Accidentally Meant For You

Chapter 5

As we arrived in the Philippines, I contacted all of my sources. I told them that I'll be gone for a months. Kailangan ko munang pahupain ang nangyari, bago ako bumalik sa city.

I already contact Hogu about what happened and he promised me that he will do everything to keep me safe.

Hogu is my bestfriend, we met each other in UP when I was still a law student. Matagal na rin kaming magkakilala kung kaya't kilala na namin ang isa't isa. He's always by my side, so do I when it comes to him.

Hindi ko maiwasang mag overthink dahil sa nangyari sa Netherlands. Napakalaking gulo ang ginawa ko, nadamay pa ang mga kaibigan ko. Ayaw ko silang madamay ng tuluyan kung kaya't grinab ko na ang suggestion nila ka magpakalayo-layo muna ako habang fresh pa ang pangyayari.

Sinimulan ko na mag-ayos ng mga gamit dahil kailangan ko ng maraming gamit dahil ilang buwan akong mawawala. Hindi rin ako pwedeng mag mall, kase kailangan kong i-cut off ang sarili ko sa lahat ng bagay na pwedeng makapagturo kung nasaan ako.

"Here's a bag of money," napatingin ako kay Hogu na nagsalita mula sa likuran ko.

Nginitian ko siya, at kinuha ang bag na binigay nya na puno ng pera.

"Babayaran ko 'to kapag pwede ko ng gamitin ang credit card ko." sabi ko sakanya. Hindi ko kase pwedeng gamitin ang credit card ko kase malalaman ang location ko kaya sabi ko kay Hogu na mangungutang muna ako ng 10 million peso cash.

"10 million is a huge amount of money."saad nito.

"I know, pero mas mabuti ng sobra kaysa kulang." Sabi ko. "Where's baby Zandrius?" dagdag ko pa.

"He's downstairs. He's waiting for you." Nakangiti nyang sagot. Tumango lamang ako rito.

Zandrius is Hogu's son. Isa na ako sa tumayong nanay nito dahil 'yong totoong mommy n'ya ay iniwan sya kay Hogu nung 5 months pa lang ito. Hanggang ngayon ay wala pa rin kaming balita sa nanay niya, o kung buhay pa ba ito.

Nang mag 5 months si Zandrius ay ako na ang umako na mag alaga rito lalo na't walang alam si Hogu sa pagpapalaki ng bata. Ngayon ay 4 years old na si Zandrius, lumaki ito na kasalungat sa tatay n'ya. Hogu is a very dangerous man, kahit ata sino ay mas gugustuhin na iwasan siya.

"Mommyta!" I heard Zandrius voice outside the room.

"Baby, mommyta is hear!" I shouted back, so he will know that I'm here.

"Mommyta are you done?" He asked while smiling at me. Tumango naman ako rito.

Itinuturing ko na, na tunay na anak si Zandrius. Kung kaya't sobrang malapit ang loob nito sa akin.

"Are you sure you want to come to mommyta?" I asked while smiling. Nang malaman niya kase na aalis at magbabakasyon ay nagpumilit na itong sumama. Hindi ko naman siya matanggihan.

"Yes po. Actually, I'm already done fixing my things po. It's in Daddy's car already." Magalang na sagot nito.

"That's good. Mommyta will just finish everything, then we'll go, okay?" Tumango naman ito at yumakap sa akin. Hindi ko naman maiwasan na hindi ma touch sa ginawa niya.

Gusto ko na rin magkaanak. Hindi ko maiwasan ang sarili ko na gustuhin ang magkaanak, pero solve naman na ako kay Zandrius, iba lang talaga siguro kung may matatawag ka na sariling iyo.

"Let's go, baby?" Nakangiti kong paanyaya.

Tumango naman ito sa akin at inabot ang kamay ko. Si Hogu naman ay kinuha na ang mga gamit na inayos ko.

Kapag talaga sila ang kasama ko, para kaming isang buong pamilya. Kung kaya't napakasaya ko kapag kasama ko sila.

"Omyghad, buti naabutan ko pa kayo." Bungad ni Monique nang makababa kami ng hagdan.