THE FORGOTTEN || JW STORY

Chapter 8

Kinaumagahan ay ginising ako ni mama para mag almusal saka mag ayos na din sa kasal namin ni seo jung.

'oo nga pala, ikakasal ako ngayon'

Who would have thought that the forgotten prince is the one I'm gonna marry right now? I know, it's not like we're going to marry each other out of love but still ikakasal pa din kami.

"ikakasal ka na anak..." nakangiting wika ni mama "sa awa ng dyos, ikakasal ka kay seo jung. alam mo anak kahapon hindi ako mapakali ng hinatid kita sa kapitolyo, pero pinuntahan ako ni seo jung at sinabing papakasalan ka niya. hindi ko alam pero nakampanti ako" marahang hinaplos ni mama  ang buhok, nakita kong nanubig ang mga mata niya.

I remembered my real mom, I am aware that this woman is not my mother and she's just her exact replica but the way she talk, the way she touch my hair and the way she make me feel loved, god! i missed my mom so much. It's always been her dream to see me marrying someone, to witness that kind of magical event in my life. Kahit dito na lang makita niya akong maikasal, that's why this day is special to me. Kasi matutupad na ang wish ni mama na makita akong ikasal.

Hindi ko mapigilan na yakapin siya, napahagulgol naman si mama kaya tumulo din ang luha ko. 'I will forever treasure this woman'

"O siya! tama na to baka mamula na ang mata mo anak..." natawa kami pareho saka naghanda na ng almusal.

Nang matapos na kaming kumain, inayosan na ako ni mama saka naglagay din ako ng light make up. Nilagyan ni mama ng kulay red ang pisnge, noo at baba ko. 'Yeonji' daw ang tawag dito. Tinignan ko ang repliksyon ko sa salamin at napangiti ako ng makita ang hitsura ko, ang laki ng pinagbago ko. Ang buhok ko nakaayos katulad ng nasa pelikula, It was tied back with a wide ribbon called daenggi (댕기) while the side of my head was decorated with a beautiful hairpin called dwikkoji (뒤꽂이), tapos ang ganda din ng damit na binili namin ni seo jung.

"anak! tapos kana ba diyan?" rinig ko sigaw ni mama sa labas ng pinto "tapos na ma!" sagot ko sakanya saka binuksan ang pinto nagulat pa ako ng bumungad sakin ang napakagwapong mukha ni seo jung.

'shit! ang gwapo naman ng mapapangasawa ko. joke feel na feel ko naman'

"eun..." mahinang ani ni seo jung habang nakatingin saakin, nginitian ko siya "ang ganda mo, eun-young" nakangiting pagpuri niya saakin, namula ako sa sinabi niya kaya napakagat ako ng labi.

"talaga? baka inuuto mo ako ah" pagbibiro ko "salamat, seo jung. napakagwapo mo rin, bagay na bagay sayo ang damit na pinili mo..." papuri ko din sakanya, ngitian niya lang ako saka inilahad ang kamay niya. Nakatingin si mama saamin ng may ngiti sa labi. Ngayon ko lang nalaman na dito pala sa bahay ang kasal namin. So, wedding ceremonies in this year were held in the bride's house kaya pala nandito na si seo jung.

The wedding ceremony was very different from 21st century wedding. Nakakangawit, ang bigat pa ng buhok ko. All we did was bowing, symbolic rites, gift-giving, and finally, the vows. After we exchanged vows, the Garyecheong or the wedding directorate pronounces us as husband and wife.

'I can't believe na kasal na ako'