Accidentally Meant For You

Chapter 1

"Thank you, Jury, for your service today. Court is adjourned." the judge said.

Finally, after 3 months the case is finally closed. Sinimulan ko ng ligpitin ang mga gamit ko para makaalis na rin.

"Attorney, Ruiz. Sobrang thank you po talaga. Nabigyan na rin ng justice ang kapatid ko," sabi ng kapatid ng client ko.

"You're welcome. Everyone deserves justice, and it is my responsibility to give it to everyone who needs it." I said with a genuine smile on my lips.

Her sister is a victim of rape. After 6 months ng pananalangin n'ya na mabigyan ng justice ay nabigyan na s'ya. Kumukulo talaga ang dugo ko sa mga taong tigang. Ba't ba hindi na lang sila magsarili? They really want to include other people with their nonsense sh*t. Kung pwede lang ibalik ang death penalty, mas mainam 'yon na gawing parusa sa mga rapist but the justice system in the Philippines still sucks so hindi pa rin maganda na ibalik.

"Uhm sobrang salamat po talaga. Anyways, attorney if you want, we would like to invite you for launch po." Magalang na saad niya. Nang tingnan ko siya, umaasa ang mga mata nya na sumama ako sa kanila.

"Ligpitin ko lang 'tong mga gamit ko," saad ko at pinagpatuloy ang pagliligpit ng gamit ko na naudlot dahil kinausap n'ya ako. I can finally exhale with relieved dahil tapos na ang kaso.

"Antayin ko po kayo" she insisted.

I just nodded as an answer.

Hindi rin naman nagtagal ang pagliligpit ko ng mga gamit ko, natapos din ako agad after 5 minutes.

"Let's go." Saad ko, agad naman siyang tumalima.

Walang sawa ang pagpapasalamat niya sa akin habang naglalakad kami palabas ng Supreme Court. Naiintindihan ko kung bakit labis ang pagpapasalamat niya, pero para sa akin hindi naman na niya kailangan magpasalamat ng sobra dahil binayaran nila ang serbisyo ko at ibinalik ko lang 'yong katapat ng bayad nila.

Nang makarating kami sa labas ay humiwalay na ako, susundan ko na lang ang sasakyan nila.

Grabe, nakakawala talaga ng ganda 'tong pagiging lawyer minsan. Deserve kong gumala, mag-party, at tumikim ng iba't ibang chupapa. Joke. In my 28 years of experience, halik pa lang ang nararanasan ko, kawawa naman ako. Kidding aside, kaya ko naman makipag chukchakan sa iba pero talagang pinanghahawakan ko ang pangako ko sa sarili ko na never akong makikipag keme hangga't hindi ako kasal. Naku, ayoko naman maging parausan. Sa ganda at seksi kong 'to.

Naniniwala rin ako sa kasabihan na "virginity is the best gift that you can give to your husband." Pero para sa akin lang naman 'yan dahil iba't iba tayo ng pananaw sa buhay.

Nakita ko na tumigil ang sasakyan nila sa tapat ng sikat na restaurant dito sa BGC. Kung kaya't tumigil na rin ako. I'm just following them until they sit in a round table.

"You can order that you want, attorney." The mother of my client said. I just nodded and say thank you.

I just ordered what I want but not too much. Ayoko namang mag-order ng maram lalo na't hindi ko pera ang gagamitin. Hindi ako sanay na nililibre ako, kaya nga ako nag tatrabaho para naman hindi ako nanghihingi o nagpapalibre sa ibang tao.

We just have some chitchats and after that umalis na rin ako. Nakasanayan ko na rin na sumama minsan sa mga clients ko kapag ininvite nila ako. There's nothing wrong naman about that. Nakakahiya rin namang tumanggi but there are times kapag busy talaga ako, I don't have a choice but to say no or decline their offer respectfully.

When I entered into my car, I tried to find my phone to text my bestfriend. Ilang buwan din kaming hindi nakapag bonding dahil sa naging busy ako, it was a serious case kaya hindi ako nakapagliwaliw kahit kaunti dahil ayokong matalo sa kaso.