I'M MİKAELSON

16

"Bunu yapabileceğini biliyorum Kath."

Katherine'in beni azarlamasını her ne kadar duymak istemesem de katlanıyordum. Bu onun için zor olacaktı ama yapmalıydık.

Telefonu kısa bir süreliğine kulağımdan uzaklaştırdım. Sesi kesilince tekrar konuştum.

"Söz veriyorum onu senin ellerine bırakacağım."

Telefonun diğer ucundan onaylar bir ses geldi. Bunun hoşuna gideceğini çok iyi biliyordum.

"Ben birazdan çıkacağım, acele et."

Beni onaylamış ve telefonu kapatmıştı, elimdeki telefonu ceketimin cebine koyarak aileme döndüm.

"Bunu halledecek, tek eksiğimiz Bonnie Bennett."

Rebekah yüzünde bir sırıtış ile öne çıktı.

"Küçük cadıyı ben hallederim."

Başımla onayladım onu. Eğlenmek istiyordu ve bunu Bonnie ile yapmayı planlıyordu.

Bonnie denen cadının bize isteyerek yardım etmeyeceğini biliyordum ve bunun için bir şeyler planlamıştım. Doğasına uyum sağlayan bir cadıydı.

"Ben Clark'a gideceğim. Elindeki kitapları araştıracağız. Büyünün olduğu kitap onda olabilir."

Diğerleri onaylarken babam bana yaklaştı.

"Seninle geleyeceğim."

Ona gülümsedim, bir baba olarak fazla kıskanıyor olmalıydı.

Başımı her iki yana sallayarak onu reddettim.

"Gerek yok baba. Ben hallederim."

Bana karşı çıkmak istese de kendini durdurmuş ve başıyla beni onaylamıştı.

Onunla aramızın bu kadar kısa sürede iyi olacağını düşünmemiştim. Sanki kaybettiğimiz yıllar yoktu da hep beraberdik, bu fazlasıyla güzel bir histi.

Herkes görevini yapmak için ayrılırken bende Clark'ın evine doğru ilerledim. Kısa sürede eve varmış ve tekrar incelemiştim.

Ona burada neden kaldığını sormam gerekiyordu.

İçeriye doğru adımladığımda kapı yine uğraştırmadan açılmıştı. Gözlerimi etrafta gezdirdim fakat Clark görünmüyordu.

"Clark?"

Salona doğru ilerlemiştim. Merdiven tarafından gelen gıcırtılı sesle yüzümü buruşturdum. Cidden bu ev döküntüydü.