Güneş yakıyor benliğimi sahrada
Uzaklarda bir papatya
Açmış soluk beyazıyla
Nasıl desem,
Ne desem...
Bir bulut diğer bulutların üstü,
Öncülük ediyor.
Bir komutan pervasında,
Yinede sırıtıyor papatyaya.
Bir hüzün olsada yapraklarında
Baş selamını esirgemiyor bulut komutasına.
Bir yılan sinsice çimenlerde,
Sürünüyor avına sessizce.
Bir kertenkele kızarmış demirlerde,
Kuyruğuna güveniyor yersizce.
Kemik bağlamış birkaç umutla,
Öylece yağmuru bekler develer.
Bulutlar terkederken diyarı tek bir komutla,
Sırıtıyor umarsızca kaktüsten bitkiler.
Bir dere akıyor bilinmezliğe,
Sorsan yol haritasıdır balıklar,
Bir ölüm adını yazıyor silinmezliğe,
Sorsan korur onu topraklar.
Bir doğa, çiseliyor yağmuru,
Bir doğa güneşi kavurur, yoktur çamuru.
Bir doğa, suda bitmez balıkları.
Bir doğa, su savaşı verir çocukları...
Bir doğadır, dünyasında bitmez ayrılıkları,
Kimsece bilinmez nedir teraziden sakındıkları!!
Instagram gamzeq3
Bu şiirim de doğanın dengesinden farklılıklarından bahsetmek istedim.
Bir tarafta susuzluk savaşan çocuklar varken bir tarafta suyu acımasızca harcayan insanlar var
Bir tarafta güneş yakarken her yeri, bir tarafımız hep bir soğuk la savaşır.
Bende bunu anlatmak istedim(:
Adını da DOĞANIN TERAZİSİ koydum, umarım beğenirsiniz:)))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ENKAZ KELEPÇESİ (ŞİİR KİTABI)
PoetryKENDİ YAZDIĞIM ŞİİRLERİ PAYLAŞIYORUM Okşanmamış saç telleri, Ve hüzünlü kahveler...
