Bir Gecede Hayatı Kayanlar

Bölüm 5 (Çıkış bileti)

Medya:iyi niyet

Ben ona umut dolu gözlerle bakarken o ise hadi hemen çıkıyoruz bu sokaktan diyerek elimi tuttu.

Ben ise bu 1 gecede yaşadıklarımın etkisiyle sadece beni sürüklediği yere doğru adımlıyordum.

Duraksadı o duraksayınca  bende bir süre burda kalacağımızı anladım. elimi elinden çektim ve siyah sırt çantamın fermuarını açtım.

İçinden telefonumu çıkarıp saate baktım saat 02.07 idi. Daha canlı bir yere gelmiştik Tabi gece'nin ikisinde ne kadar canlı olabilirse... ben bunları yapıp düşünürken  başımı ona doğru çevirdiğimde onun ise sadece beni izlediğini fark ettim. 

Ne olduğunu anlatacakmısın dercesine Yeşillerimin derinliğine gömülmüştü sanki... bende onun kahvelerine gömülmüştüm.

Acaba ona güvenebilirmiydim? Ya yine hayal kırıklına uğrarsam? Ama hiç biri bu geceki hayal kırıklığım kadar acıtamazdı canımı.

Ona güvenmeye karar vermiştim. Eee sabaha kadar dikilecekmiyiz burda dedi ve beni deniz kenarının yanındaki bir banka oturttu ve "anlat" dedi.

Derin bir nefes aldım ve uzun hikaye boş ver dedim. Her nekadar ona güvenmek istesemde  o bir yabancıydı.

Bu saatte dışarda olduğuna göre evdemi kaçtın? Duyduğum şeyden sonra yerde olan bakışlarımı şaşkınlıkla onun kahvelerine dikmiştim.

O ise bu halime sırıtmıştı."onun gibi birşey" dedim gözlerimi kaçırarak. Nereye gideceksin şimdi başka  gidebilecek bir yerin varmı? Diye sordu. Titrek ve şüpeli bir sesle cevapladım, Evet...evet var dedim hatta gidiyorum ben diyerek ayağa kalktımki elimi tutup beni tekrar banka oturttu.

saçmalama yinemi başına bela alacaksın  hem ikimizde doğruyu söylemediğini biliyoruz dedi sert bir sesle.

Bense içinde bulunduğum durumdan kurtulmaya çalışıyordum sadece. Bügün benimle gel yarın çaresine bakarız. Birazdan sabah olacak zaten.

elimi tuttu ve beraber gittiği yöne doğru yürümeye başladık yolda giderken bu arada ben umut dedi ve nazik bir şekilde gülümsedi. Bende aynı nazik gülüşle cevap verdim bende izem dedim memnun oldum izem, bende  memnun oldum umut dedim.

biz konuşurken zaman hızla geçmişti galiba . Umut bir süre sonra büyük ve havuzlu bir evin önünde duraksadı (medyaya bakarsanız görürsünüz) ve evin kapısına doğru ilirlemeye  başladık.

Kapıyı açtı ve beni nazikçe içeri buyuretti. Bende fazla uzatmadan sıcak bir gülümseme ile içeri geçtim.ben çok acıktım valla dövüşmek insani acıktırıyor dedi gülerek,valla ne yalan söyleyeyim bende çok açtım.

Spagetti severmisin diye sordu hafifçe başımı salladım o da aldığı cevaba karşılık büyük bir hevesle  yemek hazırlamaya başladı. Yardım etmek istedim, Ama izin vermedi oturup beklememi söyledi.

Bense dediği gibi yapıp beklemeye başladım. Yavaş yavaş göz kapaklarımın ağarlaştığını hissettim beni kendime getiren şey ise umutun neşeli sesiydi.

Makarnalar hazırr hemen  kendime geldim ve getirdiği alıp teşekkürlerr dedim. O ise yine o tatlı gülüşü yaparak karşılık vermişti.

hadi yemeğini çabuk yeki daha fazla uyuyabilesin saat gece 02.43 olmuş dedi. Sende bende yorulduk. İkimizde yemeğimizi bitirmiştik ve kısa bir süre sesizlik olmuştu sessiliği bozan  ses  umuta aitti " Şimdi Bana 5 dk ver ve burayı sakın elleme" dedi ve hızla yukarıya doğru çıktı.

bende bu fırsattan istifade  hemen masayı silip bulaşıkları makineye koyuyordum. Son tabağıda koyuyordumki merdivenlerin ordan kaldır elleri! diye ses geldi.

Hızla son tabağıda koyup ellerimi kaldırdım " benim bir suçum yok komiserim" dedim ve masum bir sesle  kıkırdadım.

umut ise bu halime gülmemek için zor tutuyordu sanki kendini , bu haliyle çok sevimli görünüyordu.

Cezalısınız küçük hanım doğru yatağa dedi ciddi durmaya çalışarak, bense gülerek benim için hazırladığı yere geldim ve yatağın içine girdim.

Umut iyi geceler küçük hanım dedi ve bende sanada iyi geceler komiserim  dedim ve o da gülümseyerek kapıyı kapatıp çıktı. Bense  hemen kendimi uykunun derin kolarına bıraktım.