𝐊𝐄𝐈'𝐒 𝐒𝐇𝐎𝐑𝐓𝐂𝐀𝐊𝐄 ¦ 𝘒𝘦𝘪'𝘴 𝘎𝘍 𝘉𝘰𝘰𝘬 2

🍰 𝐋𝐞𝐭'𝐬 𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐓𝐰𝐢𝐧𝐤𝐥𝐞 𝐓𝐰𝐢𝐧𝐤𝐥𝐞!

Kirakira hikaru,
Osora no hoshi yo~

Dźwięk dziecięcej rymowanki z telewizora, wraz z cichym śpiewającym głosem i gwizdaniem czajnika są pierwszymi rzeczami, które można usłyszeć z dwupiętrowego domu państwa Tsukishima.

To typowy niedzielny poranek dla wszystkich mieszkających pod tym dachem,
przygotowujących się do dnia.

Może to już rutyna, ale była to ogromna zmiana w ich stylu życia.

Od ich zwykłego spaceru do i z Liceum Karasuno każdego ranka, po robieniu śniadania i przygotowywania się do pracy.

To właśnie nazywają „dorosłym" życiem.

Ale czasami zmiany wychodzą na lepsze.

Mabataki shite wa

Minna wo miteru

Kirakira hikaru,

Osora no hoshi yo~

— Sora, możesz obudzić swojego tatę?

— Haaaaaiii~

Siedząc wygodnie na kanapie, Tsukishima Sora ostrożnie zeszła, nie puszczając swojego ulubionego pluszowego dinozaura, którego zabiera ze sobą zawsze i wszędzie.

Jej małe stopy lekko stąpają po podłodze, nucąc piosenkę, która leci w telewizorze w drodze na schody.

— Potrzebujesz pomocy przy wchodzeniu po schodach?

Głowa Y/N wychyliła się z kuchni, by sprawdzić, co z małą dziewczynką, która była już na drugim stopniu schodów.

— Nie trzeba, jestem już dużą dziewczynką.

Y/N nie mogła powstrzymać się od chichotu na stwierdzenie małej dziewczynki, która zawsze chce udowodnić, że jest już dużą dziewczynką, mimo że dopiero co zaczęła przedszkole, a dwa miesiące temu skończyła 4 lata.

Oczywiście nadal obserwowała każdy krok dziewczynki, aby upewnić się, że jest bezpieczna.

— Już prawie, Didi... Yey!!!

Sora wiwatowała, ściskając mocno swojego pluszaka za wielkie osiągnięcie tego dnia, jakim było samodzielne wejście po schodach.

Słychać było drobne kroki, gdy biegła w kierunku jednego z pokoi, sięgając na palcach do klamki, by ją otworzyć.

Mimo że jej celem jest obudzenie osoby śpiącej w tym pokoju, wciąż gestem nakazała, aby jej pluszak był cicho i na palcach podeszła do łóżka.

Najpierw położyła pluszaka na łóżku, aby móc się wspiąć i przeczołgać obok mężczyzny, który wciąż był pogrążony w głębokim śnie, leżąc na brzuchu.

Korzystając z okazji, Sora wspięła się na jego plecy i lekko szturchnęła go w policzek, aby go obudzić.

— Papa, papa! Obudź się, obudź~ zaśpiewajmy twinkle twinkle!

Krzyknęła szeptem, mając nadzieję, że zwróci jego uwagę.

Kilka minut później potrząsała i stukała blondwłosego mężczyznę, ale on nadal się nie budził.

Jej policzki są teraz nadęte, a łzy grożą wypłynięciem z jej oczu.

Łzy nigdy nie spadły, ale w pokoju rozległy się małe podciągnięcia nosem.

Zanim jednak zdążyła zejść z łóżka, aby powiedzieć matce, że mężczyzna się nie budzi, większa ręka pociągnęła ją z powrotem na łóżko, owijając wokół niej ramiona, po czym pisnęła z zaskoczenia, a następnie zachichotała.

— Papaaaa! Łaskocze!

Kei obsypał jej małą twarz pocałunkami, szczególnie jej zarumienione policzki, których nie miał dość.

— Mamaaaaa pooomooocyyyy!

Y/N nagle wtargnęła do pokoju z udawanym sapnięciem, widząc męża i córkę bawiących się razem.

— Sora jest zjadana przez dinozaura! Pozwól mi ją też zjeść~

Dołączyła do dwójki, wskakując na łóżko i żartobliwie gryząc ramię Sory, łaskocząc ją tu i tam.

Ich córka wybuchła śmiechem i chichotem, gdy kontynuowali przytulanie i obsypywanie jej pocałunkami.

Zdecydowanie najlepszy sposób na pobudkę.

🍓🍓🍓