Bir yol seçmişim, gözlerim izlemekte
Ya biri gitmekte o yolda
ya da gelmekte
Kalbim o yollarda mutluluğu beklemekte
Uzaklardan gelmiş hüzün, canımı istemekte.O çamurlu yollar uzaya bildiği kadar uzasın,
Ben gidebileceğim kadar uzaklara gideceğim.
Geri dönmek yok, yürüdüğüm yollar arkamda kalsın,
O yollarda başkası değil ben öleceğim.Esen rüzgarla yine bu yollarda yürürüm,
Sonunun gelmeyeceğini bildiğim halde.
Bir umut belki mutluluğu görürüm,
Asla olmayacağını bildiğim halde.Almış bavulumu yanımda bir elveda,
Yollara düşmüşüm.
Yaşıyor sandığım ama ölmüş ne çok insan görmüşüm.
Oysaki bitti sandığım, ama bitmek bilmeyen yollarda ölmüşüm.
Yolların derin ve karanlık çukurlarına mutluluğu gömmüşüm.Bir yerlere gömmek istediğim ne çok hüznüm varmış.
Önümde sandıklarım ben yürürken arkamda kalmış.
Kanıyan kalbim değil, tuz bastırdıkları yarammış.
Yeni öğrendim bu yollar bitmeyecek kadar az kalmış.
GAMZE POLAT!Instagram gamzeq3
Aşırı acemi bir şiir ama ilk yazdıklarımdan olması bu durumu açıklıyor.
Hâlâ yazdığım şiirlerde eksikler var ama ben düzeltmeden olduğu gibi paylaşmayı seviyorum.
Tıpkı yollar gibi;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ENKAZ KELEPÇESİ (ŞİİR KİTABI)
PoetryKENDİ YAZDIĞIM ŞİİRLERİ PAYLAŞIYORUM Okşanmamış saç telleri, Ve hüzünlü kahveler...