31

60 3 17
                                        



It's been a week. Hindi ko alam kung paano ko nakakayanang gumising at mabuhay. A week without eating, drinking, sleeping peacefully. I am barely living.

And that's good. Nakakapagod na mabuhay, ano pa bang rason ang meron ako para kumapit?

Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba.

"Miko" I heard someone knocked. I didn't respond. Kung pipilitin lang nila akong kumain, huwag nalang.

"It's been a week. I'm sorry" It's Gia. Wala akong lakas para paalisin siya kaya hinayaan ko nalang.

Humiga ako sa pagkaka-upo at nagbalot sa comforter.

"I'm sorry" She suddenly cried.

"I don't care if you're interested or not but hear me out" Ramdam kong lumapit at tumabi siya sa akin.

"I'm really sorry" She's crying so hard that I can't understand what she's saying.

"Please help me... Miko" I need myself first.

"Ano 'yun?" I replied. Hindi siya makapagpatuloy sa pagsalita kaya sumagot na ako.

"I... I need your help" She held my hand. Humarap ako sa kaniya at dahan dahang inalis ang kamay niyang nakakapit sa akin.

"I'm tired. If you want to talk about my father and yours. Please..." Nagbuntong hininga ako bago magpatuloy sa pagsasalita, "Tigilan niyo na ako"

"It's not about that" She said, stuttering.

"Ano?" I looked at her eyes.

"I'm begging please help me" Why can't she say what she wants to say? "I'm... I'm pregnant" I looked at her, shocked.

Don't tell me I need to be the father. Putangina hindi ko kaya, "We both know that I'm not the father, why are you telling me that?" I said straight to the point.

Nagpatuloy lang siya sa pagiyak.

"I'm sorry, I told them" Sabi niya, "Ang alam nila ay... ikaw ang ama" My anger angrily lits up.

"Gia ano 'yon?!" I shouted, "Bakit kailangan kong magdusa sa kasalanang hindi ko naman ginawa?" Tumayo ako dahil sa inis.

"Are you out of your mind?! Gia... alam mong nawala sa akin si Nathaly." Ang dami kong problema tangina hindi ba matitigil 'to? Bakit nagsabay sabay pa?

"I'm sorry" She looked down, still crying so hard.

"Malaki ka na Gianna. Safe sex, hindi mo alam?" I asked her. Mabilis na ang paghinga dahil sa galit.

Mas lalo siyang naiyak at hindi sumagot, "Bullshit" Kinuha ko 'yung gitara sa lamesa at ibinato sa pader. I am angry but I can't hurt her on her situation.

"I'm sorry" I need an explanation.

"Bakit mo pinasa sa akin ang responsibilidad ng iba, putangina naman Gia" Lumayo ako sa kaniya to keep myself calm.

Tuloy lang siya sa pagiyak. Walang nagsalita sa amin pareho. We stood like that for a minute hanggang mapansin kong nahihirapan na siya sa paghinga dahil sa pagiyak niya.



"Kalma, Gia. Masama sa bata" I whispered after a few minutes. Hindi na siya tumigil sa pagiyak simula kanina.

"Look, I'm sorry" Lumapit ako sa kaniya at pinakalma siya. Hindi na siya humihinga ng maayos dahil sa pagiyak, baka mapa-ano pa siya.

Heaven's Cloud (EDITING) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon