I'm In Love With Ms. Author (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 16

Blake POV

*Flashback*

"Why?" Iyon lamang ang tanging lumabas sa kanyang labi.

Kapag ba sinabi mo sa isang tao na mahal mo siya, kapag ba ipinagtapat mo ang totoo mong nararamdaman sa kanya, kailangan ba talaga palagi ng dahilan bakit mo siya mahal? Kung bakit mo siya minamahal?

Tama ba na isang katanungan ang sagot sa salitang 'Mahal kita'?

Hindi ako makasagot at sa halip ay napa iwas na lamang din ng tingin mula sa kanya.

"What, why?" Hindi ko mapigilang maitanong sa kanya. May kung anong kabog sa dibdib ko ang hindi ko maintindihan at maipaliwanag. Para bang bigla akong nakaramdam ng kalungkutan sa hindi malamang dahilan.

"I mean, why do you love me? W-Why me?" Sagot nito at muling pagtanong na rin sa akin. Napalunok ako ng mariin.

Do I really have to answer her?

Hindi ba pwedeng mahalin ko na lang siya ng walang dahilan? Hindi ba pwedeng mahal ko siya dahil sa kanya ako tinamaan? Mahal ko siya dahil siya si Tala?

Kailangan ko pa bang sabihin sa kanya ang mga yun?

Napahinga ako ng malalim at sasagot na sana nang bigla na lamang itong bumangon mula sa pagkakahiga sa aking tabi. Walang lingon likod at tahimik na pinulot nito isa-isa ang kanyang saplot bago ito isinuot.

I guess, she doesn't feel the same as I do. Malungkot na sabi ko sa aking sarili.

*End of flashback*

Pagkatapos ng araw na yun, hindi na ito muling nagparamdam sa akin. Hindi na rin siya nadadalaw sa bahay pa kasama si Lexie. Dahil kung hindi raw ito abala sa kanyang pagsusulat, eh natutulog siya.

Tatlong araw na ang nakalipas pero umaasa pa rin ako na makita siya. Makausap siya. Sa totoo lang na-mimiss ko na si Tala. Hindi ko naman ipipilit kung hindi pa naman siya talaga handa. Baka kasi masyado ko lamang siyang nabigla. Baka dahil hindi pa talaga iyon tamang oras para sabihin sa kanya.

Pero masisisi n'yo ba ako? Hindi ko lang talaga mapigilan ang nararamdaman ko.

Because for the second time around, we made love again. At wala akong pinagsisisihan doon. Wala akong kahit konting pinagsisisihan sa ginawa namin.

Sa ilang araw na namalagi ako sa bahay dahil sa hindi ko rin nakakasama at nakikita si Tala, kaya nagpasya akong pumunta na lamang muna sa paborito kong spot dito sa baryo. Iyong lugar kung saan kami muling pinagtagpo ng tadhana.

Kailangan ko rin kasing mag-isip. Palaging siya na lang kasi talaga ang tumatakbo ngayon sa isipan ko. Haaaaay. Hindi siya napapagod.

Habang nasa kalagitnaan ng paglalakad ko, hindi ko maiwasan ang hindi mapakurap ng maraming beses noong mapansin ang babaeng naglalakad din sa may unahan ko.

Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa aking labi at mas binilisan pa ang mga hakbang para habulin s'ya. Napalingon ito sa gawi ko nung mapansin niyang may sumusunod sa kanya.

Ngunit agad din na binawi ang kanyang paningin at mas binilisan pa nito ang mga hakbang nang makita na ako ang sumusunod sa kanya.

"Tala, wait!" Tawag ko sa kanya.

Ngunit tila ba wala itong naririnig.

Kaya naman tumakbo na lamang ako hanggang as tuluyang maabutan ko siya at sinabayan ang mga hakbang niya.