𝘋𝘰𝘳𝘢𝘺𝘢𝘬𝘪 𝘞𝘢𝘳𝘳𝘪𝘰𝘳𝘴 || 𝐌. 𝐒𝐚𝐧𝐨 𝐗 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫 (COMPLETED)

seventy-four : backstory

Third Person's POV

[⚠️: Child Abuse]

"Ano ba pwede magawa.." bored na bored na sambit mo pagkatapos mo magsagot ng mala bundukin na assignments.

Buong elementary school years mo, home schooled ka. Of course, you're stuck with your mother in Kyoto.

Hindi kayo mayaman, hindi rin mahirap. Hindi gano kalaki bahay niyo but hindi rin gano kaliit ito. In other words, okay naman pamumuhay niyo. You live in an ordinary traditional home here.

But..

Hindi ka pwede lumabas. No gadgets. No friends. Hindi pwedeng hindi ka gumagawa ng assignments pag naabutan ka ng mom mo.

Or else.. you're doomed.

Nagbukas ka nalang ng DVD at naglagay ng CDs ng ghibli movies. Tanging libangan mo lang ay manood at maglaro ng pinapadalang laruan from your dad.

"Sino nagsabing manood ka?! Tapos na ba assignments mo?!" Nagulat ka nang nariyan na pala mother mo.

'Ayoko na.'

"N-not yet–" you got startled nang mambato ito ng high heels! Umilag ka naman.

"Alam mo? Wala ka na ngang pakinabang dito.. may gana ka pang sumuway.." naglakad ito papunta sa.... mga laruan mo!

Actually ang tanging kaya mo lang gawin ay magwalis. Hindi ka pwede maghugas or maglaba dahil sobrang clumsy ka!

"Itatapon ko lahat ito nang matuto ka.."

'Oh noooooo T - T'

"Please, don't..a-akin po mga yan..Gagawa na po ako assignments!" you begged at naluha na.

"Shut up. Isa pang ingay mo, you'll see what discipline means." Pagbanta nito. But those toys from your dad are precious to you!

Ni halos once a year mo lang ata nakikita dad mo e.. of course you seek attention from him dahil abusive mom mo.

"S-sasabihin ko kay dad to!! Akin na po yan!" you sobbed hard...collections mo mga yon through the years tas itatapon lang!?

"Your dad??" Natigilan ang mom mo. Narealize mo agad mali nasabi mo kaya napatakip ka sa bibig.

Dinampot muli nito ang nabatong high heels...

And there.

.....

"Yayyy! In real school nako! Magkakaron nako friends!!"

Napagdesisyonan na hindi ka na home schooled in Middle School.

"Bilisan mo, you worthless piece of shit." Your mother called you sa labas ng bahay mo. Naooffend ka talaga lagi but nasasanay ka na.

You looked at everywhere sa streets. Your jaw dropped at a Kimono dress of a model sa isang billboard.

"G-gusto ko ng ganyan, ma.." you tried to sound sweet. But hindi ka pinansin nito.

Na amaze ka pa dahil ang cool ng mga ibang models. What if, ganyan ka rin? Iniimagine mo sarili mo magpose pose ng ganyan.

Pumasok ka na sa isang classroom at ang pumukaw ng atensyon mo ay isang boy with a scar on his face. Tahimik lang itong nakamasid sa labas ng bintana.

Tinanong mo siya kung birthmark ba yan.

"What?"

"Ano pangalan mo? Like ano tawag sayo—"

"Inui Seishu."