedi koluyla beni durdururken. Yola bakmayı bırakıp tebessüm etmeye çalışarak ona döndüm. "Ne?" Aklımda ki şey olsun lütfen.. lütfen!

"Senden her uzak kaldıkça deliriyorum. Kendime saygım falan yok ben seni seviyorum!"

Sokağın ortasında bağırmasına aldırmadım. Umrumda bile olmadı hatta. Kalbim hızlanmaya başladı.

"Şimdi dersin ki altı ay yoktum ama dayandın. Dayanamadım! Son iki aydır kendimi toparlamıştım ama gelip yine mahvettin!"

Kahkaha attı ve bir adım yaklaştı.

"Ve şikayetçi değilim. Sadece..sadece -"

"Bir daha senden asla bir şey saklamayacağım." Dedim aniden. Alnını alnıma yaslayıp ellerini belime koydu ve sırıttı.

"Bir daha ayrılmayalım ueyama."

"Bir daha ayrılmayacağız." Dudakları dudaklarıma baskısını hissettirdiğinde kalbim atmıyordu. Durdu gibi hissediyorum, kulaklarım yanıyor, ellerim titriyor.
Baji altı ayın acısını çıkarıyormuş gibiydi, istediğini yapabilir harbiden umrumda değil.

Nefes almak için ondan ayrıldığımda kahkaha attım "seni çok seviyorum lan!" Ellerimi yanaklarına koydum ve onu kendime çöküp daha sert öpmeye başladım.

Ben cidden bu duyguyu özledim.
Ben bajiyi çok özledim!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Az psikolojimi düzelteyim diye baristirdim nasilim?
Bence hemen de barismadilar yani sonuçta di mi?

Neyse

Bölüm nasildi?

Hadi görüşürüz..

👩‍❤️‍💋‍👩