𝐊𝐄𝐈'𝐒 𝐒𝐇𝐎𝐑𝐓𝐂𝐀𝐊𝐄 ¦ 𝘒𝘦𝘪'𝘴 𝘎𝘍 𝘉𝘰𝘰𝘬 2

🍰 𝐁𝐢𝐠 𝐠𝐢𝐫𝐥𝐬 𝐬𝐡𝐚𝐫𝐞.

— Yeah! We're just getting started!

— Mairimatte pump it up!

— Yeah! Babi babi babi babi babi babi babi babiru! Yeah! Babi...

— Aaaaaah!!! Przestań hałasować, ananasie! Kai-chan i Sora rysują!

Sora spojrzała na trzech chłopców obok nich, którzy śpiewali i bębnili na swoich stołach i piórnikach, śpiewając piosenkę otwierającą anime, które oglądali w weekendy.

Była przerwa, więc oznaczało to, że mają wolny czas na zabawę lub robienie czegokolwiek, co chcą. Sora i Kairi postanowiły więc narysować swoją ulubioną śpiewającą księżniczkę syrenkę z serialu, który był puszczany w telewizji.

Ale Kairi była bardzo rozkojarzona hałasem powodowanym przez grupę chłopców siedzących obok nich, trzymając różową kredkę w ręce, której używała do pokolorowania ogona, podczas gdy drugą zakrywała swoje ucho.

— Śpiewamy, królicze uszy. To dlatego, że nie umiesz śpiewać, więc myślisz, że jest głośno!

Ken, również kolega z klasy, z którym pokłóciła się ostatnim razem, wstał ze swojego miejsca z rękami na talii.

— Śpiewać? Wszystko, co słyszę to bla bla bla boogsh. Papuga potrafi śpiewać lepiej.

Sora wyszeptała ostatnią część, ale wystarczająco głośno, by mogli ją usłyszeć, po czym wróciła do rysowania.

— Co powiedziałaś?!

Dziewczynka zignorowała wściekłego Kena, który był powstrzymywany przez jednego ze swoich przyjaciół.

— Przepraszam za hałas, Tanaka-chan.

Jeden ze śpiewających wcześniej chłopców podszedł do Kairi, która obserwowała zamieszanie przed nią. Mały chłopiec podrapał się w tył głowy z zawsze obecnym uśmiechem na twarzy.

Kairi potrząsnęła głową, odwzajemniając się chichotem.

— W porządku. Prawie skończyłam z moją syrenką.

— Och! Czy to z tego anime o śpiewającej syrence, które zaczęli puszczać w telewizji? Moja mama mówiła, że oglądała to wcześniej.

Mały chłopiec z brązowymi włosami spojrzał na jej kartkę, gdzie rysunek niebieskiej syreny był w połowie gotowy.

Oczy Kairi zabłysły, a jej uśmiech rozjaśnił się, gdy ktoś rozpoznał ich syreny, ponieważ niewielu kolegów z klasy o nich wiedziało.

— Tak! Ta niebieska jest moją ulubioną, ponieważ lubię niebieski, a ona jest ładna.

— Naprawdę? Oooh~

Oboje nadal rozmawiali o wspomnianym programie, głównie tylko Kairi, nawet z ciągłym dokuczaniem ze strony Kena.

Sora po prostu nauczyła się ignorować wspomnianego kolegę z klasy z powodu jego historii bycia wrednym, więc była bardzo zaskoczona, że jej najlepsza przyjaciółka rozmawia z jednym z jego przyjaciół. Nie tylko rozmawia, ale też się uśmiecha.

Nie jest typem dużej dziewczynki, która nie pozwala swoim przyjaciołom dobrze się bawić z innymi niż ona.

Nie. Duże dziewczynki się dzielą.

Ale z przyjacielem ananasa!

— Oi! Wciąż z tobą rozmawiam...!

Sora wstała ze swojego miejsca i objęła Kairi, która siedziała przed nią między ich wspólnymi stolikami, mimo że mogła przytulić tylko głowę swojej najlepszej przyjaciółki ze względu na stoły między nimi i jej krótkie ramiona.

— S-Sora-chan?

— Nie możesz mieć Kai-chan! Niiiigdy!

Inne dzieci wokół nich były zdezorientowane tym, co Sora miała na myśli, ale jej serce i umysł są już nastawione na ochronę Kairi bez względu na wszystko. Nawet jeśli dożyje stu lat.

🍓🍓🍓

— Pa, Kai-chan! Nie zapominaj, że chłopcy są eew, ok?

— Okej! Pa pa, Sora-chan.

Dwie dziewczyny pomachały sobie nawzajem, zanim rozeszły się, podczas gdy ich ojcowie po prostu wpatrywali się w swoje córki, które zbliżały się do nich. Ryuu wskazywał na siebie ze łzami w oczach, podczas gdy Kei stał nieruchomo, wpatrując się w swoją córkę, która się do niego uśmiechnęła.

— Ale Kairi, papa jest chłopcem!