Bongbong's POV
"So sa next friday nalang po tayo mag start?"
I was a bit distracted by the thought of her "ha?" Sagot ko hindi ko kasi narinig ang sinabi nito"Next friday na lang po ba tayo mag start sa project? Why are you so distracted sir? Should we take a short break?" I nodded slowly
"Yeah...yeah lets take a short break" while we took a break i wrote a message to send it to her pero i keep on erasing it kasi baka isipin niyang im worried about her when im not.
"Nako kawawa naman" rinig kong sabi ni Atty. Mans "why?" Tinuon ko ang aking attensyon sa kanya "yung helicopter daw na sinakyan ng mga Doctor papunta sa bukidnon sumabog raw, dapat talaga chinicheck yun-"
Tumayo naman agad ako ng narinig ko ang balita "why whats wrong sir?" My secretary asked me "Get the helicopter ready pupunta tayo ng bukidnon" sabi ko and called someone to ask for help to make sure she's okay.
"Bakit po ba? You still have 2 more meetings po" I slammed the table and pointed at my secretary "JUST DO IT FOR CHRIST SAKE!" Sigaw ko dali dali naman itong lumabas para tumawag ng helicopter
"Sir calm down ano po bang meron?" Tanong ni atty. mans "someone...ahh my friend is one of the doctors na naka sakay sa helicopter. I need to make sure she's okay" sagot ko naman at sinuot ang jacket ko
"Are you sure she's just a friend?" Napahinto naman ako "what do you mean?" I replied
"You wouldn't act this way if she's just a friend, im guessing its a she by the way you acted" sagot naman nito "shut up...lets meet again next friday alis na ako" i grabbed my bag at lumabas na sa office.My secretary and 2 bodyguards guided me papunta sa helicopter, pagdating ko sa roof top ay sumakay agad ako sa helicopter.
1 hour and 30 minutes later we landed safely sa bukidnon, i asked my secretary kung saang hospital dinala ang mga sugatan. We headed to the hospital right away, at bumaba na ako agad at pumasok.
"San yung mga sugatan sa helicopter na nag crash?" Tarantang tanong ko "ah dun po" turo niya sa emergency room na puno ng mga tao, i immediately ran to look for her. "Shit where are you?" Bulod ko sa sarili habang binubuksan ang mga kurtinang naka takip sa mga pasyente.
"Sorry" hindi ko siya makita, umupo naman ako sa bakanteng upuan sa may front desk and dialed the nanny's number para tanungin kamusta ang mga bata. "Buti nalang okay lang si malcolm" sara? Tumayo naman ako agad ng marinig ko ang pamilyar na boses
Sinundan ko ito at nakita ko siya, she was a mess her shirt was full of blood and her hair was messy. "Sara" napahinto naman ito sa paglalakad "sir? Bat po kayo andi-" di niya ito natapos ng yakapin ko siya.
"Ahh i need to check the patient maiwan ko muna kayo" umalis naman yung lalaki na kasama niya. "Ah sir bat kayo andito?" Di parin ako Humiwalay sa yakap
Sara's POV
"Sir? Bat po kayo andi-" di ko natapos ang aking sasabihin ng bigla siyang lumapit sa akin at binalot ako sa yakap. "Ahh i need to check the patient, maiwan ko muna kayo" sabi ni doc adam at umalis na.
"Ah sir bat kayo andito?" Tanong ko teka nga lang bat bato nakayakap Humiwalay naman ako "are you okay?" He asked me his voice was soft hindi yung boses na palaging galit "o-okay naman po pero teka nga lang bat andito kayo? Sila sandro?" Tanong ko
"I was worried about you! I even canceled my meeting just to get here because i heard the news na nag crash ang helicopter and look at you...you're okay at hindi mo man lang naisipang tumawag sa akin?!" Galit niyang sabi napa ngiti naman ako
"You are worried about me?" Tanong ko sa kanya he looks furious right now "hell yes!"
He shouted nag tinginan naman ang mga tao sa amin, i covered his mouth at hinila ito sa labas."Bakit?" Tanong ko sa kanya, bakit kaba nag aalala sa akin? "What do you mean why? Because i was worried sick, pano kung may nangyari sayo ha?! Anong sasabihin ko sa nanay o tatay mo?! For christ sake sara you should have called me to tell what happened!"
He was yelling at me he was mad."Sorry po" nakayuko na ako, umalis naman ito agad. Hays, kumain na kaya yun? Umupo naman ako sa gilid habang nakatulala, may bigla namang himila sa akin
"Sir?" Di siya humarap patuloy parin ang paglalakad namin hanggang maka abot kami ng parking lot, binuksan niya naman ang pinto ng sasakyan "get in" he said in a stern voice kaya ginawa ko na, i buckled my seatbelt at inayos ang sarili ko. Bumukas naman ang pinto ng driver's seat at pumasok na siya, pina andar na nita ang kotse at nag drive na papunta sa di ko alam kung saan.
"Kaninong sasakyan po to?" Di naman ito sumagot, kaya tumingin nalang ako sa kalsada.
"Hindi kaba nasaktan?" Malamig nitong sabi
"Hindi naman po...hindi naman po yung helicopter na sinakyan ko yung na accidente"
Sagot ko."Good" huminto naman kami sa tapat ng mall
"Ano pong ginagawa natin dito?" Tanong ko, kinuha niya naman ang kanyang wallet and pulled out a card "go get yourself something clean to wear use my card" he said at inabot ito"Nako wag na po may pera naman ak-"
"Kunin mo na dito lang ako mag hihintay, make it faster" he said lumabas na ako ng kotse at pumasok na sa mall at namili ng maisusuot at pagkatapos kong mamili ay bumalik na agad ako sa kotse.
"Mabilis na yun sir ah" biro ko naman pero di siya tumawa, what do you expect from a robot?
Nag simula nanaman itong mag drive./////
"Hey wake up were here" I opened my eyes at nakatulog pala ako "hala sorry po" agad ko namang tinanggal ang seatbelt at lumabas na
"Teka bat tayo andito kala ko babalik tayo ng hospital?" Nasa hotel kami...let me rephrase that, nasa isang mamahaling hotel kami."Go get yourself cleaned look at you" he said eyeing me from head to toe and made a disgusted look. I smiled awkwardly.
.....
"I reserved a room under the name of Marcos?" He said sa babae na nasa front desk
"Let me check sir" he was tapping his feet nonstop. "Here your key sir" she handed him the key to our room at sumakay na kami sa elevator para maka punta dun."Here it is" mahina niyang sabi at binuksan ang kwarto malaki naman ito "Argh! They're so bobo" rinig kong sabi niya, pumasok naman ako i gasped there's only one bed.
He called the costumer service "what do you mean wala ng ibang room na available? Do your job properly at hanapan niyo ko!" Sigaw nito at binaba ang telephone.
He sighed deeply "go clean yourself...matutulog muna ako" sabi niya at humiga sa kama. Kinuha ko naman ang paper bag na laman ng damit na binili ko kanina at naligo na
After 5 minutes ay lumabas na ako ng CR, tapos na akong mag bihis ng pantulog. Napatingin naman ako sa kama na Queen size bed, so you're telling me tabi kami matutulog?
I went closer to check if he's still asleep, he covered his eyes with his arm. I kneeled beside him at nakatingin ako sa mukha niya hanggang my eyes landed on his lips, it was red and looks kissable.
I closed my eyes and slowly leaned in, di ko alam anong naisip ko at nagawa ko yun. Our lips were inches away from each other
"What are you doing?" I opened my eyes at nakitang gising na ito "a-ah i...i was checking if your still breathing hehe" tumayo naman ako agad at aalis na sana pero he grabbed my hand at hinila ako. I stumbled on the carpet and fell on top of him
"So-sorry po" tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako "you just tried to kiss me don't you" he smirked "no...no!" Ahhh sara naman kasi eh !
Binitawan niya naman ako at tumayo na ako at inayos ang sarili ko. "You sleep on the bed dun nalang ako sa sofa" sabi nito
"Nako wag po dito nalang kayo" turo ko sa kama, lumapit naman ito sa akin...sobrang lapit inatras ko naman ang mukha ko.
"Just tell me you want to sleep with me" he winked "pervert" tinulak ko naman ito at humiga sa kama. I heard him chuckled tae pahamak talaga!!
I hid under the blanket baka kasi makita niya ang mukha kong pulang pula dahil sa ginawa niya. Dinalaw na ako ng antok kaya pinikit ko na ang mata ko and drifted to sleep.
YOU ARE READING
UNFORGETTABLE LOVE
FanfictionSaBong Fanfic A doctor and A widower with 3 Kids crossed their paths one day, is it fate or something else? Please do read the story and follow me ☺️