Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
jeongguk, yoongi'nin hâlâ bir adı olmayan iksir dükkanına gitmek için evden çıkmaya hazırlanmıştı. ama kapının diğer tarafından gelen sesler ile duraksamış, hırsız olabileceği düşüncesi her tarafını kaplamışken delikten bakmıştı.
"go away" yazılı paspasın üstünde bir hırsız ya da küçücük bir ihtimal postacı cüceler olabilir diye düşünürken, karşılaştığı kocaman ve kardan adamı andıran köpek ile rahatladığını hissetmişti. hemen ardından aklına gelen köpek korkusuyla yine evden çıkamamıştı.
kapıyı biraz aralayıp köpekle biraz bakıştı, havlama sesiyle kendine gelmişti. nasıl çıkacaktı şimdi evden? gözü bir şeye takıldı, birkaç dakika içinde zorla fark ettiği not parçasını elini aldı.
"küçük bir gece yarısı kaçamağı. -kth"
bugün geç anlama sorunum kesinlikle artmış olmalı, diye geçirdi jeongguk içinden. çünkü şu cümleyi anlamak için yine birkaç dakika beklemişti. kth? kim taehyung, ruh eşi! ruh eşi ona bir not göndermişti. bu gerçek kesinlikle jeongguk'u yerçekimini yok edecek kadar çiçeklendirmişti.
küçük notu düzgün bir şekilde katlayıp cebine attı ve odağını bembeyaz köpeğe çevirdi. "hadi şimdi evine dön." köpek ona tüylerden görünmeyen gözlerini ayırmadan bakmayı kesmeyince jeongguk hafifçe kaşlarını çattı.
"kime diyorum, hadi evine dön."
"sence evime dönmek için mi buradayım aptal?"
tanrı aşkına! o köpek konuşuyordu. yani, olabilirdi tabii. normal bir yerde yaşamıyorlardı. ama köpek konuşuyordu?
"sen az önce konuştun.." jeongguk kendine bunu inandırmak istermiş gibi tekrarladı.
"bunu hatırlattığın için teşekkürler. bir gerçeklik hapı yuttum ve sonra bu hâldeydim. şimdi beni evine alman gerekiyor ki taehyung hayal kırıklığına uğramasın." ukalalığına hayret ettiren köpek, sanki jeongguk hiçbir şey anlamıyormuş gibi tane tane anlattığında genç çocuk hâlâ köpeğe hayret etme aşamasını atlayamamıştı.
"belki notu da anlama-" köpek daha cümlesini bitiremeden araya girdi jeongguk. "hayır, hayır. anladım. biraz daha bekle lütfen.." jeongguk köpeğin konuştuğunu kabullenmek istemiyordu, hiç normal değildi ki!
"adım ahbap."
"ne garip isim.." düşüncelerini fark edemeden sesli bir şekilde söylemişti jeongguk.
köpek onu yanıtsız bırakmış içeri doğru kafasını çevirmişti.
"bekle bakalım, pat diye evime giremezsin? beni ısırmayacağın ne malum?"
