ENKAZ KELEPÇESİ (ŞİİR KİTABI)

ÖFKEM

18
Bu benim hayatımın yaşı, bu benim hayatımda geçirdiğim yılların sayısı.
Tam olarak18

Bu 18 yıllık süreçte içimde hergeçen gün büyüyen o nefret, o büyük felaket!

En acısı da kendime, benliğime karşı hissettiğim o büyük kin!
Hiç bitmeyecek hiç tükenmeyecek duygularımı lime lime edip parçalayan bu has öfke.

En yakınlarımın düşmanım olması,
Aslında kanını damarlarımda hazince taşıdığım onlar, korkularımı karanlıkta parlatıp kine dönüştürdüler...

Aslında ben onlardan nefret etmediğim kadar aynada her sabah yansımasını gördüğüm o içi kötüleştikçe kötüleşen kızdan nefret ediyorum,
ettikçe edeceğim çünkü o içindeki çocuğu korumak için herşeye rağmen iyi tarafını seçmeliydi.
Seçtiği tarafla savaşı kazanmalıydı.

Damla damla akan herbir gözyaşının öfkeye dönüşmesi dönüşen öfkenin içindeki sevgiyi,
İçindeki saygıyı,
İçindeki merhameti,
En acısı...
En acısı da içindeki gerçek benliğini öldürmesi dayanılmaz bir kırgınlık oluşturuyor kendime, benliğime karşı...

Kendi içinde iyi biri, aslında çok iyi biri olan benliğinin insanlara karşı kötü gözükmesi,
gözüktürmesi.

İçindeki küçük kızın hâlâ iyi olmasının, korkarken bir mıhla bağlandıkça bağlandığı tanrısına verdiği sözden olması.

Acıyan ruhunu küçük bir gülümsemeye bağışlayamayan, ağrılarını ve hatta sanrılarını okyanusun akışına bırakmayan zayıf yönünü sevemeyen ben,

Kırıklarını,
Korkularını,
Dualarını,
Suskunluğunu,
Acizliğini,
Sessizliğini,
Güçsüzlüğünü,
Herşeye boyun eğişini tek tek öpmek istediğim o kız, ben.
Gerçek benliğim!

İçimde bir uçurumun zirvesinde ölümcül oyunu oynayan öfkem,
O her bir gözyaşında acizce akıp gidecek öfkem,
Yendiğim,
Yenildiğim,
Herbir şeyini bildiğim korkularımın çocuğu,
Öfkem!

Onu sonsuza denk susturmak imkânsız,
Gecelerde yıldızlara gömüp arkamı dönüp gitsem bile gelir benimle,
Ki bırakamam ben onu!
Zira o bir madde kuvvetinde bağımlılık yaptı zihnimde,
damarlarımda.

Ama öfkem,
Onunla savaşacağım...
Kendi benliğim için,
Kendimi kör bir karanlığın koynunda,
Hep olduğu gibi yalnız bırakmamak için!

Benliğimden, kendimden, o Küçük kızdan olmamak için...

En sevdiğim sözü yok bu şiirin,
Bu şiir de değil aslında
Bu yazılar benim, gerçek ben!

gamze