Fight||Javon Walton

4

-Żartujesz sobie?-zapytał Xavier gdy weszłam do domu

-A tobie co znowu?-przewróciłam oczami, rzucając w kąt kurtkę 

-Czemu jechałaś z nimi razem w aucie? Wyraziłem się jasno, że masz się z nimi nie zadawać-powiedział z poważną miną 

Ja mam już go totalnie dosyć...

-Weź się ode mnie odczep, okej? Będę robić co chce i nic ci do tego!-krzyknęłam idąc po schodach do pokoju

Co się pomiędzy nimi dzieje? Czemu Jayla tak zareagowała na mojego brata?

Gdy ubrałam się w luźne ubrania, weszłam na instagrama i postanowiłam przejrzeć zdjęcia rodzeństwa Walton.

Kurde no, Javon jest przystojny.....CZEKAJ CO?!

Dobra Lily, musisz wziąć się w garść i najlepiej będzie jak wyłączysz telefon. 

Zeszłam do kuchni, aby zjeść obiad, a następnie poszłam się uczyć. Wieczór minął mi strasznie nudno, nic ciekawego nie robiłam tylko się ciągle uczyłam.

***

Dzień później*

Właśnie wchodzę do klasy. Jest lekcja biologii a ja nie mogę się skupić. Ciągle myślę o wczorajszym dniu i nie potrafię sobie wybić tego z głowy.

Gdy lekcja się skończyła, wyszłam na korytarz i ujrzałam Javon'a stojącego z Jaden'em. Spojrzeli na mnie przed sekundę i udawali, że mnie nie widzieli. A im co jest?

-Hejka-podeszłam do nich, a ci nawet na mnie nie spojrzeli-Wszystko okej?-zapytałam po chwili, gdy chłopcy dalej mnie unikali 

-Co chcesz-burknął Jaden 

-Ej, co z wami? 

-Słuchaj Lily, nie jesteśmy za bardzo chętni do rozmowy z tobą...i do poznawania się-odpowiedział Jaden a do moich oczu napłynęły łzy

-Chciałam tylko zapytać o wczoraj...Znacie mojego brata? Xavier'a?

-Znamy-rzucił Javon, krzyżując ręce 

-Coś wam zrobił, że tak na niego zareagowałeś z Jaylą?

-Pytaj jego, nie nas-wzruszyli ramionami, patrząc na siebie 

Gdy to powiedzieli, odeszłam od nich i szybko poszłam do łazienki. 

-Ej, co się stało?-zapytała Vanessa, gdy poszła za mną 

-Zabiję Xavier'a! Idę do domu-oznajmiłam 

-Ale jeszcze mamy lekcje!-krzyknęła a ja machnęłam ręką

Przerwa wciąż trwała, więc bracia stali w tym samym miejscu co wcześniej. Gdy szłam w stronę wyjścia, czułam ich wzrok na sobie, lecz to zlekceważyłam. 

Biegiem doszłam do domu, dysząc przy okazji. Wow, nigdy aż tak się nie zmęczyłam. Rodziców w domu nie było, więc szybko i z hukiem weszłam do budynku. 

-Xavier!-krzyknęłam-Schodź tu natychmiast!-dodałam, gdy nie usłyszałam odpowiedzi 

Po minucie, wbiegłam do jego pokoju i okazało się, że grał z kolegami i mnie nie słyszał. Widząc mnie, rozłączył się i spojrzał na mnie z zdenerwowaną miną. 

-Masz mi wytłumaczyć, o co chodzi pomiędzy tobą, a rodziną Walton'ów!-rozkazałam, siadając na jego łóżku 

-Nie twoja sprawa-prychnął, odkładając telefon 

-Oj uwierz mi, że moja. Jeśli mi teraz nie powiesz, pokaże rodzicom nagranie z imprezy, którą zrobiłeś tydzień temu pod nieobecnością rodziców

-Dobra. Może lepiej usiądź-westchnął przestraszony -Kiedyś, byłem przez cztery lata  Jaylą. Kochałem ją, a ona mnie. Pewnego wieczora, poszliśmy na imprezę do mojego ziomka. Niestety wcześniej się mocno pokłóciliśmy, przez co nie odzywaliśmy się przez cały wieczór. Gdy byłem pijany, postanowiliśmy wszyscy zagrać w butelkę. Dostałem wyzwanie, aby pocałować najładniejszą dziewczynę w pokoju, lecz nie myślałem trzeźwo i zamiast pocałować Jaylę, pocałowałem jej przyjaciółkę....Reszty nie chce opowiadać

-I dlatego mam się z nimi nie zadawać? Może porozmawiacie ze sobą? Musicie sobie to wszystko wytłumaczyć-powiedziałam, wstając i podchodząc do brata 

-Muszę to przemyśleć...-odpowiedział a ja go przytuliłam 

Nienawidzę go, ale jednak to mój brat i musimy się nawzajem wspierać

-Uciekłaś z lekcji? Powinnaś  być w szkole-zapytał, gdy miałam już wychodzić 

-I tak za niedługo koniec roku, więc nie chce mi się już tam chodzić-wzruszyłam ramionami i wyszłam z pomieszczenia 

-Muszę z nimi jakoś porozmawiać...-szepnęłam, siadając na fotelu 

Włączyłam instagrama i napisałam do chłopców: 

,,Hej. Xavier mi wszystko wyjaśnił i już wszystko wiem...Chciałabym z wami porozmawiać o tym wszystkim. Nie dam rady się do was nie odzywać!''