HIDING MY SON TO MY RUTHLESS HUSBAND (COMPLETED)

chapter 29

Amirah POV

I'm now 2 months pregnant.. 2 buwan na pala akong delay..

"Thanks doc!" Sabi ni Theron pakalabas ni Doc. Vera sa pintuan.

Andito ako ngayon sa Isang hospital dito sa Tagaytay.. Kanina kasing umaga ang sama ng pakiramdam ko parang binabaliktad ang sikmura ko, pero wala namang lumalabas..

"Did you heard that hon? You're pregnant!" Excited nitong bungad ng makalapit saakin..

"Yes, haha galing mo kasi!" Sabi ko at gumuhit naman ang ngisi sa kanyang mga labi.. Loko talaga..

"What food do you want hmm?" Tanong niya.. nag-isip din ako, kanina gusto ko ng spaghetti na may tinapa, pero gusto ko din ng pinya..

"Ahmm ano.."

"Ano?"

"Wait nahiya ako.."

"Sige na ano nga?" Ulit niyang tanong.

"Ahm.. chocolate nalang.."

"Alright, I'll be right back.." Sabi niya bago ayusin Ang coat niya at handa na sa pag-alis.

"Wait eto pa, gusto ko din ng spaghetti pero yung may tinapa tsaka watermelon shake pero yung color blue.." Nakangiting dagdag ko.

" Wait.. what? What's that?" Kunot noong tanong niya..

"Yun Yung gusto ko.." napaupo Muna siya sa upuan..

"Where did I can find that kind of food?" Tanong niya..

"Bahala ka, basta gusto nung ganon.." Wala siyang nagawa kundi ang tumayo at maghanap ng pagkaing gusto ko haha..

Lumipas pa ang ilang Oras ngunit wala pa din siya.

"Mom!" Napabaling ako sa bumukas na pintuan.

"Hi sweetie!" Nakangiting bati ko kay Walker bago yakapin. Nakasunod naman sakanyang likuran si Mommy.

"Hi iha, kamusta ang pakiramdam mo? Ano daw ang findings ng doctor?" Nakangiti niya Sabi bago makipag-beso.

"Hello mommy! Ahm Wala naman po akong sakit." Tugo ko.

"Oh. So why did you collapsed this morning?" Pano bato?

"Ahm.. I-m pregnant po, 2 months pregnant!" Nahihiya kong sagot. Agad naman akong nagulat dahil sa biglaang pagtili nito.

"Oh my god Amirah! Gusto ko babae ha! Congratulations for your second child.. asan pala si Theron at nang mapasalamatan ko dahil sa pagbigay niya saakin ng mga cute na apo!" Ang OA talaga ni Mommy!

"Lumabas lang po pinabili ko ng pagkain!" I said, umupo naman siya sa sofa at napansin Kong nakatingin lang saakin si Walker.

"Hey sweetie! What's wrong?" Tanong ko dahil nakatingin lang siya saakin habang nakatayo sa paanan nitong kama.

"Mommy is that true? You a-re p-regnant?" Utal niyang tanong.

"Yes baby, Hindi ka ba masaya?" Nag-aalalang tanong ko dahil sa itsura niya ngayon.

"No! No mommy!" Agad niyang tanggi. "I just.. you know.." mahinang Sabi niya.

"No baby don't think that, kahit magkaroon ka ng kapatid ay hindi kita pababayaan.. remember you are my one and only handsome son! At love na love ka namin ni Daddy!" Agad naman siyang napangiti at lumapit saakin.

"Is that true mommy!" Nakatingala niyang sabi habang nakayakap saakin at tumango naman ako bilang sagot.

"I want a baby girl!" Napalingon ako dahil sa sinabi niya.

"Pano kung baby boy?" I asked.

"Ah.. It's okay mommy! I will love him or her just like what you and dad did to me!" Napangiti ako dahil sa sinabi niya. That's my boy! hehe..

"Oh Theron bakit pawis na pawis ka?" Bungad ni mommy Kay Theron na kakapasok lang ng pintuan.

Agad namang nag-ningning ang mga mata ko ng makita ang mga dala.

"Hey! Akin na!" Agad kong sabi ng mailapag niya ito sa mini table.

"Tss!" Singhal niya bago iabot saakin ang pinapabili ko.

"Thank you!" Nakangiti kong sabi bago lantakan ang mga pagkain.

"Easy!" Saway saakin ni Theron kaya binagalan ko ang pagkain.

"What's that mommy?" Turo niya sa kulay blue na shake at spaghetti'ng may isda.

"That's her weird food Walker! Don't mind her!" Sagot ni Theron. Galit ba siya?

Ó╭╮Ò

"Hey Amirah, Theron excuse me, lalabas muna so I'll take this call.." paalam niya at tumango namn ako bilang tugon. Bumaling ulit ako kay Theron na nakatingin lang saakin.

"Are you mad?" Sabi ko at binaba ang kinakain ko. Pansin ko ding pawisan siya at gusto-gusot ang damit.

"No! Why would I? Pakatapos kong maghanap ng pagkaing ganyan tapos hindi mo manlang akong papansin?" Inis niyang sabi, kala ko di ka galit.

"Anong gusto mo?" Tanong ko. "Gusto mo hug?" Tanong ko ulit at napangisi naman siya.

"No, I don't like that! I want this!"  Sabay lapit saakin at..

*Tsup

Agad niya akong siniil ng halik.

"Hmmp! Hoy tama na!" Parang ayaw niyang bitawan ang aking bibig at baka makita din kami ni Walker..

Speaking of Walker asan siya??

"Theron asan si Walker?"

"Bathroom!" Maikli niya sagot bago tumabi saakin dito sa hospital bed..

"Hoy baka magiba itong kama, ambigat mo!" Saway ko sakanya..

"No.. Hindi yan yung sa bahay nga hindi pa din nagigiba kahit anong gawin natin! Eh nahiga lang naman ako dito kaya trust me!" Loko talaga toh..

Naramdaman ko namang hinaplos niya ang aking tiyan.

"Sorry.." mahinang Sabi niya.

"Sorry for what?" Takang tanong ko.

"Sorry for everything! Nung ipinagbuntis mo si Walker ay wala ako sa tabi mo.. Ang tanga ko dahil pinakawalan ko pa ikaw, kayo noon.. I'm sorry!"Sincere niyang sabi.

"No its okay! Atleast Nung mga panahong yun ay may natutunan tayong lessons na love is not always what we see, sometimes people are afraid to show their love for someone like what happened to us.. at kapag iniwan na doon na marerealize na dapat pala ganito ganyan.. dapat pinaramdam ko bago nawala.. Kaya don't feel sorry.. Ang mas mahalaga ay kung ano Ang meron tayo ngayon." I said.. pampalubag loob niya parang sinisisi pa din niya ang sarili na ngayon kung bakit nahiwalay kami sakanya ng halos ilang taon.