UNFORGETTABLE LOVE

CHAPTER 45

3 months later..

Bongbong's POV

Nag ayang mag beach sila mommy kaya i filed a leave for a week at sumama kami since alam kong na bobored na yung asawa ko sa bahay, and i can also feel na gusto na niyang bumalik sa trabaho kaso hindi ko pa pinayagan kasi nga buntis siya ayaw ko namang mapagod ito.

"Guys dinner is ready!" Rinig naming sigaw ni manang "lets go wife kain muna tayo" tinulungan ko naman siyang maka tayo at pumunta na sa villa para kumain.

"Kamusta naman ang pagbubuntis ko sara?" Manang asked in the middle of eating "okay naman po" sagot nito "mabuti naman, kamusta naman ang ading ko bilang husband?" Irene asked with a smirked on her face i rolled my eyes at her. "Nako napaka clingy" she smiled at tumawa naman ang mga kababaihan, ang hirap talaga pag ikaw lang isa lalaki sa pamilya noh? Ikaw lagi dino dogshow.

/// fast forward

Matapos kumain ay dumeretso na si sara sa kwarto inaantok na daw ito, nag pa alam naman akong magiinom kami ni greggy but this time konti lang talaga promise. Pumayag naman ito "Good night susunod lang ako mamaya love" i kissed her goodnight at umalis na siya.

Umupo naman ako sa tabi ni greggy "tulog na ba?" Tanong niya tumango naman ako "oo inaantok na raw" sagot ko naman he poured me a glass of drink "konti lang pre hinihintay ako ni misis" tumawa naman ito "this is the first time you've said that"

"Ilang months na ba siya buntis?" Tanong niya
"3 months na" sagot ko. We chat for a bit at inubos na yung isang bote ng alak "pasok na ako pre" pag paalam ko tumango lang ito at umalis na ako

Pumasok na ako sa kwarto namin at nakita siyang tulog na, dahan dahan naman akong umakyat sa kama at tumabi sa kanya, i gently caressed her tummy "Goodnight anak...Goodnight mommy" i kissed her sa head and natulog na.

....

"Bong" ramdam ko namang inaalog ako ni sara "hmm?" I groaned my eyes still closed "Sakit ng tiyan ko love" sabi niya agad naman akong tumayo "from the scale of 1-10 gaano ba kasakit love?" Tanong ko "inang to 11" masakit nga tumayo naman ako at kumuha ng tubig at binigay sa kanya

"Oh eto inumin mo muna" sabi ko at inum niya naman ang tubig "teka lang naiihi ako" tumango naman ako at pumasok na siya sa loob ng banyo, kinuha ko naman ang cellphone ko and texted her OB mag papaschedule ako ng check up tomorrow.

1am na baka bukas niya pa ito mabasa "BONG!" Rinig kong sigaw ni sara agad kong tinapon ang cellphone sa kama at pumunta sa CR binuksan ko naman yung pinto and i saw blood dripping on her legs, umiiyak na ito

"Love what happened?" I said at lumapit sakanya "A-ang baby love Ang baby" paulit ulit niyang sabi habang umiiyak, i carried her in a bridal style at lumabas ng kwarto

Lumabas rin si manang "what was that- OH MY GOSH WHAT HAPPENED?!" Sigaw niya
"Mamaya na just please ready the car for me" agad naman siyang tumakbo palabas para ihanda ang sasakyan lumabas na rin ang mga bata

"Mommy? What happened daddy?" Sandro asked they saw the blood dripping from her legs "mommy blood" turo ni vinny di ko muna sila pinansin at binilisan ng isakay siya sa kotse.

Lahat kami nasa likod naka saka "gago sino mag dadrive?" Tanong nila "ako nalang" sabi ni greggy "sge sge pare paki bilisan" agad ng nagmaneho si greggy, naiwan naman si irene at manang para may kasama si mommy at ang mga bata.

"Love? Wake up please? Don't leave me ha stay with me wife" i held her hand at malamig na ito naiiyak na ako sa takot.

///

Ng makarating kami ng hospital agad akong bumaba at kinarga siya sa loob "dito nalang ako!" Sigaw ni greggy di ko na siya pinansin at nagmadali na sa loob.

"SOMEBODY HELP" lumapit naman agad ang nurse at doctor at tinulungan ako. Nilipat nila si sara sa higaan sa ER at di naman ako makapakali "doc please just save her kahit bayaran ko pa kayo ng million million just...just do anything to save her" pina alis muna nila ako and closed the curtains.

Maya maya ay dumating na sila manang at irene agad naman nila akong niyakap, at di ko mapigilang di umiyak. "She'll be fine bonget" sabi ni manang "sana nga" i said

After an hour ay nilipat na si sara sa private room at andun kami tatlo nila manang hinihintay siyang magising. "Ah kuya manang mauna na ako ha balitaan niyo nalang ako" sabi ni irene at lumabas na "babe?"

Lumapit naman ako sa kanya "yes baby is there something you need?" I asked her worriedly "ang baby?" She asked me nag tinginan naman kami ni manang

"Ah labas muna ako saglit" tumango naman ako kay manang. "Hon yung baby? Okay lang ba?" She was holding her tummy "love" my voice were shaking, i held her hand and kissed the back of her hand

"Hon naman sabihin mo kinakabahan ako" sabi niya at naiiyak na "love" at tuluyan ng tumulo ang luha ko, humagulhol naman ako sa kanyang harap "babe bakit?" Tanong niya her voice were hoarse.

"Wala...wala na" mahina kong sabi "anong wala? Bong umayos ka nga" tanong niya at umiiyak na rin ito "wala na yung anak natin" di naman siya nakasagot at umiyak na ng todo, wala akong magawa kundi yakapin ito.

Napahawak naman ito sa kanyang dibdib habang umiiyak "love im so sorry" i said at mas hinigpitan ang yakap ko sa kanya.

Today we lost our angel, but i know its part of God's plan for the both of us. Maybe the baby wasn't just for us

An angel wrote in the book of life my baby's date of birth, then whispered as she closed the book, "too beautiful for eart".

It pains me seeing my wife crying her heart out, and it pains me losing our baby without even got the chance to meet her or him.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko para mabawasan man lang ang sakit na nararamdaman niya ngayon, we were so excited to meet you anak. Just know that daddy always love you kahit hindi man kita nakita o nahawakan, you're forever in our hearts.