තවත් වට දෙක තුනක් ඇදේ එහෙට මෙහෙට පෙරලි පෙරලි හිටිය මම නොදැනීම නින්දට වැටුනෙ ටික වෙලාවකට හරි හිතේ තිබ්බ බර පැත්තකට කරන ගමන්..
ආයෙමත් මම ඇහැරෙද්දි ගේ ඇතුලෙන් යැන්සි ජියේයි කූග'ගායි කතා කරන සද්දෙ ඇහුනා..
ග' ගා මම බංගලාවට ගිහින් එන්නම් ..
ඇයි හදිස්සියෙම..
හදිස්සියක් නෑ.. කම්මැලී ගෙදර ඉන්න..
ඉතින් ගෙදර ඉන්න කම්මැලී නම් යාලුවගෙ ගෙදරට වෙලා පාඩම් කරන්න එපෑ..
පාඩම් කලා ශෙනී ගාව පොත් තියනව ඒව කියෙව්වෑකි එහෙ ගියාම...
මොකද්ද ඕයි කතා කරන විදිහ ශෙනී , ඇයි එයා ඔයාගෙ කවුද නම කියලා කතා කරන්න අඩුම තරමෙ ජියේ කියලවත් කියනව.. ඒ මිනිස්සුන්ට නම කියලා කතා කරන්න තරම් ඔයා හෙන ලොකුයි ද...
අනේ බලන්නකෝ මෙයාලට පුදුම අමාරුවක් තියෙන්නෙ එයාලට නම කියලා කතා කලාම.. අර යීබෝ ඉන්නව ඒකටත් පුදුම අමාරුයි මම එයලට නම කියලා කතා කලාම.. මට බෑ.. ඔය හැමෝටම නෑදෑකම් කිය කිය කතා කරන්න..
ඇයි උබේ කොහෙ හරි ගෙවෙනවද මනුස්සයෙක්ට නෑදෑකමක් කිව්වම.. නෑදෑකම් කෙසේ වෙතත් ගරු කරලා කතා කරපන් මිනිස්සුන්ට උබේ අත පල්ලෙන් වැටිලා නෑ නෙහ් ඒ මිනිස්සු උබෙන් නම කියලා කතා කරව ගන්න...
ඇයි ඔය හැමෝටම නෑදෑකම් කිය කිය.. ගරු කර කර ඉන්න මම එයාලගෙ අතපල්ලෙන් වැටිලා කියලා හිතුවද..
වෙනසක් නෑ.. නෙහ් දැන් උබ එහෙ දුවන්නෙත් අතපල්ලෙන් වැටුලා වගේ තමා..
මට ඔන්නම් මම යනව .ඒකෙන් කාටවත් වැඩක් නෑ නෙහ්..
ඊට පස්සෙ ගෙදර ඉස්සරහ දොර හයියෙන් වැහෙන සද්දෙ ඇහුන නිසා මට තේරුනා ජියේ ගියා කියලා..
ඊට පස්සෙ මාත් නැගිටලා මූන ටිකක් හෝදගෙන දවල්ට කෑමත් කෑව..
ඩීඩී මොකෝ නිදා ගත්තෙ සනීප නැද්ද..
" නෑ "
එහෙනම්
" දන්නෙ නෑ.. නිදිමතක් ආව "
ඔයා ගියෙ නැද්ද බංගලාවට
" ගියා ගිහින් ආවෙ ආයෙ "
YOU ARE READING
🏡The Abode of Destiny 🏡❤ zhanyi ff 💚( ongoing )
Fanfictionහැමදේම වෙන්නෙ හොදටයි කියනව නෙහ් 😌