I'm In Love With Ms. Author (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 10

Tala POV

Meron kaming dinner date ngayon kasama ang magkakaibigan kaya naman panay ang pagpapaganda ni Lexie kanina pa.

Nauna na nga itong lumabas ng bahay para salubungin sina Eli at Faye dahil kanina pa sila naghihintay sa amin.

Napasilip ako sa gate dahil natatanaw ito mula rito sa guest room ng kuwarto ng bahay nina Mang Berto. Napansin ko na wala si Blake at hindi kasama ng mga ito. Nagtataka naman at agad na napakunot ang aking noo.

Nasaan kaya siya? Tanong ko sa aking isipan.

Gustuhin ko man ang hanapin siya at itanong sa mga kaibigan nito pero hindi ko gagawin. Alam kong aasarin lang ako ng mga ito kaya huwag na lang.

Bumaba na rin ako ng kuwarto pagkaraan ng ilang sandali.

Pero hindi talaga ako mapakali sa suot kong dress. Hays! Bahala na nga.

Bago pa man ako tuluyang makalabas ng bahay ay sandaling sumilip muna ako ulit sa nadaanan kong salamin. Napapahinga na lamang ako ng malalim. Masyado kasing hapit ang suot ko kaya talagang bumabakat ang katawan ko. Eh dinner date lang naman kasi ang pupuntahan namin at kami kami lamang din naman ang magkakasama.

Hindi ba masyadong garbo itong suot ko? Kaya lang ayaw ko naman magmukhang manang sa harapan ni Blake, 'no? Isa pa, wala na akong masuot na pantalon. Haaay.

I mean, sa harapan ng mga kaibigan niya.

"Wew! You look stunning as always." Mabilis akong napalingon sa may entrance ng bahay at agad na bumungad sa akin ang maganda at maamong mukha ni Blake, habang nakasandal ito sa door frame at pinagmamasdan ako ng palihim.

I coudn't hide the happiness in my heart. Lalo na noong kusang gumuhit ang ngiti sa aking labi dahil ang buong akala ko ay hindi namin siya makakasama ngayong gabi.

Para bang bumagal na naman ang pag-ikot ng mundo para sa akin at awtomatikong bumilis bigla ang pagtibok ng aking puso.

Agad na ginantihan ako nito ng isang matamis at malawak na ngiti na siyang dahilan para mangamatis ang aking itsura. Iyong ngiti niya kasi ngayon, kakaiba. 'Yung ngiti na masaya siya at tila ba may ibig sabihin din ang pagkislap ng mga mata niya.

Teka lang Tala, kumalma ka. 'Wag ka masyadong pahalata na masaya kang makita siya ngayong gabi. Saway ko sa aking sarili bago taas noo na napatikhim habang nakatingin sa kanya. Binawi ko na rin agad ang malawak na ngiti na ibigay ko kay Blake.

"Alam ko kung anong mas bagay sa'yo." Sabay nguso niya sa suot ko. Napansin siguro nito na hindi ako masyadong komportable dahil simpleng dinner lang naman ang pupuntahan namin. Ba't ba kasi ngayon pa ako naubusan ng pantalon or short? Tss!

"What?" Tanong ko sa kanya.

"Me." Sabay kindat na sagot niya. Awtomatiko na namang napatirik ang mga mata ko.

Lumapit ito sa akin habang diretsong nakatingin lamang sa mga mata ko. Napapalunok naman na napaatras ako nang tuluyan siyang makalapit.

Kahit na naiilang akong tumitig pabalik, eh para bang may nag uudyok sa akin na tignan lamang din siya sa kanyang mga mata. Bago nito iniabot sa akin ang bagong pitas na gumamela, na hindi ko alam kung mula kaninong bakuran niya nakuha.

Pagkatapos ay napabulong ito sa aking tenga.

"Pinitas ko sa halaman ng kapitbahay nina Mang Berto." Isang malutong na tawa ang pinakawalan ko bago siya pinalo ng mahina sa kanyang braso, at tuluyang lumabas na nga kami ng bahay.