သူ့ကိုမှချစ်မိခိုက်
အပိုင်း(32)
ရှိုင်း အာကာ ရှိတဲ့နေရာသို့ ရောက်လာပြီး အိမ်သို့အရင်ဦးဆုံးသွားသည်။
"ဘာလဲ အိမ်ကဘာလို့ပိတ်ထားတာလဲ "
"ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး အိမ်အကူလည်းမရှိတော့ဘူးထင်တယ်"
ရှိုင်း ကားထဲမှ သော့ရှာ၍ ခြံတံခါးဖွင့်ပြီးလျှင်
အိမ်မကြီးထဲ၀င်ရန် Password နှိပ်လိုက်သည်။အိမ်ထဲတွင်လည်းတိတ်ဆိတ်နေသည်မို့ အရမ်းထူးဆန်းနေ၏။
"အာကာ ဖုန်းခေါ်ကြည့်"
ဥက္ကဌကြီးရဲ့ဖုန်းသံက အိပ်ခန်းထဲမှဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ဖုန်းသံကြားရာသို့ ၀င်လာခဲ့သည့်အခါခေါင်းအုံးအောက်မှ ဖုန်းကိုတွေ့လေသည်။
"ဖုန်းကိုထားခဲ့ပြီး ဘယ်ကိုသွားတာလဲ ဧကန္တ ဟိုမိန်းမများ?"
အာကာ က
"အခုရက်ပိုင်း ကျွန်တော်အိမ်ကိုရောက်တိုင်း သူဌေးကတော်ကိုမတွေ့မိဘူးဗျ "
ရှိုင်း ဒေါ်သန္တာရဲ့ ဗီရို မှန်တင်ခုံ အားလုံးမွှေနှောက်ရှာသော်လည်း ဘာမှမရှိပေ။
"ဘယ်ကိုသွားတာလဲ"
ရှိုင်း ခေါင်းရှုပ်လာရပြီး
"အာ ... အိမ်ကူအဒေါ်ကြီးကိုမေးကြည့်ရင်ရော"
"ဖုန်းဆက်လိုက်"
"ဟယ်လို "
အာကာဆီကဖုန်းကို ရှိုင်းဆွဲယူလိုက်ပြီး
"အဒေါ်ကြီး ဘာလို့အိမ်မှာမရှိတာလဲ"
"ရှင် သူဌေးကတော်ရဲ့ ဒရိုက်ဘာ က ကျွန်မတို့ကို လုပ်အားခပေးပြီး အလုပ်နားခိုင်းပါတယ်"
"ဘယ်အချိန်ကလည်း"
"လွန်ခဲ့တဲ့၃နာရီလောက်ကပါ "
"ဒါဆို အဖေကရော"
"ဥက္ကဌကြီးက သူဌေးကတော်နဲ့အတူ အစ်ကိုလေးရဲ့သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲသွားပါတယ်"
"ဘာ? "
"ကျွန်မပြောရကောင်းမလား မကောင်းလားမသိပေမယ့် အခုရက်ပိုင်းသူဌေးကတော်က ကြောက်စရာကောင်းလာတယ် ကျွန်မ မနက်ကသန့်ရှင်းလုပ်တော့ သူဌေးကတော်ရဲ့အံဆွဲထဲက ဆေးကတ်တွေတွေ့တယ် တစ်ခုခုများဖြစ်နေလားမသိဘူး"
