10am na ng magising si sara, at nakaramdam naman ito ng sobrang sakit sa ulo. Kinuha niya naman ang kanyang cellphone na naka patong sa kanyang side table at binuksan ito, tadtad naman ng text message ni malcolm ang cellphone ni sara.
"Ang sakit ng ulo ko pambihira naman" umupo naman ito at binasa ang text message ni malcolm
Sara jusko mhie san ka na ba??
Sara yung patiente mo!
Saraaaaaa
Saraaaa
Jusme hoi hinahanap kana ni doc adam
Di na niya binasa ang iba at naligo na agad, "ilang bote ba naubos ko kagabi para malimutan kong may trabaho pa pala ako?" Bulong nito sa sarili.
After maligo ay nagbihis na at kinuha ang bag na naka patong sa dulo ng kanyang kama. Dali dali itong lumabas ng kwarto at muntik pang ma dapa "sara" napahinto naman ito and turned around "po?"
"Where are you going?" Obviously sa work duh
"Sa hospital po mamaya nalang sir aalis na ako bye" bumaba na ako at lumabas nakalimutan ko namang mag pa alam sa mga bata pero bahala na maiintindihan rin nila yan.
Jusko bat walang taxi nag mamadali yung tao oh "get in" nakita ko naman ang kotse ni sir di na ako nag pabebe at baka mawalan pa ako ng trabaho at sumakay na.
Mabilis naman ang kanyang takbo kaya wala lang 30 minutes at nakarating na ako "salamat po" sabi ko at binuksan na ang pinto "sara drink this wala kapang breakfast" binigyan niya naman ako ng tumbler "ano to sir?" Tanong ko "sabaw sige na" sinara ko na ito at umalis na siya.
Buti nalang at naka rubber shoes ako, agad akong tumakbo sa loob at sumakay ng elevator. At pagbukas naman ng pinto ay tumakbo na ako papunta sa Office ko at nag bihis ng scrub suit.
Tumakbo naman ako sa OR at pumasok na. Nag start na pala ang operation "sorry im late doc" he just nodded at tinulungan ko na siya.
"Can you finish this up for me? May isa pa akong patient after this punta ka nalang sa OR ko" sabi niya at tinapos ko na ang pag opera.30 minutes lang ang tinagal nito at natapos rin. "Good job guys!" Sabi ko at hinubad na ang suot ko at tinapon, nag stretching lang ako saglit at pumasok nanaman sa isang room.
////
Bongbong's POV
"Daddy!" I didn't go sa office today kasi walang kasama ang mga bata ngayon "yes bud?" I said andito kaming apat sa sala ngayon nanonood sila ng peppa pig "can we go to mommy? Vinny wanna see her too" they pleaded "i don't think that's a good idea son, mommy is busy with work right now. Ganito nalang how about lets call her tapos you tell her na susunduin natin siya mamaya?" I suggest "awesome! Lets call mommy na" simon said
"Mommy" vinny said naman "opo mommy" i smiled at him, medyo May progress na rin si vinn which is good.
"Are you busy? The kids wanna talk to you" i said "no im on my break 15 minutes lang" sagot niya naman, i put the phone on speaker
"Here" i gave the phone kay sandro "mommy turn on your camera" sandro said at ginawa niya naman, nasa loob pa ata siya ng OR naka mask pa ito at naka scrub suit."Mommy why are you wearing those weird clothes" simon asked "because mommy works as a doctor anak and doctor wear this kapag they need to open the patients to save them" she explained the kids were amazed
And so do i, mahirap at nakakapagod rin trabaho nila. "Mommy daddy said susunduin ka raw namin mamaya" anong ako? "No I didn't" i heard her chuckle
"Alright I'll wait for you guys"
YOU ARE READING
UNFORGETTABLE LOVE
FanfictionSaBong Fanfic A doctor and A widower with 3 Kids crossed their paths one day, is it fate or something else? Please do read the story and follow me ☺️