Unpredicted Marriage (Royal University Series #1)

33

Celena's POV
Today is Saturday at walang pasok. Kakatapos 'ko lang basahin ang constitutional law. It's already 11:30 AM so I decided to take a shower and wear white loongsleeve partnered with vest and skirt.

I'm planning to surprise Prince. Dadalhan 'ko siya ng lunch dahil minsan alam 'kong nakakalimutan niyang kumain dahil busy daw. Lagi 'ko siyang sinasabihan pero hindi nakikinig, tsk!

Dumaan muna ako sa restaurant ni mommy para doon mamili ng lunch namin bago ako dumeretso sa company nila Prince. This is my first time here tho, kaya naman dumeretso ako sa receptionist para magtanong.

"Uhm, good afternoon. Can I ask? Saan ung office ni Prince?" I asked her plainly. Napaangat naman ang tingin niya at nagulat.

"Y-yes, Ms. At 30th f-floor, dalawang p-pinto lang po u-ung nandoon. M-may makikita ka pong n-name." Utal-utal na sagot niya at bahagyang nakayuko.

"Thank you." I said nicely. Dumeretso na ako sa elevator nila at may mga nakasabay pa ako. Lunch time na kasi kaya siguro punuan ang elevator.

"Diba siya ung fiancée ni Sir Tyler?"

"Oo nga. Shet ang ganda niya bagay sila."

"Gagi beh nahiya ung mukha 'ko sa paa niya tignan mo."

Nang mapalingon ako sa nag-bubulungan ay agad silang nag-iwas ng tingin. Mukha namang mababait ang empleyado nila dito.

"Hi," Bati ko sa kanila. Bale anim
kaming nandito sa elevator.

"Hello, Ms. Bibisitahin niyo po si Sir Tyler?" Tanong saakin nung isang babae.

"Yes." I casually said. Nang huminto na sa 20th floor ay nag-paalam na sila saakin bago nag-labasan. Siguro dito ung cafeteria nila.

Nang makarating ako sa 30th floor ay agad kong hinanap ang office ni Prince.

Prince Tyler Sanchez
Chief Operating Officer

Kumatok muna ako ng tatlong beses bago binuksan ang pintuan. Bumungad saakin ang napaka-gwapong mukha ni Prince. Wearing a black three piece suit. He's also wearing his specs na ako mismo ang nag-regalo nung 3rd anniversary namin.

Napaangat naman ang tingin niya
saakin at bahagyang nagulat.

"Hey, what are you doing here? You didn't tell me, sana nasundo kita." He said then kissed my temple.

"I want to surprise you. Did you already ate your lunch?" Pinaningkitan 'ko siya ng mata kaya napaiwas siya ng tingin. "Come on, let's eat first. Lagi ka na lang ganyan. How many times do I have to tell you na don't skip your lunch?" I scolded him.

"I'm sorry, ok? 'Di na po mauulit." He pouted. "Hindi ka ba busy? Balita 'ko marami kayong ginagawa sa law school." He asked while we're eating.

"I'm busy. But I miss you already. Kakatapos 'ko lang basahin ung constitutional law kaya nakapunta ako dito. Mamaya na lang ako mag-rereview para sa debate namin sa lunes." I assured him kaya napatango na lang siya. Bigla namang may kumatok sa pintuan at bumungad saamin si Tito Earl.

"Oh hija, andito ka pala." Bati saamin ni Tito.

"Good afternoon Tito. Dinalhan 'ko lang po ng lunch si Tyler." I smiled at him. "Kain po."

"Kakatapos lang namin ng Tita Charlotte mo. Inaaya namin siya pero hindi pumayag. Masyadong tutok sa trabaho niya. Buti na lang at napilit mo siya." Tito smiled at me. "Anyways, Tyler, ilalapag 'ko na lang dito ung mga papeles na kailangan mo. Mauna na ako hija."

"Sige po Tito, pakibati po ako kay Tita." He just nodded and went out.

"May board meeting kami mamayang alas dos. Anong oras ka ba uuwi?" Prince asked me.

"Mga four. Dadaanan 'ko din si Dad sa company para dalhan ng snacks. Tsaka doon din nag-tatrabaho si Enzel kaya kukumustahin ko na din." Nag-offer kasi si Dad kay Enzel at Ven na sa company na lang namin sila mag-trabaho kaya naman tinanggap nila agad ung opportunity. Pero nag-aaral pa rin si Ven dahil 5 years ang architecture.

"Are you sure you're okay here?" He asked me. It's already 1:40 at papunta na siya sa meeting.

I nodded at him. "Yes. Hintayin na lang kita." He kissed my forehead before going out. Nilibot 'ko muna itong office niya. There's a bookshelf, paintings at may CR din. Nang lumapit ako sa table niya ay nakalagay ang pictures namin sa ilalim ng clear glass. May picture 'ko nung graduation, nung nag 20th birthday ako, and of course our picture nung nasa Bataan kami. May family picture din at picture nila ng friends niya. May naka-frame pa na picture namin sa ibabaw ng table niya.

Nagising ako nang may maramdaman akong tumatapik sa pisngi 'ko kaya napaungot ako. 'Di 'ko napansin na nakaidlip na pala ako habang nag-babasa sa cellphone 'ko.

"Wake up love! It's already 3:30, pupunta ka pa sa dad mo." Prince reminded me kaya naman unti-unti 'kong binuksan ang mga mata 'ko. He softly kiss my lips bago ako alalayan na umupo.

"5 minutes." I said while my face is on his neck smelling it that's why he chuckled. He's caressing my hair pero pinigilan 'kong huwag makatulog ulit dahil pupuntahan 'ko pa sila Daddy.

"Times up na, baby. Come on get up." That's why I fixed myself and put some light make up.

"Bye love! Just call me later." I said nang ihatid niya ako sa parking lot.

"I miss you already. Take care." He said the kissed my lips.

Nang makarating ako sa company namin ay agad akong dumeretso sa office ni dad.

"Dad, I bought you some snacks. Si mommy ang nag-padala niyan kaya dapat kainin mo." I said happily.

"You're so bossy anak. Anyway thank you. Pakisabi sa mommy mo kinain 'ko, baka mamaya magalit pa yon." He chuckled.

"By the way dad, diba snack time na ngayon? Saan ung office nila Enzel?"

"Mga ganitong oras nasa cafeteria sila, kaya doon ka na lang dumeretso." I nodded at him then bid goodbye.

Nang makarating ako sa cafeteria ay agad ko siyang nakita kaya lumapit na ako.

"Here. I bought these." Nilapag ko sa harap niya ang Starbucks coffee and some cookies and cake.

"Gosh! Kagulat ka naman!" Enzel hissed kaya napairap ako.

"How are you here pala?" I asked him.

"I'm fine. Just busy dahil baguhan lang ako." He answered. "Nakaka-stress pero ginusto 'ko naman 'to." Maarteng sabi ni Enzel.

"Atleast ikaw nag-tatrabaho na, eh kami? Etoh, walang ginawa kundi magbasa." I scoffed.

"Balita 'ko nga mahirap daw." He said.

"Ano nga pala ng nangyari sa pinsan mo at nag-hiwalay sila ni Edward?" I asked to Enzel at halatang natigilan siya.

"W-wala! Mas gusto niya nga kasi sa London mag-aral, tsaka hindi 'ko din alam kung bakit sila nag-hiwalay." Enzel answered. Pero parang may mali kasi. Hayst wag mo nang intindihin ang love life ng iba Yena.

Nang matapos kaming kumain ay bumalik na ako sa bahay para magbasa.