𝐊𝐄𝐈'𝐒 𝐒𝐇𝐎𝐑𝐓𝐂𝐀𝐊𝐄 ¦ 𝘒𝘦𝘪'𝘴 𝘎𝘍 𝘉𝘰𝘰𝘬 2

🍰 𝙋𝙍𝙊𝙇𝙊𝙂𝙐𝙀

— Tutaj zobaczycie, jak Barozaur staje dęba, by chronić swoje młode przed atakującym Allozaurem...

— Waaaa~

Małe westchnienia i błyszczące oczy wpatrywały się w stojące przed nimi 3 skamieliny dinozaurów, gdzie dwa większe dinozaury były widoczne naprzeciw siebie z szeroko otwartymi szczękami, z mniejszym chowającym się za drugim.

— Tak fajnie~

— Dalej, mamo barbarozyco!

— To też może być tata barbar.

Wszyscy odwrócili się do małej dziewczynki, która przytulała do piersi pluszowego dinozaura. Jej wielkie niewinne oczy wpatrywały się w skamieliny przed nimi.

Ich szkoła postanowiła zorganizować wycieczkę terenową dla klasy przedszkolnej, a ich ostatnim celem było Muzeum Nauki w Sendai.

— Bo tata chroni mnie też jak mama.

Zwróciła się do ich wysokiego przewodnika po muzeum z szerokim uśmiechem na twarzy.

Tsukishima Kei, ich przewodnik, właśnie zwrócił się do dzieci przed nim, które wpatrywały się w niego z taką niecierpliwością, pytając, jakiego dinozaura za chwilę pokaże.

— Kto chce obejrzeć film o dinozaurach?

Dzieci wiwatowały i skakały z podekscytowania, idąc za drugim przewodnikiem i ich nauczycielem do sali audio-wideo w muzeum.

Wypuścił ciężki oddech, obserwując odchodzące dzieci. Jego praca na ten dzień była wreszcie skończona.

Tsukishima już miał wracać do swojego biura, kiedy poczuł szarpnięcie spodni.

Spoglądając w dół, zobaczył tę samą małą dziewczynkę z żółtymi włosami ułożonymi w dwa koki i wciąż trzymającą maskotkę blisko piersi.

Widząc, że w końcu zdobyła jego uwagę, wsadziła rękę do kieszeni sukni i pokazała mu cukierka o truskawkowym smaku, którego wziął z uniesieniem brwi.

— Nie mów mamie, że mam cukierki, dobrze?

Mała dziewczynka szepnęła do niego, zanim odwróciła głowę na wołający ją głos nauczycielki.

— O nieeee~ muszę iść~

Podbiegła do zmartwionej nauczycielki, która jej szukała, kiedy zauważyła, że w klasie brakuje jednego dziecka.

Trzymając nauczycielkę za rękę , odwróciła się do niego z uśmiechem przypominającym mu Y/N, machając jednocześnie maskotką w powietrzu, by się z nim pożegnać.

— Do zobaczenia później, papa! Pa pa!