UNFORGETTABLE LOVE

CHAPTER 22

Sara's POV

5pm start ng shift ko and its now 12 in the middle of the night at tapos na ang surgery ko.
Andito naman ako sa office while studying about my patient, i was busy reading the book at si namalayang may pumasok pala kaya nagulat ako ng may nagsalita

"Coffee?" It was adam "oh great cause i really need one, tapos kana mag rounds?" He nodded and i took the coffee he gave me at ininom ito "iced coffee with three shots of espressos just like you wanted" he said at umupo sa sofa "ano oras out mo?" Tanong niya at ininom ang coffee "8am pa" sagot ko naman at patuloy sa pag re research. "Ano bang ginagawa mo?" Tanong niya at tumayo sa tabi ko "studying... 7 months old toddler, heart enlargement" sagot ko

" ikaw mag oopera?" I nodded "can i be your assistant?" I looked at him "Of course i would love that" ngumiti naman ako, i closed the book at tumayo "tara sabay na tayo mag rounds" nauna itong naglakad papunta sa pintuan at binuksan ito "ladies first" nauna naman akong lumabas at sinara niya na ang pinto, sakto naman ang pag dating ng elevator kaya sumakay na kami "3rd?"

"Yas" sagot ko "sino ba patient mo?" Tanong niya "Chinese...medyo masungit pero keri lang" tumawa naman ito ng mahina "kaya yan ikaw pa" he tapped my shoulder at ngumiti, the door opened and we got out nag tungo na kami sa room kung saan andun ang patient ko.
Kumatok muna ako bago pumasok "Good evening, check ko lang ang Anesthesia"

Pagkatapos namin mag rounds ay bumalik na ako sa office, si adam naman nag pa alam na aalis May surgery pa kasi ito. I heard a knock "oh adam an- sir? Anong ginagawa niyo dito?" Tumayo naman ako "adam nanaman?"

"Sorry kala ko kasi si adam he was here kanina kasi-" he looks mad "here...I thought you might be hungry share it with your adam alis na ako" tumalikod na ito at lumabas na ng office. Anyare dun? Tinignan ko namana ng laman ng paperbag na dala nito, it was a sandwich with orange juice Napangiti naman ako. Bumukas ulit ang pinto at pumasok siya, umupo naman ito sa sofa

"Di mo man lang ako pinigilan? Che!" Aba ang sungit ah "pagod ako, 4 na oras akong nakatayo dahil galing pako ng surgery wala akong gana maki paghabulan noh" sabi ko at umupo naman sa chair ko at pinagpatuloy ang pag babasa.

"Di ka uuwi?" Tanong ko "later, galing rin ako ng office too lazy to drive myself home andun rin naman si Irene siya muna bahala sa mga bata" inaantok na sabi niya.

"Matulog ka muna jan sir gigisingin nalang kita mamaya" tumayo naman ako para kumuha ng kumot at unan at binigyan sa kanya nag pasalamat naman ito at bumalik na ako sa upuan ko.

May kumatok naman at pumasok ang isang nurse "doc papirma lang ho" lumapit naman ito na may dalang papel "thank you po...pogi ng jowa mo doc haha" nilakihan ko ito ng mata at nag peace sign lang at lumabas.

Tinapos ko na ang trabaho ko ar tumayo, lumuhod naman ako sa kanyang tabi at pinaglaruan ang kanyang buhok. You look really familiar pero di ko alam san kita nakita haha baka sa panaginip?

"Stop staring i know im handsome" he smirked eyes are still closed hinampas ko naman ang kanyang dibdib at tumawa hahampasin ko pa sana ito pero nasalo niya ang kamay ko "that's enough masakit ha" he said in a deep voice, my stomach twirled hearing his deep voice.

"B-bitawan mo nga ako" tumayo naman ako "dito ka lang, sa ER ako na assigned ngayon" sabi ko a lumabas na, napahawak naman ako sa dibdib habang naglalakad di na ako nakatingin sa daan sa sobrang kaba ko.

"Aray" natumba ako ng mabangga sa isang higante "ay sorry- sara?" Tinaas ko naman ang aking ulo para makita kung sino ito "greggy? Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya

"Eh kasi si bong umalis, eh may trabaho pa kaming naiwan sa office and i know he's here" he said "natutulog sa office ko...wag mo na sturbohin mukhang pagod na eh bukas nalang umuwi ka muna" di na ito nakipagtalo at umalis na, sumakay na ako sa elevator para dumaan ng ICU i meed to check on someone.

"Good evening doc" bati ng mga nurse, pumasok na ako sa isang kwarto "im back...pwede ba di to hotel dito? Umuwi kana kaya?" Inis kong sabi "I don't want to...did you meet him na?" Andito nanaman tayo

"Yes" sagot ko "does he remember?" I shook my head " I don't know pa" umupo naman ako sa bakanteng upuan "you must tell him sara, he's the only way para makuha mo ang hospital nato" kainis naman di ba pwedeng ibigay mo na lang?

"I'll try to help him remember" tumayo na ako and was about to go pero i stopped mid way "one more thing pa, please go home mama is waiting" at lumabas na, kailangang mapapasakin ang hospital nato.