🏡The Abode of Destiny 🏡❤ zhanyi ff 💚( ongoing )

❤️දහතුන්වන දිගහැරීම 💚

බංගලාවට ආවත් මම හිටියෙ අර චිත්‍රෙ සිහියෙන්  ඇත්තටම එයා ගොඩක් දක්ශයි.. අම්මා ගාවට වෙලා ඒව හිත හිතා ඉන්නකොට මගෙ වෙනසක් තේරිච්ච හින්දාදෝ මන්දා අම්ම මගෙන් ,

මොනවද පුතූ පුතූ ඔයා ඔය හැටි කල්පනා කරන්නෙ ... ඊයෙත් ඔහොමයි..

" ශාන්ගී ගොඩක් දක්ශයි අම්මෙ"

චිත්‍ර අදින්න ද..

" ඔව් එයා ලස්සන චිත්‍රයක් ඇන්දා.. ඉන්නකො පෙන්නන්න ඒක එයා මට දුන්නා.."

මම එහෙම කියලා බෑග් එකේ තිබ්බ ශාන්ගීගෙ චිත්‍රෙ අරගෙන අම්මට පෙන්නුවා..

ශා හරිම ලස්සනයි.. ඒ ගග ගාව මේවගේද...පුතූ..

" ඔව් මේ වගේමයි අම්ම දැකලා නැද්ද.. "

නෑ ..

" එහෙනම් කොහොමද තාත්තා දැකලා තියෙන්නෙ.."

තාත්තා දැකලා ඇති ඉතින් ... මම දැකලා නෑ..

.....

****************************************

ඔය විදිහට තවත් දවස් දෙකක් ගෙවිලා ගිහින් උදාවෙච්ච බදාදා දවසේ පුරුදු විදිහටම පරක්කු වෙලා නැගිටලා ස්කෝලෙ යන්න ලෑස්ති වෙච්චි මම මං එනකන් පුපුර පුපුර පාරට වෙලා ඉන්න මගේ අතිජාත මිත්‍රයෝ දෙන්නව හොයාගෙන පාරට ආව.

චෙන්ගෙයි බින්ගෙයි දෙබරු ඇනපු මූනු දෙක දිහා බලලා පුලුවන් තරම් කට පලල් කරලා හිනා වෙච්චි මම දෙන්නවත් ඇදගෙන ඉක්මනට යන්න පටන් ගත්තෙ තවත් හිටියොත් බැනුම් අහන්න වෙන හින්දා..

හිමින් යමන් යකෝ... පරක්කු වෙලා ඇවිත් #ක කැඩිච්ච කඩියා වගේ දැන් දුවලා හරියනවද.. අත අරිනව අත අරිනව මගෙ අත..

හරි නෙහ් ඔය පටන් ගත්තෙ අපේ ගිනිපුක් කෑ ගහන්න ..

" කෝප ගන්න එපා ඒයි වයසට යයි.."

අනේ පල මගෙන් කුරුහරප නාහ..

" ඔයා කුනුහරපත් දන්නවද...කියන්නකෝ චෙනෝ බලන්න එකක්."

කට පවහපිය..

චෙනාට එච්චරයි කියන්න හම්බවුනේ  පිටිපස්සෙන් ආපු වාහනයක් අපේ ලගින්ම බරා....ස් ගාලා බ්‍රේක් එකක් ගැහුව..