[ ✩‧₊˚ 🕰️ *・ ]jeongguk yatağında uzanırken bir önceki geceyi düşünüyordu.
bir güzel dayaklarını yemiş, tıpış tıpış cenaze arabalarına dönmüşlerdi. yediği dayaktan geriye sadece baş ağrısı kalmıştı. taehyung'un da aynı durumda olduğunu biliyordu, normalde az olan ağrısının iki katı olmasından anlayabiliyordu bunu.
taehyung'un uyanıp uyanmadığını kontrol etmek için telefonunu almış, yoongi'den gelen altı aramayı gördüğünde hızlıca ona bir cevap vermişti.
__________
siz:
HYYNG NE OLDUyoongi:
sunlari al dukkana gel
bosuna mi aldik bu telefonu sana
niye bakmiyrsn arayinca cocuk
siz:
telefonu ben kendim aldim yataehyung da gelebilir mi🤩
yoongi:
hayir gelmesinsiz:
💗__________
💌:
cama çık ruh eşim!!ruhumun esi:
tamam..?__________
"bak şimdi.. kolay şeylerden başlayalım, incir sütü bulalım ilk önce. teker teker uğraşmayacağız merak etme! yoongi bunu nasıl yapacağımı öğretmişti, en son saat almaya gideriz, anısı var biraz oranın-"
"şimdi nereden gitmemiz gerekiyor canım? önce onu söyle sen." dedi taehyung, yarı gülümser şekilde.
sevgi sözcükleri... ikisininde zaafıydı. öylesine bir sözcük hem dikkatlerini olması gereken yere çekiyordu, hem de sıradan bir sözcük nedeniyle bütün dikkatleri dağılıyordu.
"dümdüz devam edeceğiz... büyük bir incir ağacı çıkacak önümüze."
"ilk varan kazanır?" bisikletini daha hızlı sürmeye başlayan taehyung'un arkasından bakakalmıştı birkaç saniye. hemen kendini toparlayıp hızlandı, bir ödül yoktu ama garip yarışlarını kazanacaktı.
__________
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tip of my tongue, taekook
Fanfictionjeongguk'un kırmızı ipleri. fantastik, fluff!! 💌🧶 | 27622 - 25823