හිටපු තැනටම වෙලා ජියේ ගැන ශාන්ගී ගැන කල්පනා කර කර හිටපු මම අම්මා වැඩ ඉවර කරලා යන්න කතා කලාන මේ ලෝකෙට ආව.. බංගලාවෙන් එන්න කලින් අද දවසට තව එක පාරක් ශාන්ගී ව බලන්න ඕනෙ උනත් මට ඒක කරන්න බැරි වෙද්දි , කරන්න දෙයක් නැතිකමට ගෙදර ආව..දවස් ගෙවිලා ගියෙ හිතා ගන්නවත් බැරිතරම් වේගයකින් .......... එදා ශාන්ගී එයාගෙ හිතේ තිබ්බ දේ මට කියලා අදට හරියටම සතියක් වෙනවා ඒ සතිය ඇතුලත මටකීප වතාවක්ම , කීප වතාවක්ම කිව්වෙ දවසගානේම වගේ ශාන්ගීව මට හම්බවුනත් එයා වෙනදා වගේ මාත් එක්ක වල්පල් කියව කියව ඉන්න ආවෙ නෑ .මාව මූනට හම්බවුනත් වචනයක් දෙකක් කතා කරලා මගෑරල ගියා ඇරෙන්න එයා වෙනදා වගේ ඩිඩි කියාගෙන මගෙ කරේ අත දාගෙන මාත් එක්ක කතාවට ආවෙනැ . එයා කතාකරන වචනෙ දෙක උනත් මගෙ මූන දිහා නොබලා කතා කරන්න වග බලාගත්තා . එයාගෙ ඒ වෙනස තේරුන නිසාදෝ මැඩම් දෙතුන්වතාවක්ම අපෙන් ආයෙත් දෙන්න එක්ක වලියක් දාගත්තාද කියලා ඇහුවා . ඒ අහන ගානෙ අපි දෙන්නා නෑ කියන්න ඔලුව වැනුවා ඇරෙන්න වෙන මොකුත්ම කිව්වෙ නෑ... ඒත් කොහොම උනත් බදාද මැඩම් ඉස්කෝල් ගිය නැතිදවසෙ ශාන්ගි අපිව ගෙනිහින් දාන්න ගිය වෙලාවෙ මාව කාර් එකේ ඉස්සරහට නග්ග ගන්න අමතක කලෙත් නෑ ... එයාගෙ ඒ වෙනසට හේතුව කියන්න මම දන්නෙ නෑ .. හැබැයි එයාගෙ ඒ වෙනස මට දරා ගන්නත් බෑ .... ඒ කොහොම උනත් එයා දැන් වැඩි වැඩියෙන් අපේ ජියේ එක කතා කරනව ආශ්රය කරනව අන්න ඒකත් මගෙ හිතට දරා ගන්න බැරි කාරනයක් ... නිතර නිතර අපේ ජියේ ශාන්ගී එක්ක කතාවට යන එක දැන් පුරුද්දක් අරගෙන තියෙද්දි ශාන්ගීත් ඒවට උත්තර දෙන්න වැගේම ජියේට විහිලු කරන්න ,පාඩම් කිය දෙන්න එතකොට චිත්ර අදින්න කියාදෙන්න පුරුදු වෙලා හිටියා. වෙලාවකට ඒව දකින ශෙනී ජියෙ,
අපේ ග'ගා මටත් ඔහොම පාඩම් කියලා දුන්න නම් මන් මෙලහට ඩොක්ටර් කෙනෙක්...
ශිහ්ඃ අපේ ග'ගා ට ඉන්ජිනියර් කෙනෙක් නොවි ටිචර් කෙනෙක් වෙන්න තිබ්බෙ අම්මා වගේ ..
යකෝ යැන්සි මෙයි ලග ඉන්නකොට ග'ගා වැඩිපුර ලස්සනට චිත්ර අදිනවද මන්දා.....
වගේ දේවල් ඒ දෙන්නට කිය කිය විහිලු කරද්දි අපේ ජියේ ඇබරි ඇබරි අහගෙන හිටියත් ශාන්ගී ඒ හැම වෙලාවකම ශෙනී ජියේව බැනලා එලව ගත්තා. ඉතින් මට ඒ දේවල් බලාගෙන ඉන්න බැරි නිසා ඒ දෙන්නා එකට ඉන්න වෙලාවට ඒ පැත්තට නොයා ඉන්න වග බලාගත්තා.. ඒත් ගොඩාක් වෙලාවට මට එහෙම ඉන්න හම්බ වුනේ නෑ මොකද ශෙනී ජියේ එයාලා එකට ඉන්න වෙලාවට මාවත් කොහොම හරි ඒ පැත්තට ඇදලා ගත්තා... එහෙම එකට ඉන්න ගමන් ශෙනී ජියේට ආපු අදහසකට අනුව අපි හතර දෙනා අද ගග ගාවට යන්න කතා උනත් මගෙ හිත කීවෙම ඔය ගමන යන්න එපා කියලා... ඒ ඇයි කියන්න මට හිතා ගන්න බෑ .. සමහර විට ඒ එතනට ගියාම මට එදා ශාන්ගී කිව්ව දේවල් මතක් වෙයි කියලා හිතිච්ච හින්දා වෙන්න ඇති... ඒත් එහෙමයි කියලා කියන්නත් බෑ.. මොකද මට අමුතුවෙන එතනට ගියායි කියලා මතක් වෙන්න මට ඒක අමතක වෙලා නෑ.... ඒත් හිත කීවෙම යන්න එපා කියලා.. ඉතින් මම උදේ ඉදන්ම ඇදට වෙලා කල්පනා කලේ මොකද කරන්නෙ කියලා... මම එහෙම ඉද්දි කාමරේට ආවෙ ජියේ..
YOU ARE READING
🏡The Abode of Destiny 🏡❤ zhanyi ff 💚( ongoing )
Fanfictionහැමදේම වෙන්නෙ හොදටයි කියනව නෙහ් 😌