Foolish Destiny | HaruKyu

11

Nash

"Umupo ka nalang, Travis. Ako nalang ang kukuha ng food mo this time," sabi ko at pinilit siyang paupuin.

"But I can still use my—"

"No buts!" Iniwan ko na siya at pumunta na sa linya.

"Nash!" Napalingon ako at nakitang si Ali na papalapit sa akin. "I heard what happened to you. Are you alright?"

Tumango ako. "Yup!"

Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit. "I'm so worried. Akala ko may nangyari ng masama sa iyo"

Tumawa ako at magsasalita na sana nang may tumikhim sa gilid namin.

What's he doing here?

Kumawala ako sa yakap at kinunutan ng noo si Travis. "Diba sabi ko na umupo ka lang doon?"

Sinamaan niya ako ng tingin. "Ayoko. Nababagot ako doon. Gusto kong samahan ka sa linya"

"Pero baka lumala iyang kamay mo"

Umiwas siya ng tingin. "Hindi yan. Ang tagal mo kase, nagugutom na ako"

Huh? Kakadating ko lang dito

"O..kay?" nakakapagtaka mga kinikilos niya. Pero hindi ko nalang pinansin at pinagpatuloy nalang ang kwentuhan namin ni Ali.

Nang makaupo kami ay napansin ko na wala sa mood si Travis. Ano na naman problema niya?

"Ano ba problema mo? Bakit bugnot na bugnot ka?" tanong ko.

"Wala! Tsk," aniya at inismiran ako. "Ako ang nagligtas sa kanya kagabi pero ibang lalaki yung niyayakap tsk," he mumbled.

My brows furrowed. "What? Stop mumbling!"

Yohan laughed. "Epekto lang iyan ng kamay niya, Nash. Just ignore him"

Ibinalik ko ang tingin kay Travis. I caught him shooting a death glare at Yohan, who was just smiling at him. A teasing smile to be exact!

What's with them? It was as if their eyes were indicating something. It's like they're talking using their eyes.

Nakakaselos na sila ha!

Naglalakad kami pabalik sa classroom nang salubungin kami ni Cleo. Napahawak ito sa kanyang tuhod habang hinahabol ang paghinga dahil sa pagtakbo.

When he recovered, hinawakan niya niya ako sa magkabilang balikat at tinignan ang kabuuan ko.

"A-Are you okay? I heard what happened to you. God, I'm so worried. Wala bang masakit sa katawan mo? Ginalaw ka ba?Sinaktan ka ba?" sunod-sunod na sabi nito.

Since the day he walked out from the cafeteria, we never spoke to each other like we used to do. He turned cold toward me kaya nagulat ako sa inaakto nya ngayon.

"I'm fine, Cleo.." I gasped when he hugged me tightly. I awkwardly smiled at my friends while rubbing Cleo's back.

I missed him but this is so awkward.

He let go of the hug and cupped my face.

"May klase ka pa?" he asked.

I nodded. "Oo. Mamaya pang 3 matatapos last sub. How about you?"

"Wala na. Hintayin nalang kitang matapos. I want to hang out with you. I missed you, my Snorlax," aniya.

"Huh? 1 pm pa. Anong gagawin mo sa tatlong oras na paghihintay, Cleng? Umuwi ka nalang. Let's hang out next time"

"Magiging busy na ako next time, Nash. Don't worry about me, please..." nagpa cute siya like he used to do when he wants something from me.

He really knows me well.