UNFORGETTABLE LOVE

CHAPTER 41

Sara's POV

mag isa lang ako ngayon sa bahay at hinihintay kong makauwi si bong, nagtext na siya na pauwi na raw may bibilhin lang saglit.
Kaya nanood nalang ako ng TV, at nakaramdam ako ng gutom kaya tumayo ako at nag tungo sa kusina para kumuha ng makakain at bumalik rin agad sa sala.

"Ayan! Wag diyan sabing do not enter ang bobo!" Wala akong magawa kaya na nood ako ng horror movie. May nag doorbell naman kaya nagulat ako, tumayo ako at lumabas to check sino ito.

"Sino ho- aray! Hoi kunin niyo to puputok yang ulo niyo kita mo" wala akong makita dahil nilagyan ng sako yung ulo ko "HOI TEKA YUNG CHICKEN KO SA LOOBBBB" pilit kong kumawala sa kanila pero madyadong malakas ito, kaya i gave up.

"Pasalamat talaga kayo at wala akong baril na dala" sabi ko, nakasakay na ako sa isang sasakyan "ang baho naman ng pabango niyo" reklamo ko

"Teka ano ba to kidnap? Gago kuripot papa ko at isa pa di kami mag kasundo nun baka siya pa magbabayad sa inyo para lang wag ako ibalik" hayss ang malas naman.

"Naiiyak na ako promise sumbong ko kayo sa boyfriend ko" naiiyak kong sabi, tinaggal nila ang sako at tinakpan naman ang mata ko.

"San tayo-

"Ang daldal mo naman pwede ba manahimik ka?!" Inis na sabi ng isang lalaki. Nanahimik na ako, naramdaman ko namang huminto na ang sasakyan at pinababa na ako.

Di ko alam kung saan kami papunta pero pinasok ako sa isang kwarto at tinanggal ang takip sa mata. Ni lock nila ang kwarto at ako lang mag isa

Umiiyak na ako sa kaba pati na rin sa gutom di ko kasi na ubos yung pagkain ko. Bumukas naman ang pinto at pumasok ang isang babae na may dalang pagkain

"In fairness ha generous kayo na kidnapper salamat" i wiped my tears at tinignan ang pagkain, masarap naman tignan pero di ko ito kinain baka may lason pa ito.

Lumabas na ang babae at sinara ang pinto.
Humiga na ako kama at nakatulala lang "bong!" Sigaw ko para akong tanga wala rin namang makakarinig sa akin dito.

Bumukas ulit ang pinto at pumasok ang dalawang lalaki at tinakpang ang mata ko gamit ang bandana. So cheap

"San nanaman ba tayo pupunta?" Tanong ko pero di naman sila sumagot, pinupo nila ako at kinuha ang takip "oh ano to? Make up bago papatayin? Ahhh di magandang biro to ha nakakaiyak na" di nila pinansin ang reklamo ko at nag start ng mag make-up.

Ng matapos ay hinila nanaman nila ako sa isang kwarto at pinasuot ng gown "sana nag sabi kayo na isasali ako sa pageant sasama naman ako" sabi ko sa kanila pero di parin ako pinansin k bye.

After mag bihis ay lumabas na sila binalik na nila ako sa kwarto ko kanina. Bumukas na ulit ang pinto "ano nanaman san niyo nanaman ako dadalhin!" Inis kong sabi

"Sa simbahan" manang? Lumingon agad ako at tama nga ako si manang nga! Lumapit ako sa kanya at niyakap ito "manang" naiiyak kong sabi

"Mamaya na tayo mag drama...alis na tayo" sabi kiya at hinila ako palabas ng kwarto at nasa hotel pala ako? Lumabas na kami at may itim na sasakyang nakaparada sa labas

"Sakay na" ako lang? "Kayo po?" She shook her head at tinulak ako pasakay sa kotse "byee!" At sinara. Nag maneho na ang driver

"Kuya ano meron?" Di naman ito sumagot "ano ba? You guys deaf of something?" Di parin sumagot i gave up and rolled my eyes in annoyance.

////

"Andito na ho tayo" sabi ng driver tumingin naman ako sa labas "simbahan? Eh friday pa?" Bumukas naman ang pinto at pinalabas na ako kaya bumaba na ako.

"This way ma'am" the girl said tumayo naman ako sa labas ng pinto ng simbahan "wait ikakasal ako?" They smiled "ha? Wait teka di ako ready!" Taranta kong sabi

"Just be yourself ma'am and walk down the aile someone is waiting for you inside" she said naluluha na ako binigyan niya ako ng bulaklak at bumukas na ang pinto.

I saw a lot of people inside sa church "anak?" Di ko napansin andito pala si papa, naiyak naman ako ng makita ko rin si mama. Pareho nilang hinawakan ang kamay ko at nag lakad na papunta sa altar.

Bongbong's POV

When the door opened i saw her in a white gown looking so beautiful. I smiled looking at her walking papunta sa direction ko kasama sila ti- or should i say papa and mama.

My heart was beating faster habang papalapit ito ng papalapit. Hanggang andito na siya sa harap ko "bong ingatan mo anak ko" i nodded "yes naman po pa, ma" nag mano na ako sa kanilang dalawa.

"Shall we mahal?" I offered my hand and kinuha niya naman ito , at sabay na kaming nag lakad papunta sa altar.

Fast forward...

"Let us hear the vow of our bride" the priest said her hands were shaking at kinuha ang mic

"Ahh...sorry speechless talaga ako. I don't have any idea this would happen akala ko ng kinidnap na ako hahah" tumawa naman ang mga bisita at pinunasan ko ang kanyang luha.

"So ah...bong, my love hi!" She chuckled at ako rin "thank you for everything, for being patient and for being faithful to me throughout our relationship, and now as we take another step in life together with the kids. I want to let you know that no matter what happens, i will always got your back. Through ups and downs we have each other and i promise to be the best wife you could ever had and i love you hubby" she said and gave the mic to me.

"Hello wife, ngayon totoong wife na kita hahaha so love, i promise to be your bestfriend. To have your back no matter what, to let you fight your own battle, but of course will tap in when you need my help. I promise to love your family as if they were my own" i swallowed hard before continuing.

"I promise to do anything just to make you smile because... because at the end of the day you're the person i want to come home to. You're the person i want to tell how my day went. And you're the person i want to share my happiness, sadness, frustration, and success with. You're my person, and i am yours i love you" i finsihed my vow and smiled at her she was crying so kinuha ko ang panyo na nasa bulsa ko at pinunasan ang luha niya

"I knew iiyak ka kaya nag baon ako ng tatlong panyo" bulong ko at tumawa naman siya.

/////

"I now pronounce you husband and wife" the priest said "you may now kiss the bride" nag hiyawan naman ang mga tao, he slowly lift the veil (tama ba? Di ko kasi alam yan) and held my face and slowly leaned in and planted a soft kiss on my lips.

"Yehey!!!" Sigaw ng mga tao. Ang saya ng araw na to, i looked at her and pulled her closer to me "i love you" i whispered "i love you more thank you for this memorable wedding hubby" she said at niyakap ako.

Looking at her reminds me of the childhood we once shared and then whe i met her again, then my soul saw her and it kind of went. "Oh there you are. I've been looking for you" weird isn't it? Welp thats love

To my sara,

I love you more than you'll ever know and i will continue to love you till death do us part.

I met another me inside of you.

I must have loved you in other lives because when i see you it feels like coming home. No one makes me feel more myself than you

When my hand is in yours its familliar and safe, like i've known your soul since the beginning of time, through all the lived i'ved lived.

Maybe that's why my love for you is infinite.
Its an unforgettable love

"Hoi! Bat naka tulala ka jan?" Tanong niya "wala may iniisip lang" sagot ko "tara tawag tayo dun" hinila niya ako papunta sa table ng mga bisita at nakipag usap.