သူ့ကိုမှချစ်မိခိုက်
အပိုင်း(10)
တကယ် စိတ်ဆိုးနေတာလား။
ရှိုင်း သူမကို မျက်လုံးလေးစွေကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲမျက်နှာကတင်းမာနေတာဖြစ်သည်။
"အား..... ခေါင်း နည်းနည်း ကိုက်သလိုပဲ"
ရှိုင်း နားထင်ကိုဖိ၍ သူမကို ခိုးကြည့်သည်။
မှုံးသည် တစ်စက်ကလေးမှ သူ့ကိုလှည့်မကြည့်။
"ဟေ့ မင်း ကမင်းရဲ့အလုပ်ရှင် တစ်ယောက်လုံး နေမကောင်းတာကို နည်းနည်းတောင်ဂရုမစိုက်ဘူးလား"
မှုံးသည် သူ့ကိုဘာမှပြောမနေဘဲ ဖုန်းထုတ်လိုက်ပြီး နှိပ်လိုက်သည့် နံပါတ်က '199´ထို့နောက် ဖုန်း ကိုနား နားကပ်လိုက်လျှင်
"ဟာ မင်း ဘာလို့ 199 ကိုဖုန်းဆက်တာလဲ"
"နင် နေမကောင်းဘူးမဟုတ်လား ခေါင်းကိုက်တယ်ဆို အဲ့တာကြောင့်လေ "
"ရပြီ မကိုက်တော့ဘူး မင်းရဲ့ဖုန်းကိုချလိုက်တော့"
ကျစ် အသုံးမ၀င်ဘူးပဲ။
မှုံး ကားမောင်းသူနေရာတွင် စနစ်ကျကျထိုင်ပြီးသော် ရှိုင်း နောက်ခန်းမှ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး
"အဟမ်း ငါ လမ်းပြောပြရမလား"
"မလိုဘူး GPS ကဘာလုပ်ဖို့တပ်ထားတာလဲ "
ရှိုင်း နှာခေါင်းရှုံ့၍ သူမကိုမကြည့်တော့ပဲ
လိုက်လာခဲ့သည်။ သူမ GPSကိုကြည့်၍ မောင်းနေတာက ဘေးကစက်ဘီးကတောင်ကျော်တက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့်
"ဝှား..... "
ရှိုင်း သမ်းလိုက်ပြီး
"မင်း ကားမောင်းတတ်တာရောသေချာရဲ့လား လိပ်ကိုခဲဆွဲထားသလိုပဲ နှေးလိုက်တာဆိုတာ"
"ကိုယ့်ဘာကိုယ်မောင်းမလား "
ရှိုင်း သက်ပြင်းချ၍
"တော်ပြီ "
သူတကယ် စိတ်မပြေတော့ဘူးလား။
အရင်က ကတ်ကတ်လန် ပြန်ပြောတတ်တဲ့သူမက အရမ်းတိတ်ဆိတ်လွန်းနေတော့လည်း သူ မနေတတ်။ ရန် စကား စစပြောသော်လည်း သူမ ကအရင်လို သူနဲ့ရန်မဖြစ်။
