KALBİMDE YANGIN (Askıya Alındı)

8.Bölüm

Ah sevgili, bir kere daha çıkıp gelsen ya şu sokağın köşesinden..

Bölüm şarkısı/ Sezer Sarıgöz / Ne Ay Geceden
🌿

İkide bir eline aldığı telefonun tuşlarına basıp, Laçin'i aramamak için kendini zor tutan Çınar. Eline aldığı telefonu tekrar yerine bıraktı. Laçin'i en son mayın tarlasında görmüştü ve de o günün üzerinden iki gün geçmesine rağmen.. Laçin'den her hangi bir ses seda çıkmamıştı..

"İnsan bi merak eder de arar, ama yok ! Nerede Laçin hanımda o kibarlık!" bir yandan kendi kendine söylenen Çınar,bir yandan da eve gitmek için elindeki çantasına masanın üzerindeki dosyaları yerleştiriyordu.. bu dosyalar onun için çok önemliydi o yüzden çantasına özenle yerleştirdiği dosyaları, yanından bir an olsun ayırmıyordu.. İstanbul'dan Urfa'ya gelmesinin üzerinden bir kaç hafta geçmesine rağmen, şirketteki durumları biraz olsun düzeltmeyi başarmıştı Çınar. Önlerinde önemli bir ihale vardı ve o ihaleyi kazanabilirlerse, şirketin üzerindeki yük biraz olsun hafifleyecekti. Bir de Yıldırım aşiretinin, düğünden sonra onlarla ortaklığı imzalanırsa artık şirket tamamen kurtulmuş olacaktı..

İki gün önce geçirdiği kazanın izlerini hâlâ üzerinde taşıyordu ama çok şükür ki ağır hasarlı bir durumu yoktu. Sadece vücudunda bir kaç sıyrık ve kafasında on tane dikiş vardı .. o gün tarladan Laçin ile birlikte çıkmışlardı ama Laçin onunla hastaneye gelmemişti. Hatta o gün Laçin'in durumu Çınar'dan daha vahimdi. Çınar, onun da bir doktora gözükmesi gerektiğini söylese de Laçin,' ben iyiyim ' diyerek onu dinlememiş atının sırtına atlayıp, Çınar'ı arkasında bırakıp çıkıp gitmişti..

Bu duruma biraz bozulan Çınar, Laçin'in arkasından öylece bakakalmıştı ve Laçin'in önce kendisi için mayın tarlasına gözü kapalı girmesine ardından da kendisini yaralı halde orada öylece bırakıp gitmesine bir anlam verememiş, ' Bu da demek ki, böyle bir değişik.. ben bu kızla ne yapacağım böyle..' diyerek isyanını dile getirmişti.

Elindeki son havluyu da dantelli bohçanın içine yerleştiren Laçin,yatağının kenarına sırtını yaslayıp derin bir nefes aldı. Birazdan annesi ve konakta çalışan kızlarla birlikte çeyizi,Demirhan konağına gidecekti. Doğal olarak Laçin de çeyizini Demirhan konağına yerleştirmek için çeyiziyle birlikte gidecekti. İki gündür çeyizi kendi evlerinde seriliydi. Çeyiz görmeye gelen onca misafiri ağırlamakta Laçin'e düşmüştü..

Çınar'la olan evlilikleri her ne kadar Çınar'ın deyimiyle, bir kaç ay sürecek olsa da.. Laçin geleneklerine, göreneklerine sadık bir kızdı.. her şeyi geleneğine göre yapacak ve baba evinden alnını akıyla, tertemiz gelinliğiyle gelin çıkacaktı.

Normalde gelin çeyizi gelinle birlikte giderdi fakat, Demirhan konağının hanım ağası çalışanlarıyla haber göndermişti. Evlerine uzaktan kısa süreliğine misafir gelmiş ve de gelinin çeyizini istemişlerdi. Çeyizi götürüp bir iki günde Demirhan konağına sereceklerdi. Sonra da çeyiz tekrar toplanıp, Laçin'e iade edilecekti. Ve de Laçin gelin çıkınca Laçin ile birlikte yeniden konağa götürülecekti..

Odanın kapısını bir hışımla açan Emine kadının, odaya yine bir hışımla dalmasıyla ve de, " Bu Hacer denen kadın ne yapmak ister böyle,ben bu işten bir şey anlamadım. Bu kadın kendini ne zanneder. Gelinden önce çeyizinin gittiği nerede görülmüştür. Sırf sana laf gelsin. Millet dedikodunu yapsın diye uğraşır. Bu kadın oldu bitti böyle bir insandı. Daha şimdiden seninle uğraşmaya başladı. Ben bu işe karşıyım Laçin. Gel kızım bu çeyiz götürme işinden vazgeç." demesiyle ve de Laçin'in yanına gelip, Laçin'in saçlarını sıvazlamasına.