ENKAZ KELEPÇESİ (ŞİİR KİTABI)

ÜŞÜTMÜYOR

Allahım dayanamıyorum, duy ne olur sesimi
Sana sesleniyorum, ver bana nefesimi
Daraldım, artık ölüyorum galiba,
Hayaldi, olmayacak biliyorum geçir ne olur hevesimi

Geride kalıp dalmayayım artık hayallere
Sayfalarda anlatamıyorum, meydan okuyor gözyaşım denizlere
Vicdan ver ne olur, seni anlıyorum deyip arkamdan gülenlere
Rüzgar esti ama üşütmüyor, verme beni dünlere...

İki satır yazayım dedim, olmadı bugün anlatamıyorum kendimi
Bir masada oturmuşum, etrafta göremiyorum kimsemi
Kim ne zaman anladı ki yalnızlığı iliklerimde hissetmemi?
Ağrı Dağında bir kış var ama üşütmüyor asla bedenimi.

Yoruldum bugün de ben, gözlerim uykuya dalıyor.
Yalnız değilim Allah var, arkamı da gölgem kolluyor
Dondurucu havayı andan ana soğutuyor, estikçe esiyor
Yıldızları izliyorum ama farkettim, karanlık gece üşütmüyor.

Bırakacak oldum 'yapma' dedi bir ses içimden
Seneler geçiyor gerçekleştirsem keşke hayallerimi ölmeden
Kitapta korkaklıktır pes etmek, oyun daha bitmeden
Boşalırcasına yağmur yağıyor, rüzgarı da geçiyor üşütmeden.

Tek çaremsin cesaretim, daya sırtını sırtıma
Kader elindedir de, şansa gelince herşey bahtına
Bir ceza aldı yüreğim, birde kural koydular altına
Bedenim artık acıyı hissetmiyor, üşütmüyor da fırtına...
         GAMZE POLAT
Instagram gamzeq3

Beğeni+yorum

Herkesin canının aşırı sıkkın olduğu bir zaman vardır,
Benim de henüz 16 yaşındayken canımın aşırı sıkkın olduğu bir zamandı o gün, oturup bunu yazdım.
Acemi bir şiir aslında ama dibine indimi insan duygu denizinde yüzebilir.
Ben çok şey hissederek yazmıştım, ama hisettirebildim mi bilmiyorum;)