Siyah asildi.
Bu yüzden insanlar, onun kibirli olduğunu düşünürdü.
Fakat siyah tüm renkler adına kötülüğü temsil etmeyi kabul etmişti.
Siyah fedakardı...
Alıntıdır.
6.Bölüm "Sessiz Yabancı" Bölüm Şarkısı- Shawn Mendes- Stitches
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'En dibi tanımıyorsun..'
✦
Uyuyamamak hayatımda ki en berbat şey olabilir, ben ki beş dakikalık uykuyu bile aşkla yaşarken şimdi önümde koca bir gece olmasına rağmen uykuya dair gözlerimde en ufak bir istek yok. Gözlerimi loş ışığın altında yavaşça kırpıştırıp düşüncelerimle boğuşuyorken kapı yeniden açıldı.
Bu kaçıncıydı, yedi? sekiz?
Hemşire bana gülümseyerek bakarken uykumu benden alan birine sunmayacağım gülümsemem için somurttum.
"Hâlâ uyumamışsınız, tebrik ederim."
Göz devirdim.
"Biraz gezebilir miyim?"
Kaşlarını hafifçe çatarak bileğinde ki saate baktı.
"Bu saatte olmaz ama yarın sizinle bizzat dışarı çıkabiliriz."
Benim de korktuğum o ya. Çok fazla konuşuyordu ve benim kafam bu konuşmaları istemeyecek kadar doluydu zaten. Bir şey demedim ve bakışlarımı tavana diktim. Göğsümün üstüne bıraktığım telefonumdan duyulan kısık sesli müziği duymayan hemşire yeniden geleceğini söyleyip odadan çıktı. Müziğin etkisine girmiş bir hâlde gözlerimi kapatıp dakikalarca öyle kaldım. Duyduğum kapı açılma sesiyle daha az önce gelen hemşireye yönelik konuştum.
"Uyumuyorum."
Cevap vermedi. Onun yerine ağır ağır yürüyerek yatağımın karşısında olan koltuğa oturduğunu işittim. Daha önce hiç oturmadığından şaşırsam da yorgun olabileceğini düşünerek küçük bir nefes aldım. Hem nöbetçiydi hemde benim gibi sorunlu bir hastayla uğraşıp durması gerekiyordu, yorulmaması mümkün değildi.
"İsmin ne?"
Pek konuşasım yoktu. Lâkin bu garip ve gergin sessizliği bozmanın daha iyi olacağını düşünüp saatlerdir benimle uğraştığı için ismini öğrenmek istemiştim. Nefes aldığını işittim.
"Siyah."
Bedenim duyduğu erkek sesiyle şaşkınlığa uğrarken aynı zamanda söylediği isim beni çıkamayacağım bir şoka soktu. Gözlerimi hızla aralayıp önümde ki görüntüye bakındım. Sırtımı dikleştirip biraz doğruldum ve doğrulmamla onu tamamen gördüm. Göz göze geldik.
Buz mavisi gözleri vardı.
Soğuk ve bir o kadar cansız olan buz mavilerini kırpmadan gözlerime dikmiş ve oturduğu koltukta öne doğru eğilmişti. İki kolunu dizlerinin üstüne yaslayıp bana doğru bakıyordu. Nefesim dış görünüşüyle kesildi.. Aman Tanrım! Bu kadar yakışıklı olmasını kesinlikle beklemiyordum.
