ZAMAN ZAMAN İÇİNDE EKSTRA (BXB) (TAMAMLANDI)

ANLAMAK VE ANLAMAK

   Hayatı siyah beyaz görmek insanlar için en kolayıdır her zaman. Fazla renkli düşünmek için geniş bir hayal gücü koca bir kalp gerekir ki yorucu bir süreçtir bu da. Ama cahilliktir işte beyaz da siyah da bütün renklerin anasıdır. Bu basit fikri bile anlamayan insanlara yaşadığımız dünyanın çeşitliliğini anlatmak ve onlardan anlayış beklemek de nafile bir çabadır aslında. Bu çaba bazen insanı yer bitirir. Faruk savcının gözünde gördüğümüz ifade içimize kaygı tohumlarını ekmişti bir kere ve bu kaygı uyandığımız andan itibaren ikimizin de yüzüne endişe olarak yansıyordu. Olabilecekler sadece bizi değil hayatlarına dokunduğumuz insanları da etkileyeceği için Ertuğrul ile birlikte bu gün durumu gözlemleyip bir neticeye varma kararı aldık. Sabah işe gittiğimde masamdaki dosyalara yenileri eklenmiş yoğun bir gün beni beklerken geriye kalan iki stajerimle koşuşturmamız başlamıştı. Açıkçası bu gün dört gözle beklediğim önemli bir davam olduğu içinde ekstra gergindim. Davanın hakimi Ertuğruldu ve dava bir ağır yaralama vakasıydı. Aile reşit olan kızlarını istemediği bir adama vermek isterken kız ellerinden kaçmış, adamlarda kızı buldukları yerde vurmuşlardı. Kız yaralı kurtulmuş olsa da bu adamların en ağır şekilde cezalandırılmaları benim için çok önemliydi. Davayı izlemeye Faruk savcının eşi İnsan hakları kurulu başkanı Emine hanında katılacağı içinde özenle hazırlanmıştım. 10 gündür devam eden dava maalesef ki bir türlü sonuca ulaşamamış en kötüsü kız şikayetçi olmadığı için kamu davası olarak davayı yürütüyordum. Dosyaları son defa gözden geçirdikten sonra Sadi'yi ve Stajerim Güneş hanımı da alarak davanın görüleceği salona geçtik. Güneş hanım ilk defa aktif bir davayı izleyip rapor hazırlayacaktı ve tahmin edeceğiniz gibi fazlası ile heyecanlıydı. İşin kötü tarafı tedirginliğim nedeni ile ben de pek sakin sayılmazdım. Bir kaç dakika sonra salonda herkes yerini alırken Ertuğrul'un girmesi ile dava başladı. Delil ve şahitler tutarsız olduğu ve kız ifadesini geri çektiği için fazlası ile zorlansam da yaptığım saldırılar meyvesini vermiş ve aile öfke ile bana saldırtma girişiminde bulunmuştu ki bu da onların ceza almalarını kolaylaştırıyordu. Bu gibi insanların sabit ve karanlık fikirlerini savunmalarına güvenerek hazırladığım taktiğim işe yaramış ,ortalık savaş alanına dönse de Ertuğrul'a bu insan müsveddelerine ceza verme şansı sağlamıştım. Dava bittiğinde hala bizi dikkatle izleyen Faruk ve Emine ikilisine baktığımda derin bir iç çektim. Kaçacak yerimiz yoktu ve yapmayı istemesek de en kötüsüne hazırlanmalıydık. Ben bunları düşünürken Ertuğrul'un mübaşirinin sesi ile yerimde irkildim.

" Hakimim hakimim neyiniz var iyi misiniz? Suuu"

İçimde hızla yeşeren korku ile hızla kürsümden kalkıp Ertuğrul'un yanına gittim. Yakasını açıp nefes almasını sağlamaya çalışırken Güneş Hanıma seslendim.

" Sağlık görevlilerine haber verin."

 Masaya getirilen suyu alıp bir kısmını avucuma dökerek reisin yüzüne yayarken endişe ile tepki vermesini bekledim. Bu arada kalan suyu uzatıp içmesine yardım ettiğimde reis elimden tutup yeterli olduğunu belirten bir hareket yaptığında durdum.

" İyi misin reis?"

 Derin bir nefes alıp dudaklarını yalarken bana başı ile sorun yok derken gelen sağlık görevlileri tansiyon aletini koluna geçiriyorlardı. Reis o günden beri pek rahat değildi ama ben ciddi bir şey olacağını düşünmediğim için kontrole götürmemiştim. Faruk savcı endişe ile:

" Dava zaten bitmişti , Ertuğrul dinlenmeye çekilsin onun davalarına bakacak birilerini ayarlayayım." dediğinde teşekkür edip hemşireye döndüm.

" Endişelenmeyin sadece tansiyonu düşmüş. Biraz dinlenip tuzlu ayran içsin."

  Endişelenmemem ne mümkündü, nasıl görememiştim? Kaç gündür düzgün beslenmiyor ve kafası hep meşguldü. Mübaşirinde yardımı ile reisi kollarından kaldırıp odasına götürdük. Mübaşire teşekkür edip gönderdikten sonra reisin yanına oturup elini ellerim arasına alarak: