එහෙම හිතාගෙන පහුවදා උදේම අම්මත් එක්ක බංගලාවට යන්න ඕනෙ නිසා මම පොත් වහලා දාලා ඇදට ගියා..
සුපුරුදු විදිහටම පහුවදාත් අම්මා බංගලාවට යන්න ඔන්න මෙන්න තියලා නැගිටපු මම දඩිබිඩි ගාලා ලෑස්ති වෙලා අම්මත් එක්කම බංගලාවට ආව.
බංගලාවෙ කුස්සිය පැත්තෙ දොරෙන් ඇතුලට එද්දිම ශෙනී ජියේ කුස්සියෙ ඉදලා මට සැන්ඩ්විච් එකක් දික් කලා..
අන්න අර මෝඩයාට ඔයා එක්ක ගග ගාව චිත්ර අදින්න යන්න ඕනෙ කියලා මේව හදලා දෙන්න කිව්වා..
ශෙනී ජියේ එහෙම කිව්වෙ තව සැන්ඩ්විච් ටිකක් දාපු පෙට්ටියක් මගෙ අතේ තියන ගමන්..
අහ් ඩීඩී ඔයා ආවද එහෙනම් යමුද...
මේ මොන කුනුහරපයක්ද කියන්නේ මට කිව්වෙ නෑ නෙහ් චිත්ර අදින්න යනවා කියලා ... මම ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ශාන්ගී දිහා බලාගෙන ඉද්දි එයා ලාවට ඇහැක් ගහලා යමු කියලා මාවත් ඇදගෙන මැඩම් දීපු තව බෑග් එකකුත් අරගෙන කුස්සියෙ දොරෙන්ම එලියට ආව..
" ඇයි මට කිව්වෙ නැත්තෙ චිත්ර අදින්න යනවා කියලා "
චිත්ර අදින්න නෙමේ යන්නෙ ඉතින් ..
" එහෙනම් කිව්වෙ "
නිකන් ශාන්ගී හිනාවෙලා එහෙම කියන ගමන් මාවත් ඇදගෙන ගස් අස්සෙන් ගඟ දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා..
විනාඩි විස්සකට විතර පස්සෙ අපි අර පරන ගෙදරත් පාස් කරගෙන ගං ඉවුරට ආවා
ශාන්ගී වටපිට බලලා අර එදා චිත්රෙ අදින්න ඉදගත්ත ගහ යටින් ඉදගත්තෙ මගෙ අතින් අල්ලලා මාවත් ඒ ලගින්ම ඉන්දව ගන්න ගමන්..
ඊට පස්සෙ එල්ලගෙන හිටපු බෑග් ටික ඔක්කොම පැත්තකින් තියලා හොදට අතපය දිගෑරලා නිදහසේ ගහ යට දිගෑදුනු ශාන්ගී කිසිම ඇහිල්ලක් බැලිල්ලක් නැතුව මගෙ උකුලෙන් ඔලුව තියා ගත්තා.. එක පාරම එයා ඒ කරපු දේත් එක්ක මම ගැස්සුනත් එයාගෙ හිනාවෙන ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන මම සන්සුන් වෙද්දි එයා බලෙන්ම මගෙ අතත් අරගෙන එයාගෙ ඔලුවෙන් තියා ගත්තා...
එහෙම තියාගෙනත් ඉවර වෙලා තවත් මගෙ මූන දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට මම ඇස්වලින් ඇයි කියලා ඇහුවා .. මොකුත් නෑ කියන උත්තරේ එයත් ඇස් වලින්ම කියලා හොද හුස්මක් පිට කරන ගමන් එයා ඇස් දෙක පියා ගත්තා..
YOU ARE READING
🏡The Abode of Destiny 🏡❤ zhanyi ff 💚( ongoing )
Fanfictionහැමදේම වෙන්නෙ හොදටයි කියනව නෙහ් 😌